Ograniczanie wyników

Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  olive oil
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The present paper describes the modification of the lipid fraction of dry-cured fermented sausage through fat reduction (35%) and fat replacement of animal fat with olive oil (up to 10%). High pressure processing (HPP) treated meat was employed as a novel fat replacer to reduce the fat content and as a new strategy to enable a stable incorporation of olive oil in dry-cured fermented sausages. Chemical (proximate composition and fatty acid profile), physical (water retention, structure formation and colour) and sensorial (appearance, texture and flavour) properties were evaluated. It is concluded that 35% of fat reduction is possible without reduction of consumer acceptability. Moreover, the addition of HPP-treated meat as a fat replacer resulted in good mimic of the fat particles together with good physical and sensory properties. Therefore, it resulted in an effective and clean alternative (no added-additives) for fat reduction. However, the incorporation of olive oil either by direct addition (4.3% oil) or within a HPP-created protein network (10% oil) resulted in unacceptable products since the oil was not properly retained inside the sausage matrix. Further studies are needed to find processing strategies that permit a stable incorporation of liquid plant oils to dry-cured fermented sausage for the development of healthier and more sustainable dry-cured fermented meat products.
Natural phenolic compounds are recognized as bioactive ingredients in food but can also have a role as effective alternatives to synthetic antioxidants in stability improvement of foods prone to oxidation, such as edible oils. This study aimed at the preparation and HPLC-DAD characterization of phenolic extracts from Vaccinium corymbosum L. (raw, pasteurized, freeze-dried and treated with high-intensity ultrasound), and at testing their antioxidant potential in the prevention of olive oil oxidation in the native state and encapsulated into microemulsions and liposomes systems. Water-in-oil structured microemulsions used in this study were prepared using mechanical, ultrasonic, and high pressure homogenization. Liposomes with the average size of 589.1±2.9 nm were produced with the proliposome method using commercially available phosphatidylcholine – Phospolipon 90G. The obtained results showed significant prolongation of the oxidative stability of extra virgin olive oil enriched with encapsulated blueberry phenolic extracts than with native phenolic extracts, regardless of the method used for blueberry processing. Phenolic extracts encapsulated in microemulsions had a stronger effect on the prolongation of olive oil oxidative stability in comparison with the extracts encapsulated in liposomes. The average prolongation rate of oxidative stability was 45.65% by phenolic extracts encapsulated in microemulsions prepared by mechanical homogenization (p=0.012), and 58.72% by microemulsions prepared by ultrasound homogenization (p=0.011). Phenolic extracts encapsulated in microemulsions prepared by high pressure homogenization had no effect on oil oxidative stability prolongation.
6
84%
Adherence to a Mediterranean style diet affords protection from degenerative diseases such as cardiovascular disorders and cancer. Identification of the active constituents of the Mediterranean diet is crucial to the formulation of appropriate dietary guidelines. Also, research on the pharmacological properties of the "minor components" of this diet, eg vitamins and polyphenols, is very active and might lead to the formulation of functional foods and nutraceuticals. Even though in vitro data are plentiful, human studies are difficult to perform due to ethical and practical reasons. Yet, intervention trials represent the best approach to validate claims of healthful activities. This article reviews human evidence of the biological properties of olive oil and tomato constituents and illustrates a research approach by which the bioactive elements of a wild plant (Cynara cardunculus) are first studied in vitro to build biochemical evidence, then in vivo to obtain proof of their vasomodularoty activity.
