Wyniki wyszukiwania

1

Partycypacja spoleczna w planowaniu przestrzennym w Polsce

100%

Sieminski W.

Człowiek i Środowisko

|

1999

|

tom 23

|

nr 1

79-92

Artykuł przedstawia bieżącą sytuację w odniesieniu do zaangażowania społecznego w procesy planowania przestrzennego w Polsce. Następnie porównuje to z trendami w krajach zachodnich z jednej strony i z sytuacją w Polsce po roku 1994 z drugiej. Ustawowy zakres społecznego zaangażowania w planowanie przestrzenne jest regulowany ustawą o zagospodarowaniu przestrzennym z 7 lipca 1994 r. Ustawa wytycza szeroką ścieżkę w zaangażowanie obywateli w planowanie na poziomie gminy, chociaż pewne formy wyraźnie powodują opóźnienie procesu zatwierdzenia planów miejscowych. Proces zatwierdzenia tych planów powinien być przyspieszony bardziej negocjacyjnym stanowiskiem rozwiązywania konfliktów, które mogą powstawać w trakcie przygotowania projektów planów miejscowych. Porównując ze starą ustawą planowania przestrzennego, obecna ustawa bardziej efektywnie realizuje demokratyczny paradygmat równości wobec prawa. Równocześnie jednak ogranicza zakres zobowiązań popularyzacji treści planów i zakres społecznej kontroli przestrzennego zagospodarowania obszaru gminy. Nowy długoterminowy i lokalny dokument planistyczny wprowadzony ustawą z 1994 r. i nazwany „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy" jest wewnętrznym dokumentem władz gminy i może być w świetle ustawy wyłącznie ekspertyzowym studium, opracowanym bez jakiegokolwiek włączenia części lokalnej Wspólnoty. To jest często krytykowane. Reforma publicznej administracji, która miała miejsce w początkach 1999 r. wprowadziła powiat i regionalny samorząd w Polsce, stworzyła nowe wyzwania odnośnie zakresu kompetencji, inicjatyw i społecznej kontroli. Planowanie przestrzenne na poziomie ponadlokalnym było prawie całkowicie rządowe z minimalnymi kompentencjami opiniotwórczymi. Ustawy parlamentarne wprowadzające reformy administracji publicznej inicjują niezbędne formy partycypacji społecznej. Niemniej jednak dla większej efektywności planowania przestrzennego, zakres i metody włączenia społecznego muszą być szersze. W niektórych sprawach powstaje potrzeba zastosowania nieustawowych metod partycypacji, które analizując doświadczenia różnych krajów są znane socjologii partycypacji. Artykuł w ogólnej części rysuje interesujące uwagi socjologiczne społecznej partycypacji w planowaniu przestrzennym. Odnosi on również włączenie społeczeństwa w tę sferę do modelu społeczeństwa demokratycznego i jego rozwiniętego etapu, zwanego społeczeństwem obywatelskim (demokracja uczestnicząca), przewidując ewolucję form włączenia obywateli w procesy planowania przestrzennego.

2

Wzmacnianie lokalnego kapitału społecznego

80%

Pucek O.

Wieś i Rolnictwo

|

2003

|

nr 3 Supl.

3

Kilka uwag dotyczacych partycypacji spolecznej w planowaniu przestrzennym w Holandii

80%

Meihuizen A. W., Kragt R. H.

Człowiek i Środowisko

|

1993

|

tom 17

|

nr 1

73-74

4

Udzial spoleczenstwa szansa dla realizacji programu Natura 2000 w Polsce

80%

Grodzinska-Jurczak M., Cent J.

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

|

2010

|

tom 66

|

nr 5

341-352

Efektywna realizacja programu Natura 2000 w Polsce wymaga zmian w dotychczasowym zarządzaniu zasobami przyrody. Dotyczy to zarówno konieczności przejścia z tradycyjnego systemu opartego na wymogach ochrony poszczególnych elementów przyrody na bardziej nowoczesny sposób zarządzania, uwzględniający udział społeczeństwa, jak i opracowania zasad jego przeprowadzania. Wydaje się to niemożliwe bez skorzystania z doświadczeń innych krajów, w tym głównie Stanów Zjednoczonych, gdzie partycypacja społeczna ma najdłuższą historię, jest regulowana prawnie i obecnie już rutynowo stosowana. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki badań nad doświadczeniami włączania społeczności w zarządzanie ochroną przyrody. Badania przeprowadzono wśród amerykańskich pracowników instytucji sektora ochroniarskiego. Wyniki ewaluowano pod kątem ich przydatności przy wdrażaniu programu Natura 2000 w Polsce

5

Instrumenty i korzystne sytuacje partycypacji społecznej w planowaniu przestrzennym

70%

Siemanski W.

