Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 26

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  organic solvent
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Papain activity was studied in water-organic solvent mixtures using the fluorogenic substrate Dabcyl-Lys-Phe-Gly-Gly-Ala-Ala-Edans. The increase of organic solvent (MeOH, EtOH, iPrOH, TFE, MeCN, (MeO)2Et and DMF) concentration in the mixture caused a substantial decrease the initial rate of papain-catalyzed hydrolysis. More­over, the number of papain active sites decreased with the increase of DMF and MeOH concentration.
Detailed below is an experimental study of physical-mechanical and protective properties of special fabrics exposed to the effects of organic solvents.
One of the problems in an HPLC laboratory is the preservation of samples and extracts prior to analysis without any changes. It has been found that degradation processes cannot be eliminated entirely, but they can be slowed down considerably. Photodegradation kinetics of fluorene, anthracene and benzo(a)pyrene were studied in various organic solvents. Solvents known as good media to store PAHs for a long time were selected with respect to avoid degradation. In the case of fluorene, 9-fluorenone and 9-hydroxyfluorene were detected as main photoproducts. Formation of anthraquinone and 1,8-dihydroxyanthraquinone during the degradation of anthracene was observed. Benzo(a)pyrene-4,5-dihydrodiol and one of the isomers of hydroxy-BaP-dione as products of benzo(a)pyrene photodegradation have been identified.
 An organic solvent and surfactant stable α-amylase was obtained from soybean seeds. The direct and indirect effect of various organic solvents (non-polar, polar protic, and polar aprotic) and surfactants on the activity and stability of free enzyme was determined. The enzyme showed a very high catalytic efficiency and stabilization against most of the organic solvents and surfactants tested, except for few. Those organic solvents and surfactants (like chloroform, dimethyl formamide, n-butanol, and Tween 20), which caused an inhibition in enzyme activity, were used to study their effects on immobilized enzyme. The inhibitory effect was found to be decreased in immobilized enzyme as compared to free enzyme indicating that immobilization imparted stability to the enzyme. Moreover, the possibility of reuse of the enzyme in the presence of the organic solvents and surfactants was increased upon immobilization. The stability of soybean α-amylase towards organic solvents and surfactants shows that it is a potential candidate for use in organic-solvent biocatalysis as well as in detergent industries.
Badano wpływ na ilościową ekstrakcję chlorofilu z pokrzywy zwyczajnej za pomocą 96% etanolu następujących parametrów procesu: temperatury (od 25 do 55°C), czasu ekstrakcji (od 1 do 5 godz.), stosunku surowca do rozpuszczalnika (od 1:15 do 1:30) i wielkości cząstek surowca (od 0,1 do 0,8 mm). Ustalono, że najlepsze warunki ekstrakcji chlorofilu z pokrzywy zwyczajnej etanolem otrzymuje się przy zastosowaniu następujących parametrów procesu: temperatury 45°C, czasu ekstrakcji 5 godz., stosunku surowca do rozpuszczalnika 1:30 i wielkości cząstek surowca 0,1 mm. Warunki te pozwalają na uzyskanie wydajności 8,05% ekstraktu i 4,38 mg chlorofilu a+b/g suchej masy, co odpowiada 5,34% chlorofilu a+b w ekstrakcie.
Skrobia, dzięki swej budowie polimeru złożonego z reszt glukozowych oraz obecności w nich wysoce reaktywnych wolnych grup hydroksylowych może ulegać różnym modyfikacjom. Jednym z typów modyfikacji jest wprowadzenie do cząsteczek skrobi grup związanych z nią wiązaniami estrowymi. Produkty tych, jak i innych modyfikacji różnią się właściwościami od skrobi naturalnej. Korzystne właściwości funkcjonalne posiadają estry skrobi z długołańcuchowymi kwasami tłuszczowymi. Estryfikacja skrobi tymi kwasami może być dokonywana metodą enzymatyczną, co zapobiega zanieczyszczeniu środowiska oraz zapewnia wysoką czystość produktu. Reakcje enzymatycznej estryfikacji prowadzone są w polarnym rozpuszczalniku organicznym dobieranym w zależności od stosowanych substratów i użytego enzymu. Celem pracy było określenie przydatności rozpuszczalnika organicznego (tert-butanol lub aceton) w reakcji enzymatycznej estryfikacji skrobi naturalnej i fizycznie modyfikowanej oraz produktów jej depolimeryzacji kwasem laurynowym. Proces prowadzono stosując takie same ilości substratów i czas reakcji tak w środowisku tert-butanolu, jak i acetonu. Estryfikowano skrobię ziemniaczaną naturalną, ekstrudowaną w temperaturze 50-60-70 lub 140-150-160°C, dekstrynę białą oraz maltodekstrynę N. Użyto enzymu Novozymes 435 pochodzącego z drożdży Candida antarctica. Istnienie wiązania estrowego w produkcie potwierdzano przez analizę FTIR. Przydatność użytego rozpuszczalnika określano na podstawie pomiaru stopnia podstawienia skrobi i jej pochodnych kwasem laurynowym. Stopień podstawienia obliczony na podstawie analizy spektrum ¹HNMR 10-u uzyskanych produktów wahał się w granicach od 0,22 do 1,00. Stwierdzono, że zależy on od zastosowanego rozpuszczalnika organicznego jak również od użytego substratu. Wyższe stopnie podstawienia uzyskano w reakcjach prowadzonych w środowisku acetonu. Jedynie w przypadku dekstryny białej ester uzyskany w środowisku tert-butanolu charakteryzował się wyższym stopniem podstawienia niż uzyskany w środowisku acetonu (odpowiednio DS = 0,64 i DS = 0,56).
W badaniach ekotoksykologicznych mających na celu ocenę oddziaływania stałych hydrofobowych substancji organicznych niezbędne jest stosowanie rozpuszczalników organicznych, które ze swej strony mogą wpływać na aktywność biologiczną gleb. Oceniono oddziaływanie dwóch powszechnie stosowanych rozpuszczalników (aceton i dichlorometan) na ogólną i specyficzną aktywność mikroorganizmów glebowych w zróżnicowanych warunkach eksperymentalnych.
The ultrafiltration of post-culture fluids proved that divercin occurred in the form of large macroaggregates with the molecular weight over 100 kDa. Addition of detergents: Tween 80, Nonidet P-40 and SDS, and alcohols: ethanol and isopropanol into supernatants from post-culture fluids caused partial disaggregation of divercin. The better effect was obtained when Tween 80 was introduced directly into culture medium. However, other detergents and both alcohols showed a toxic effect to the bacteria and reduced the divercin production in C. divergens culture. The ultrafiltration yield of divercin depended on the type of membranes and treatment of divercin-containing extracts with detergents and alcohols. The cellulose acetate membranes were more permeable for divercin that made from polyethersulfone.
Przebadano wpływ skojarzonego działania alkoholu etylowego z benzenem i ksylenem na przebieg wydalania kwasu benzoesowego u szczurów po kontrolowanym narażeniu drogą oddechową.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.