W pracy dokonano przeglądu literaturowego w zakresie składu kwasów tłuszczowych w triacyloglicerolach, będących składnikami wielu produktów spożywczych. Wykazano, że dominujące są kwasy oktadecenowe (Cl8:1), zarówno izomery cis, jak i trans. Źródłem tych ostatnich są przede wszystkim tłuszcze uwodornione i tłuszcze przeżuwaczy, ale powstają też podczas rafinacji tłuszczów, głównie na etapie odwaniania. Celem pracy było porównanie odporności na utlenianie kwasów oktadecenowych cis i trans. Badania prowadzono na estrach metylowych kwasu oleinowego i elaidynowego oraz na częściowo uwodornionych olejach: oliwkowym i rzepakowym podwójnie ulepszonym. W celu uzyskania prób o tym samym stopniu uwodornienia, jednakowej zawartości kwasów 18:1, lecz różnych proporcjach izomerów cis i trans tych kwasów, uwodornienia prowadzono zarówno na świeżym, jak i częściowo zatrutym siarką katalizatorze niklowym Pricat 9920 lub na katalizatorze niklowo-siarczkowym Pricat 9908. Do badania odporności na utlenianie stosowano 2 przyspieszone testy: skaningowej kalorymetrii różnicowej (DSC) i test termostatowy Schaala. Badania wykazały, że tłuszcze zawierające więcej izomerów trans niż cis kwasów oktadecenowych, przy porównywalnych zawartościach kwasów monoenowych i polienowych, charakteryzują się wyższą odpornością na utlenianie. Upoważnia to do wnioskowania, że konfiguracja geometryczna kwasów tłuszczowych oktadecenowych w triacyloglicerolach ma wpływ na szybkość utleniania tłuszczu. W przypadku estrów metylowych kwasu oleinowego i elaidynowego różnice w odporności na utlenianie były nieznaczne.
Celem pracy było określenie zanieczyszczenia wybranych olejów roślinnych przez 15 WWA wyszczególnionych na liście Komitetu Naukowego UE. Materiał badawczy stanowiły: oliwa z oliwek extra virgin, oliwa z wytłoków oliwnych Pomace oraz oleje: rzepakowy i słonecznikowy (tłoczone i rafinowane). Metodyka badań obejmowała izolację WWA z matrycy tłuszczowej przy zastosowaniu techniki chromatografii żelowej oraz jakościowe i ilościowe oznaczenie związków przy użyciu chromatografii cieczowej z selektywnymi detektorami (HPLC- FLD/DAD). Spośród przebadanych olejów najwyższą zawartość WWA stwierdzono w oleju z oliwek typu Pomace. Zanieczyszczenie tego oleju benzo[a]pirenem osiągnęło wartość ponad 30-krotnie wyższą od dopuszczalnego maksymalnego poziomu ustanowionego w Rozporządzeniu Komisji UE nr 208/2005 (2 µg/kg). W przypadku pozostałych olejów stwierdzona zawartość benzo[a]pirenu nie przekroczyła limitu 2 µg/kg. Wykazano, że zanieczyszczenie WWA oliwy typu Pomace była statystycznie istotnie wyższe od skażenia oliwy z oliwek extra virgin. W wyniku porównania zanieczyszczenia WWA tłoczonych olejów: rzepakowego i słonecznikowego oraz ich rafinowanych odpowiedników wykazano, iż oleje tłoczone charakteryzują się statystycznie istotnie wyższą zawartością WWA od olejów rafinowanych.
Celem pracy było porównanie stabilności oksydatywnej olejów: tłoczonych na zimno i rafinowanych. Zakres pracy obejmował ocenę jakości chemicznej i stabilności oksydatywnej olejów w teście Rancimat (120°C) i termostatowym (63°C). Materiałem badawczym były oleje tłoczone na zimno: rzepakowy, sojowy, słonecznikowy i oliwa z oliwek extra virgin oraz oleje rafinowane tych samych gatunków. Oznaczono barwę spektrofotometrycznie, liczbę kwasową, liczbę nadtlenkową, liczbę anizydynową, wskaźnik Totox, liczbę jodową oraz skład kwasów tłuszczowych. W teście Rancimat wykazano, że najdłuższym czasem indukcji charakteryzowała się oliwa z oliwek extra virgin (6,5 h), a kolejne pod tym względem były: olej rzepakowy rafinowany (4,7 h), rzepakowy tłoczony (4,5 h), sojowy rafinowany (3,8 h), sojowy tłoczony (2,7 h), oliwa rafinowana (2,5 h), słonecznikowy rafinowany (2,4 h) i tłoczony (2,2 h). Analizując oleje słonecznikowe i rzepakowe stwierdzono, że oleje: tłoczony na zimno i rafinowany nie różniły się między sobą istotnie pod względem długości czasu indukcji w teście Rancimat. Olej sojowy tłoczony na zimno i oliwa z oliwek extra virgin różniły się statystycznie istotnie od swoich rafinowanych odpowiedników pod względem czasu indukcji. Oliwa extra virgin charakteryzowała się zdecydowanie dłuższym czasem indukcji w stosunku do oliwy rafinowanej. Na podstawie wyników testu termostatowego stwierdzono, że istnieje tendencja szybszego wzrostu pierwotnych i wtórnych produktów utleniania w olejach rafinowanych: rzepakowym, słonecznikowym i sojowym w porównaniu z olejami tłoczonymi na zimno. Przebieg krzywych utleniania był zbliżony w przypadku wszystkich analizowanych olejów. Jednak tempo zmian oksydacyjnych było zróżnicowane, najwolniejsze w oliwie z oliwek, a najszybsze w oleju słonecznikowym.