Człowiek i Środowisko

|

2018

|

tom 41

|

nr 3

In the current practice of social participation in spatial planning the emphasis has been put on the development of techniques and tools for participation. So far, this approach has not led to a real increase of the resident contribution in spatial planning processes. The article proposes a different approach to participation: by creating socio-spatial situations, which are best dealt with by residents.

6

Formy i aspekty partycypacji społeczeństwa w zagospodarowaniu przestrzennym gminy

70%

Oleszek J.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Konferencje

|

1997

|

tom 14

7

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Partycypacja społeczeństwa w planowaniu urządzeniowym w lasach prywatnych

70%

Orzechowski M., Kaminska M.

Sylwan

|

2018

|

tom 162

|

nr 04

The provisions of the Act on Forests apply to all forests in Poland, irrespective of their ownership. They impose on owners and administrators the obligation to draw up Forest Management Plans (FMP) or Simplified FMP (SFMP). While the media are loudly protesting the adoption of some FMP for state forests, especially for some urban forests or semi−primeval forests, analogous documents for private forests do not attract such interest. Supervision of forest management in the area of forests owned by natural persons and land communities is carried out by the regional authorities, who also has commissioned the documentation of the equipment. Forest owners are informed about the preparation of SFMP for their sites. As a rule, they do not finance these works and there are no procedures for obtaining their direct approval of the plan. Owners, however, have the opportunity to participate in the creation of management documents and should use this opportunity. Especially because the effect of the management works is also the determination of incompatibility in the land use category. In this way, spontaneous woodlots can be reclassified into forest, which has serious consequences for the future of this property. Removal of trees growing on it and the restoration of agricultural use become very difficult in such a situation. The nature and manner of obtaining direct payments to the owned land will also change. Durable subsidies for agricultural crops are changing into possible and temporary limited payments for young forests silviculture and protection. The SFMP also regulates all economic activities that can be undertaken in the private forest in the next 10 years, including the amount of wood that can be harvested and used for its needs or commercialized. The serious consequences of the adopted plan suggest that social participation in the resulting document should be high. The level of this participation in the process of creating simplified plans in selected municipalities was analyzed. The study analyzed the level of public participation in the process of creating simplified forest management plans in four selected municipalities (Gródek nad Dunajcem, Kotuń, Lipnica and Szamotuły, S, E, N and W Poland respectively), which differ in terms of location, ownership history, the size of lots and other features. The level of interest of owners was characterized, the aspects of interest were identified, and it was shown that they may depend on some features of the area.

8

Empowerment - istota czynnika ludzkiego w ochronie przyrody

70%

Strzelecka M., Grodzinska-Jurczak M., Pietrzyk-Kaszynska A.

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

|

2013

|

tom 69

|

nr 2

Społeczne aspekty ochrony przyrody są tematem wciąż stosunkowo rzadko podejmowanym w badaniach nad zarządzaniem środowiskiem naturalnym. Także w praktyce, udział społeczności lokalnych w zarządzaniu przyrodą lokalną jest zjawiskiem względnie nowym. W krajach Europy Środkowej i Wschodniej (CEE), w tym w Polsce, dopiero niedawne przemiany społeczno-ekonomiczne doprowadziły do wzrostu poziomu świadomości różnych grup interesariuszy co do konieczności integracji społecznych i przyrodniczych aspektów rozwoju lokalnego. W niniejszej pracy przeprowadzono rozważania nad zasadnością angażowania społeczności lokalnych w działania na rzecz przyrody i środowiska naturalnego w Polsce

9

Postawy partycypacyjne mieszkańców Żywca

61%

Dobosz A.

