W pracy dokonano analizy zmian w spożyciu żywności w gospodarstwach utrzymujących się z niezarobkowych źródeł, tj. w gospodarstwach utrzymujących się głównie z zasiłku dla bezrobotnych, pomocy z opieki społecznej, zasiłku wychowawczego itp. w latach 1993-1995. Oceniono zarówno przeciętne miesięczne spożycie jak i przeciętną wartość energetyczną i odżywczą dziennej racji pokarmowej. Uzyskane wyniki porównano z sytuacją występującą w tym zakresie w gospodarstwach pracowników. Wykazano, że rodziny utrzymujące się z niezarobkowych źródeł charakteryzowały się najniższym, spośród wszystkich objętych badaniami budżetów gospodarstw domowych, poziomem dochodów oraz wydatków na żywność. W konsekwencji najniższe było w nich spożycie żywności, zarówno pod względem ilości jak i wartości energetycznej i odżywczej. W porównaniu z gospodarstwami pracowników, różnice na niekorzyść rodzin utrzymujących się z niezarobkowych źródeł dotyczyły spożycia większości artykułów żywnościowych, w szczególności pochodzenia zwierzęcego. Wpłynęło to na niższą wartość energetyczną i zawartość składników odżywczych w racjach pokarmowych tej grupy, w całym analizowanym okresie. W 1995 roku ilość energii pochodzenia zwierzęcego oraz białka zwierzęcego w dziennej racji pokarmowej ustępowała odpowiednio o 15 % i 20 % ilościom rejestrowanym w gospodarstwach pracowników.