Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  porzeczka czarna Titania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono wyniki badań porównawczych z 6 odmianami porzeczki czarnej uprawianej w rejonie Olsztyna. Do badań wzięto dwie odmiany szwedzkie: Ojebyn i Titania oraz 3 białoruskie odmiany: Białoruska Słodka, Mińska i Kantata oraz rosyjską odmianę: Gołubka. Porównano wzrost i plonowanie, a także skład chemiczny owoców. Stwierdzono, że najsilniejszym wzrostem odznaczały się krzewy odmiany Białoruska Słodka i Mińska, a najsłabszym - odmiana Gołubka. Najplenniejsze były Białoruska Słodka i Titania. Odmiany Kantata i Mińska plonowały na poziomie odmiany Ojebyn. Zdecydowanie mało plenną okazała się odmiana Gołubka. Pod względem wielkości owoców i składu związków organicznych w jagodach wyróżniały się odmiany: Kantata, Titania, Białoruska Słodka i Mińska.
W pracy przedstawiono wyniki badań plonowania i cech morfologicznych owoców ukraińskich i litewskich odmian porzeczki czarnej w warunkach Olsztyna. Jednoroczne rośliny odmian: Alta, Sofijewska, Jubilejnaja Kopania, Czernecza, Czereszniewa, Ametyst, Wernisaż, Dainiai, Blizgiai, Tauriai, Viciai, Almin oraz Titania posadzono jesienią 2002 roku w Zakładzie Dydaktyczno-Doświadczalnym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. W latach 2006-2008 określono wielkość plonu, masę 100 owoców, liczbę owoców w gronie, długość grona i masę 30 gron. Najwyższe plony owoców uzyskano w 2008 roku, szósty rok po posadzeniu. Prawie dwukrotnie mniejsze średnie plony dla odmian uzyskano w 2007 r., w którym zanotowano największe przymrozki w okresie kwitnienia porzeczek. W omawianym roku grona były najkrótsze, z najmniejszą liczbą owoców, o największej masie 100 owoców i 30 gron. W latach 2006-2008 największą masą 100 owoców charakteryzowała się odmiana Sofijewska. Do odmian wielkoowocowych należały odmiany ukraińskie: Ametyst, Jubilejnaja Kopania i Czereszniewa. Odmiany litewskie za wyjątkiem Tauriai i Almin odznaczały się mniejszą masą owoców. Największą średnią masą 30 gron z lat 2006-2008 charakteryzowała się odmiana Ametyst oraz Czereszniewa. Najmniejsze wartości tej cechy zanotowano dla odmian: Dainiai, Almin i Blizgai.
Celem badań, przeprowadzonych w latach 2006-2008, było porównanie wartości odżywczej owoców ukraińskich i litewskich odmian porzeczki czarnej z odmianą szwedzką Titania w warunkach północno-wschodniej Polski. W jagodach badanych odmian porzeczki określono zawartość suchej masy, antocyjanów, kwasów organicznych, witaminy C oraz cukrów prostych i ogółem. Analiza statystyczna wyników wykazała wysoce istotne zróżnicowanie składników zarówno między odmianami, jak i w latach badań. Największą średnią zawartość składników dla odmian, z wyjątkiem kwasów organicznych, zanotowano w 2006 roku. Najwyższą średnią zawartością suchej masy w latach prowadzenia badań charakteryzowały się owoce odmian: Wernisaż (17,77%), a także Imaliai (17,49%) i Tauriai (17,10%). Najmniej suchej masy zanotowano w owocach odmiany Almin (14,96%) oraz odm. Czernecza, Sofijewska i Viciai (15,40-15,45%). Wysoce istotne różnice odnotowano także w ilości antocyjanów, których średnia zawartość dla odmian w 2006 roku wynosiła 153,31 mg∙100 g-1, a w 2008 roku 94,72 mg∙100 g-1. Najwięcej antocyjanów zgromadziły owoce odmiany Ametyst (180,75 mg∙100 g-1), najmniej natomiast było ich w owocach odmiany Czernecza (79,28 mg∙100 g-1). Najmniej cukrów (5,92%), a najwięcej kwasów (3,66%), jagody badanych odmian porzeczki zgromadziły w 2007 roku. Był to rok, który charakteryzował się przygruntowymi przymrozkami jeszcze w ostatnich dniach maja a także największą sumą opadów w okresie wegetacji. Najmniej kwasów organicznych zawierały owoce odmian: Jubilejnaja Kopania (2,31%) i Sofijewska (2,32%) a najwięcej szwedzka odmiana Titania (4,15%) a także odm. Tauriai (3,94%) i odm. Ametyst (3,73%). Najbardziej zasobne w witaminę C były jagody odmian: Almin (244,31 mg∙100 g-1) a także Czernecza (221,85 mg∙100 g-1), najmniej natomiast odm. Tauriai (134,6831 mg∙100 g-1) i odm. Imaliai (137,29 mg∙100 g-1). Najwięcej cukrów ogółem zgromadziły owoce odmian: Dainiai (7,33%) i Sofijewska (7,19%), najmniej natomiast owoce odmian: Blizgai (5,62%) oraz Viciai (6,08%)
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.