Odpady paleniskowe, składowane na hałdach elektrowni węglowych, charakteryzują się specyficznymi właściwościami fizykochemicznymi, alkalicznym odczynem oraz brakiem niezbędnego dla życia roślin azotu. W tak specyficznych warunkach, rozwija się i utrzymuje niewiele roślin, które skutecznie pokrywają składowisko odpadów, zabezpieczając je przed nadmiernym pyleniem. Badania prowadzono na składowisku Elektrowni „Dolna Odra” w Nowym Czarnowie. Zastosowane metody zadarniania, poprzez wgłębne humusowania z zasiewem oraz układania darniny gotowej, wykonane w 1992 roku, a oceniane w latach 1997–2001, zapewniały należytą zwartość runi, zabezpieczającą składowisko przed pyleniem. Gatunkami wykazującymi największą trwałość, w składzie ukształtowanych zbiorowisk roślinnych, były: Festuca rubra, Poa pratensis, Trifolium repens, Taraxacum officinale i Achillea millefolium. Ruń na powierzchni zagospodarowanej metodą wgłębnego humusowania z zasiewem charakteryzowała się większą zwartością, wyższym udziałem gatunków wsiewanych i roślin motylkowatych.