Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  paraquat
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The role of nitric oxide (NO) in paraquat (PQ)-induced neurotoxicity is still not fully understood. In this study we used NG-nitro-L-arginine methyl ester (L-NAME), a non-selective nitric oxide synthase (NOS) inhibitor, in order to examine the effects of NO, reactive oxygen species (ROS) generation and lipid peroxidation (LPO) development during PQ-mediated neurotoxicity. Oxidative stress development in the striatum of Wistar rats intrastriatally (i.s.) poisoned with PQ (and in some cases pre-treated with L-NAME) was investigated by measuring superoxide anion (O2 •ˉ), malondialdehyde (MDA) and nitrate (NO3ˉ), 30 min, 24 hours and 7 days after treatment. L-NAME pretreatment provided the possibility to distinguish the role of ROS from reactive nitrogen species (RNS) in oxidative stress development induced by PQ. Our results confi rm the involvement of NO in PQ-mediated neurotoxicity and reduced LPO by L-NAME pretreatment implying that the latter has a protective role.
The Arabidopsis Ethylene-Insensitive 2 (EIN2) gene has been shown to be involved in mediating the oxidative stress response; however, little is known about the underlying mechanisms involved. In this study, we found that the ethylene-insensitive mutant ein2-1 showed enhanced tolerance to oxidative stresses caused by both paraquat (PQ) and hydrogen peroxide as well as alleviated oxidative damage. Moreover, higher transcript levels of a choroplast Cu/Zn superoxide dismutase gene CSD2 and a catalase gene CAT3 and, consequently, higher activities of superoxide dismutase (SOD) and catalase (CAT), were detected in ein2-1 plants than in wild-type plants in the abtence or presence of PQ. These retults suggest that the ein2-1mutation results in constitutive activation of CSD2 and CAT3 genes and increases in the activities of SOD and CAT and, consequently, enhanced oxidative stress tolerance.
Kwas salicylowy (SA) jest jednym z głównych fenolokwasów powszechnie występujących u roślin naczyniowych. Uważany jest za związek, który ogranicza skutki stresu oksydacyjnego wywołanego przez niektóre herbicydy. Parakwat należy do herbicydów dipirydyliowych, które uważane są za inhibitory fotosyntezy u roślin. Celem pracy było określenie wpływu kwasu salicylowego na wzrost i rozwój ogórka z punktu widzenia odporności roślin na stres oksydacyjny wywołany przez parakwat. Doświadczenia prowadzono w warunkach laboratoryjnych metodą kultur hydroponicznych. Siewki ogórka (5-cio dniowe) traktowano SA dodając go do pożywki w stężeniach 1 i 100 µM. Po 24 godzinach od zastosowania kwasu salicylowego rośliny traktowano parakwatem w stężeniach 0,625 i 1,25 µM. Po dwóch dniach od dodania herbicydu przeprowadzono pomiary wzrostu siewek, a w liścieniach ogórka określono zawartość chlorofilu a i b oraz oznaczono wypływ elektrolitowy z liścieni ogórka. Przeprowadzone badania wykazały, że kwas salicylowy ogranicza fitotoksyczny wpływ herbicydu parakwat na wzrost siewek ogórka. Stwierdzono pozytywny wpływ tego kwasu w ograniczeniu spadku zawartości chlorofilu a i b oraz stopnia uszkodzenia błon u siewek ogórka traktowanych parakwatem.
Zbadano wpływ parakwatu, dichlorfosu i alfacypermetryny na aktywność fagocytamą i bakteriobójczą neutrofili krwi obwodowej. Preparaty do aplikacji naskórnej stosowane w dawkach 1/10 i 1/2 LD50 podawano samicom szczurów szczepu Wistar na skórę ogona po 4 h dziennie przez cztery tygodnie. Krew pobierano z serca do oceny aktywności układu granulocy-tarnego. Dichlorfos stymulował aktywność fagocytarną neutrofili w dawce 1/2 LD50. Parakwat w niższej dawce hamował aktywność fagocytarną. Alfacypermetryna w niższej dawce stymulowała aktywność fagocytarną, a dawka wyższa działała supresyjnie. Właściwości bakteriobójcze neutrofili uległy aktywacji po naskórnym podaniu wszystkich badanych parametrów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.