Celem pracy była ocena autentyczności olejów nierafinowanych tłoczonych na zimno na podstawie oznaczenia izomerów trans kwasów tłuszczowych i zawartości 3,5-stigmastadienu metodą chromatografii gazowej. Materiałem badawczym było 30 olejów handlowych, dostępnych na rynku warszawskim: tłoczone na zimno z nasion, oliwy z oliwek: extra virgin, sansa, pomace, light, extra light i oleje rafinowane. Wykazano, że obiektywną ocenę autentyczności olejów tłoczonych na zimno można wykonać na podstawie zawartości izomerów trans kwasów tłuszczowych i 3,5-stigmastadienu. Wyniki tych analiz mogą być kryterium do stwierdzenia zafałszowania olejów tłoczonych na zimno olejami rafinowanymi tego samego gatunku. Skład kwasów tłuszczowych analizowanych olejów był charakterystyczny dla poszczególnych gatunków olejów. W przypadku trzech olejów z nasion i sześciu oliw z oliwek wykryto izomery trans kwasów tłuszczowych na poziomie 0,1-0,6%. Tylko w oleju arachidowym nie oznaczono 3,5-stigmastadienu. Oliwy extra virgin charakteryzowały się niską zawartością 3,5-stigmastadienu (0,13 do 1,12 mg/kg). Szczególnie dużą zawartość tego związku (6,54 do 52,94 mg/kg) oznaczono w olejach z pestek winogron i słonecznikowym, tłoczonych na zimno oraz oliwach z oliwek typu sansa, pomace, light i extra light. Trzy spośród jedenastu przebadanych olejów z nasion deklarowanych jako tłoczone na zimno mogły być poddane rafinacji bądź zostały zafałszowane przez zmieszanie z olejami rafinowanymi (wykryto w nich zarówno obecność izomerów trans kwasów tłuszczowych, jak i 3,5-stigmastadienu).
Celem pracy było określenie wpływu zastosowanego medium smażalniczego (oleju palmowego, oliwy z oliwek i ich mieszanin) na właściwości czipsów ziemniaczanych podczas przechowywania przez 5 miesięcy. Stwierdzono, że podczas przechowywania następowało stopniowe pogarszanie jakości czipsów ziemniaczanych - zwiększała się wilgotność, pogarszała konsystencja oraz zachodziły zmiany we frakcji tłuszczowej czipsów. Tłuszcz w czipsach przechowywanych wykazywał zmiany hydrolityczne i oksydacyjne. Wyższą zawartością wolnych kwasów tłuszczowych charakteryzował się tłuszcz wyekstrahowanych z czipsów smażonych w oliwie z oliwek, a nadtlenków w oleju palmowym. Po pięciu miesiącach przechowywania cechy organoleptyczne wszystkich czipsów uległy niewielkiemu pogorszeniu. Zastosowanie mieszanin oleju palmowego i oliwy z oliwek pozwoliło uzyskać czipsy ziemniaczane charakteryzujące się dobrą jakością podczas przechowywania.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.