Problemy Rozwoju Miast

|

2016

|

tom 13

|

nr 1

Inwestycje miejskie stopniowo zmieniają wygląd i funkcjonowanie przestrzeni publicznej, jak również bezpośrednio wpływają na sposób postrzegania miasta i jego władz. Proces podejmowania decyzji o kształtowaniu przestrzeni lokalnej zależy od przyjętego modelu zarządzania. W ostatnich latach szczególnego znaczenia nabiera w Polsce planowanie przestrzenne prowadzone z uwzględnieniem woli społeczeństwa. W 2014 roku przeprowadzono w Żywcu badania, których celem było określenie stosunku mieszkańców do możliwości stosowania partycypacji społecznej. Co istotne, odbywały się one przed podjęciem uchwały o utworzeniu pierwszego w historii miasta budżetu obywatelskiego. Czas prowadzenia badań pozwolił zatem uchwycić postawy mieszkańców przed wykorzystaniem narzędzi partycypacyjnych. Uzyskane wyniki pokazują, że mieszkańcy odczuwają brak wpływu na podejmowanie decyzji dotyczących ich najbliższego otoczenia. Świadomość możliwości zmiany tej sytuacji jest u nich słabo wykształcona z powodu braku doświadczeń w tej kwestii. Jednakże zawarta w ankiecie propozycja udziału w warsztatach została uznana za interesującą, co stanowi przesłankę dla kierunku budowania partycypacji społecznej w mieście.

10

Udział społeczności lokalnej w rozwoju ziem górskich

61%

Gonda-Soroczynska E.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2008

|

nr 08

W opracowaniu omówiono udział społeczności lokalnej w rozwiązywaniu współczesnych problemów ziem górskich. Partycypacja społeczna to ważny proces demokratyczny. Odgrywa ona istotną rolę w rozwiązywaniu współczesnych problemów rozwoju nie tylko ziem górskich, ale i podgórskich, nizinnych, nadmorskich. Problematyka ta została przedstawiona na podstawie przykładu Ziemi Lądeckiej, a zwłaszcza małego miasta Lądek Zdrój, siedziby gminy (6140 stałych mieszkańców). Miejscowość położona jest na Ziemi Kłodzkiej, na wysokości 440–480 m n.p.m., pomiędzy Górami Złotymi a Krowiarkami, w dolinie rzeki Białej Lądeckiej. Teren przynależy geograficznie do Sudetów Południowo- Wschodnich. W demokratycznym kraju, jakim jest Polska w szczególny sposób winno zwracać się uwagę na udział społeczeństwa w kształtowaniu i pielęgnowaniu przestrzeni, dbałość o ład przestrzenny. Tylko przy aktywnym udziale społeczności lokalnych właściwie mogą być rozwiązywane określone problemy przestrzenne związane z rozwojem miast i wsi, ich odnową, rewaloryzacją i rewitalizacją. Wdrażając zrównoważony rozwój do planowania i gospodarowania przestrzenią jakże istotne są formy aktywności społecznej. Przedmiotem analizy były również mechanizmy partycypacji społecznej jako narzędzia zarządzania, czynnik pewności tak ważny przy podejmowaniu każdego nowego przedsięwzięcia. Wskazano trzy pola tworzenia możliwości i rozwijania partycypacji społecznej (dostęp do informacji; udział w procesie podejmowania decyzji; dostęp do środków prawnych i administracyjnych). Przedstawiono aktywny udział społeczności lokalnych w konsultacjach społecznych stanowiących klucz pozytywnych przemian w przestrzeni. Zwrócono również uwagę na jej słabości, wdrażając zrównoważony rozwój do planowania i gospodarowania przestrzenią. Skrótowo wskazano rozwiązania dotyczące partycypacji społecznej stosowane w tzw. „starych krajach UE”. Na szczególną uwagę zasługuje instytucja mediatora społecznego, chroniąca przed konfliktami pomiędzy uczestnikami dyskusji dotyczących zagospodarowania, organizacji w przestrzeni. Mówiąc o partycypacji społecznej, należy zwrócić uwagę na podstawowe uwarunkowania rozwoju przestrzeni, zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne, tak by już od samego początku procesu planistycznego wszystko właściwie ułożyć, uporządkować, zaplanować, ku zadowoleniu społeczności lokalnych.

11

Ocena efektow malopolskiego programu konsultacji spolecznych wokol obszarow Natura 2000

61%

Cent J., Grodzinska-Jurczak M., Nowak N.

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

|

2010

|

tom 66

|

nr 4

251-260

Program Natura 2000 w Polsce, podobnie jak w wielu innych krajach UE, nie spotyka się z szeroką akceptacją zarówno wśród mieszkańców terenów chronionych, jak i władz samorządowych. Niezadowolenie budzą nie tylko same założenia programu, lecz także obawa, że jego wprowadzenie zdecydowanie ograniczy możliwość działalności gospodarczej na poziomie gminy i regionu. Z tego powodu, a także w związku z zaleceniami zapisanymi w Dyrektywie Siedliskowej, wdrażaniu programu powinny towarzyszyć prawidłowo prowadzone konsultacje społeczne. Jak dotąd w Polsce są one stosowane rzadko i adresowane do stosunkowo niewielkiej grupy osób. W 2008 roku na terenie województwa małopolskiego zorganizowano pilotażowy projekt konsultacji społecznych „Natura 2000 – spotkania w regionach”. Celem projektu było doprowadzenie do polepszenia wizerunku nowej formy ochrony przyrody, przybliżenie korzyści wynikających z wyznaczenia nowych obszarów chronionych i konsultacja ich granic. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki badań jakościowych – wywiadów z uczestnikami tych spotkań – dotyczących oceny efektów małopolskiego programu oraz potrzeb dalszego prowadzenia takich działań

12

Partycypacja społeczna w planowaniu przestrzennym jako element polityki miejskiej

61%

Sieminski W.

