Artykuł stanowi próbę identyfikacji zakresu i sposobu wykorzystania mediów społecznościowych przez polskie organizacje trzeciego sektora, podjętą na gruncie analizy informacji i danych pozyskanych ze źródeł wtórnych. W tekście wskazano przesłanki przystawalności właściwości przynależnych modelowi Web 2.0 instrumentów do zastosowań w komunikacji marketingowej organizacji non profit, zaprezentowano także dane charakteryzujące wykorzystanie mediów społecznościowych w działalności polskich organizacji trzeciego sektora. Ze względu na rozpoznawczy charakter badania może ono stanowić punkt wyjścia do pogłębienia analizy podjętych zagadnień w dalszych badaniach typu bezpośredniego.