Odchów prosiąt jest najtrudniejszym i zarazem jednym z najistotniejszych etapów rzutujących na powodzenie wszystkich kolejnych faz chowu trzody chlewnej. W okresie tym, zwłaszcza w obiektach przemysłowego tuczu.obserwuje się duże straty prosiąt sięgające nawet powyżej 25% [3, 25]. W celu ograniczenia śmiertelności i poprawy wyników odchowu prosiąt,od dłuższego już czasu, poszukuje się naturalnych lub syntetycznych substancji, które podane prosiętom – selektywnie wpływają na florę bakteryjną przewodu pokarmowego, obniżają pH żołądka, poprawiają trawienie i zapobiegają biegunkom lub stanowią źródło mikroelementów. Jak dotychczas z powodzeniem wykorzystuje się do tego celu kwasy organiczne [1, 2, 8, 10, 12, 19,24,], probiotyki [6, 17, 18,], ziemię torfową [22], próchniczną ziemię leśną [9, 16, 22]. We wcześniejszych badaniach w odchowie prosiąt, z pozytywnymi wynikami, zastosowano węgiel brunatny pochodzący z różnych złóż oraz powstałe z niego produkty, otrzymywane na drodze chemicznej [5, 7, 9, 15]. Uzyskiwane efekty zachęcały do użycia w podobnym celu produktów tworzących się z węgla brunatnego w procesie jego biodegradacji za pomocą pasożytniczych grzybów leśnych. Zastosowany w niniejszym eksperymencie Piptoporus betulinus (porek brzozowy) jest grzybem zdolnym do rozkładu celulozy i ligniny, należy do tego samego gatunku co huba brzozowa. Wykazuje on zdolność do namnażania się w sztucznych warunkach, na klasycznej pożywce glukozowo- peptonowej oraz węglu brunatnym. Celem pierwszego - pilotowego doświadczenia było określenie wpływu metabolitów uzyskanych przy namnażaniu Piptoporus betulinus na wyniki odchowu prosiąt ssących (od 3 do 42 dnia życia) oraz odsądzonych (od 43 do 50 dnia) oraz obraz krwi (cz.I), a także na zdolność do swoistej odpowiedzi humoralnej tych prosiąt wobec wybranego antygenu (cz.II).