Człowiek i Środowisko

|

2016

|

tom 40

|

nr 1

The 1980s concepts of Polish urban planners concerned with public participation in spatial planning have been enriched in the first two decades of the 21st century by publications of Polish spatial planners who are well acquainted with German and French experiences and present the phenomenon of public participation from the angle of the position of public participation in the processes of city revitalisation, of city policies and in the so-called integrated development planning. Their views are presented in this article.

61%

Micinska M.

Ochrona Środowiska. Prawo i Polityka

|

2005

|

nr 1[39]

19

Komunikacja nieformalna jako element procesu zaangażowania społeczności lokalnej w działania na rzecz ochrony przyrody

61%

Olko J., Hedrzak M.

Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej

|

2010

|

tom 12

|

nr 1[24]

20

Metoda rangowania działań rewitalizacyjnych na obszarze katowickiego Nikiszowca

61%

Szulc T. T.

Problemy Rozwoju Miast

|

2013

|

tom 10

|

nr 3

W artykule przedstawiono wyniki zastosowania metody rangowania przedsięwzięć rewitalizacyjnych zebranych w Zintegrowanym programie rewitalizacji Nikiszowca. Podstawą budowy tej metody było wykorzystanie macierzy MMDM (Maslin Multi-Dimensional Matrix), opisanej dotychczas w literaturze wyłącznie w aspekcie teoretycznym. W ramach projektu badawczego-promotorskiego nr N N115 415740 finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki opracowano koncepcję procesu tworzenia lokalnego programu rewitalizacji, uwzględniającego lokalne uwarunkowania i potrzeby zdegradowanego obszaru miasta. Rangowanie przedsięwzięć jest jednym z ostatnich etapów tego procesu. Opracowana metoda została zweryfikowana na kilku przykładach miast na prawach powiatu w województwie śląskim. Wynikiem aplikacji tej metody było utworzenie listy rankingowej projektów rewitalizacyjnych oraz sformułowanie wskazań dotyczących ich ewentualnej modyfikacji, ze względu na niedopasowanie do potrzeb rozwoju dzielnicy lub też słabej akceptacji ze strony społeczności lokalnej.

Ograniczanie wyników

Partycypacja spoleczna w planowaniu przestrzennym w Polsce

Wzmacnianie lokalnego kapitału społecznego

Kilka uwag dotyczacych partycypacji spolecznej w planowaniu przestrzennym w Holandii

Udzial spoleczenstwa szansa dla realizacji programu Natura 2000 w Polsce

Instrumenty i korzystne sytuacje partycypacji społecznej w planowaniu przestrzennym

Formy i aspekty partycypacji społeczeństwa w zagospodarowaniu przestrzennym gminy

Partycypacja społeczeństwa w planowaniu urządzeniowym w lasach prywatnych

Empowerment - istota czynnika ludzkiego w ochronie przyrody

Postawy partycypacyjne mieszkańców Żywca

Udział społeczności lokalnej w rozwoju ziem górskich

Ocena efektow malopolskiego programu konsultacji spolecznych wokol obszarow Natura 2000

Partycypacja społeczna w planowaniu przestrzennym jako element polityki miejskiej

Podmiotowość i partycypacja społeczna w warunkach lokalnych

Aktualne wyzwania rewitalizacyjne polskich miast na tle ich dotychczasowych doświadczeń

Rola planistów przestrzennych w procesie partycypacji społecznej w planowaniu i kształtowaniu przestrzeni. Nadzieje i realia

Geneza i historia partycypacji społecznej w kształtowaniu przestrzeni

Partycypacja społeczna w zarządzaniu procesami rewitalizacji

Udział społeczeństwa w planowaniu przestrzennym i procesie budowlanym

Komunikacja nieformalna jako element procesu zaangażowania społeczności lokalnej w działania na rzecz ochrony przyrody

Metoda rangowania działań rewitalizacyjnych na obszarze katowickiego Nikiszowca