Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  oxalic acid
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The aim of the work was to determine the influence of initial sucrose concentration in fermentation medium on oxalic acid synthesis by Aspergillus niger W78C in submerged batch culture. Cultivations were conducted in synthetic medium containing sucrose in the concentration of 100, 125, 150, 175 or 200 g·dm⁻³. As the result of the present investigation, the optimal sucrose concentration was found at the level of 125 g·dm⁻³. In medium containing this amount of carbon source, 70.2 g·dm⁻³ of oxalic acid was obtained. When substrate concentration was the highest, 200 g dm⁻³, the amount of product was only 5.2 g·dm⁻³ higher than in medium with 125 g·dm⁻³ of sucrose. Moreover, an increase of the initial sucrose concentration resulted in process time extension, an increase of citric and gluconic acids concentration and a decrease of productivity and oxalic acid yield.
Celem pracy było zbadanie wpływu stężenia glukozy, jako jedynego źródła węgla, na tworzenie produktu w procesie syntezy kwasu szczawiowego przez Aspergillus niger we wgłębnej hodowli okresowej. Badania prowadzono w podłożach syntetycznych zawierających glukozę rozcieńczoną do poziomu 100, 125, 150 i 175 g·dm-3. Najwyższe stężenie produktu, wynoszące 64,2 g·dm-3, uzyskano w podłożu zawierającym glukozę w ilości 150 g·dm-3. W wariancie tym stwierdzono także obecność kwasów towarzyszących: cytrynowego w stężeniu 15,4 g·dm-3 i glukonowego w stężeniu 28,7 g·dm-3. Współczynnik homofermentatywności procesu wyniósł 59,2%. Najwyższą szybkość tworzenia produktu i najwyższą wydajność substratową, wynoszące odpowiednio 2,9 g·dm-3·d-1 i 61,6%, uzyskano w podłożu ze stężeniem substratu na poziomie 100 g·dm-3. Uznano, że optymalne stężenie glukozy w podłożu, ze względu na maksymalizację stężenia produktu, wynosi 150 g·dm-3.
Background. Tea and coffee are the potentially rich source of oxalic acid, which can act as a antinutrient. Objective. The aim of this study was to determine and evaluate the content of soluble oxalates in teas and coffees available on the Polish market. Material and method. The green, red and black teas, and black natural ground and instant coffees were used for preparing the infusions. The manganometric method was used for the determination of the oxalates in the infusions. Results. The mean oxalates content in the infusions from 3 g of black teas was 115.68 mg/100cm3 and was higher as compared to red teas (101.91 mg/100cm3) and green teas (87.64 mg/100cm3). Disregarding the variety of analyzed teas, the largest oxalates content was in infusions of pure one-component tea - “Sir Roger” (164.82-174.22 mg/100cm3), while the lowest oxalates content was noted in the tea containing the components from other plants (“Bio-Active” with grapefruit juice – reaching as low level as 39.00 mg/100cm3). Instant coffees contained larger amount of oxalates than natural ground coffees. Irrespective of the kind of the tested coffees, the lowest oxalates content was found in the infusions from the following coffees: Tchibo Exclusive - 19.62 mg/100cm3, Gala ulubiona - 37.32 mg/100cm3, and Maxwell House - 38.40 mg/100cm3, while the highest oxalates content in instant coffee - Nescafe Espiro 51.80 mg/100cm3. Conclusions. The results revealed a significant relation between phytochemical composition of analyzed teas and coffees and the level of soluble oxalates in infusions prepared from the tested products.
Starch was extracted (isolated) from cocoyam with the aid of water solution of oxalic acid and ammonium oxalate in 8 samples of ratios, 1:3, 1:1, 3:1, 2:3, 2:1, 1:2 and 0:0 respectively. The physiochemical properties were investigated in order to unveil its characteristics and unravel the potentials for industrial applications of the cocoyam starch. The physiochemical properties investigated includes; Amylose and Amylopectin contents, water binding capacity, particle size distribution, swelling power and solubility. The results obtained showed that swelling power and solubility of the starch were temperature dependent. The solubility was found to increase with temperature increase as the cocoyam starch showed highest solubility within the 70-90°C temperature range. The swelling power was found fluctuating between the temperatures of 25-90°C. The swelling power starch sample isolated with blending ratios of 2:1 and 1:2 were temperature dependent. The Amylose content ranges from 3.06 to 31.21%.
Oznaczono zawartość garbników oraz kwasu szczawiowego w owocach: borówki czarnej, maliny właściwej oraz poziomki pospolitej, pozyskanych z terenów potencjalnie wolnych od zanieczyszczeń (Gmina Kraśniczyn) oraz z miejsc bardziej narażonych na emisję zanieczyszczeń (Rejowiec Fabryczny). Zawartość garbników w owocach poziomki pospolitej oraz koncentracja kwasu szczawiowego w owocach borówki czarnej, pochodzących z okolic potencjalnie nie narażonych na ekspozycję zanieczyszczeń była wyższa, niż w surowcach pozyskanych z okolic Rejowca Fabrycznego. Średnie zawartości garbników oraz kwasu szczawiowego w analizowanych owocach leśnych były niskie.
Wprowadzenie. Produkty spożywcze zawierają w swoim składzie substancje antyodżywcze, które ograniczają lub uniemożliwiają wykorzystanie składników odżywczych. Kwas szczawiowy, obok fitynianów i błonnika pokarmowego, występuje naturalnie w żywności pochodzenia roślinnego, do której należy piwo. Negatywne działanie kwasu szczawiowego polega na obniżaniu biodostępności wapnia i magnezu, i zaburzeniu metabolizmu wchłaniania przez organizm ww. pierwiastków z pożywienia. Nadmiar kwasu szczawiowego i jego soli w diecie przyczynia się do powstawania niektórych chorób, takich jak kamica szczawianowa, osteoporoza, zapalenie stawów. Z uwagi na moczopędne działanie piwa, spożywanie jego w umiarkowanych ilościach jest zalecane jako środek profilaktyczno-wspomagający schorzenia układu moczowego. Cel badań. Celem badań było określenie i porównanie zawartości kwasu szczawiowego w wybranych piwach dostępnych na polskim rynku. Materiał i metoda. Do badań użyto 57 próbek piwa, które podzielono na trzy grupy w zależności od stężenia alkoholu deklarowanego przez producentów (1 grupa – poniżej 5,5% obj., 2 grupa - od 5,5 do 6,5 % obj., 3 grupa – powyżej 6,5 % obj.). Próbki piwa po zakwaszeniu do pH 2,0 kwasem solnym o stężeniu 1 mol/l w celu rozkładu nierozpuszczalnych szczawianów wapnia inkubowano w łaźni ultradźwiękowej przez 15 minut, a następnie filtrowano. Zawartość kwasu szczawiowego oznaczono metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) z detekcją konduktometryczną. Wyniki. Stężenie kwasu szczawiowego w zbadanych próbkach piwa wahało się w zakresie 1,8-30,3 mg/l. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic pomiędzy stężeniem kwasu szczawiowego w trzech grupach piwa o różnej zawartości alkoholu. Na podstawie średnich zawartości kwasu szczawiowego w poszczególnych grupach badanego piwa daje się zaobserwować dodatni trend wzrostu stężenia kwasu szczawiowego w piwie wraz z rosnącą zawartością alkoholu. Wnioski. Bardzo niskie zawartości kwasu szczawiowego pozwalają zakwalifikować piwo do produktów spożywczych o niskiej zawartości kwasu szczawiowego i bezpiecznych dla zdrowia konsumenta.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.