Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 67

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ograniczanie zachwaszczenia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badania realizowano w latach 1999-2004 w północno-wschodnim regionie Polski w mikroregionie olsztyńskim. Eksperyment założono jako jednoczynnikowy w trzech powtórzeniach na glebie klasy IIIb. Porównano skuteczność oddziaływania chemicznych i proekologicznych (mechanicznych, biologicznych) sposobów regulacji zachwaszczenia na kształtowanie się populacji chwastów w łanie bobiku i na poziom jego plonowania. Przedmiotem badań był bobik odmiany Nadwiślański uprawiany w zmianowaniu z pszenżytem ozimym i kukurydzą pastewną. Ocenie poddano 6 sposobów regulacji zachwaszczenia: 1) herbicydy stosowane nalistnie; 2) herbicydy stosowane doglebowo; 3) mechaniczny tradycyjny, obejmujący 2-krotne bronowanie i 1-razowe opielanie; 4) uintensywniony poprzez dodatkowe dwa opielania oraz dwa testujące fitosanitarne i konkurencyjne właściwości wsiewek w międzyrzędzia bobiku; 5) wyki jarej lub koniczyny czerwonej i 6) gryki lub seradeli. W okresie badawczym efektywność zabiegów regulacji zachwaszczenia oraz ich pozytywne oddziaływanie na plon w dużej mierze uzależnione były od zmiennych warunków termiczno-opadowych. Po wschodach bobiku w największym stopniu zasiedlone chwastami były poletka pielęgnowane biologicznie, natomiast przeciwne zjawisko odnotowano na obiektach chronionych herbicydem doglebowym. W okresie kwitnienia bobiku najwyższą efektywność w procesie regulacji zachwaszczenia wykazały zabiegi mechaniczne. Nie tylko eliminowały chwasty z łanu bobiku, ale również w największym stopniu ograniczyły ich wzrost i rozwój. Miało to niewątpliwie wpływ na poziom plonowania bobiku. Niemal w całym 6-letnim okresie badań na tych obiektach otrzymywano najwyższe plony.
Sześcioletnie studia (1993-1998) nad zmiennością zbiorowisk chwastów w kukurydzy prowadzono w płodozmianie: burak cukrowy (obornik) - kukurydza silosowa - jęczmień jary - groch siewny - rzepak ozimy - pszenica ozima oraz w 26-31 letniej monokulturze (obornik co 3 lata). Porównywano dwa warianty ochrony kukurydzy: 0 - bez herbicydów i H - z ochroną herbicydami doglebowymi Bladex 50 WP + Dual 960 EC, stosowanymi tuż po siewie. Skład gatunkowy oraz liczbę chwastów określano po wschodach kukurydzy. W obiektach bez ochrony chemicznej wystąpiło 24-25 gatunków chwastów, zaś w chronionych 20-21. Liczba chwastów na obiektach nie chronionych wynosiła średnio w płodozmianie 240 szt.·m⁻², a w monokulturze o 26,7% więcej, podczas gdy na traktowanych herbicydami odpowiednio 21 szt.·m⁻² i 28,6% więcej. W obu systemach uprawy kukurydzy dominowały dwa światłolubne gatunki chwastów - azotolubna Chenopodium album i ciepłolubna Echinochloa crus- galli. W monokulturze bez herbicydów populacja Chenopodium album zwiększyła się prawie 2-krotnie, podczas gdy z herbicydami tylko o 26,3%, a Echinochloa crus-galli średnio o 5,3%. Zastosowane herbicydy spowodowały zmniejszenie liczebności zbiorowisk w płodozmianie o 87,5%, a w monokulturze o 88,8%. Liczba chwastów zimujących i jarych właściwych zmalała do minimum, lecz w monokulturze ponad trzykrotnie zwiększyły się populacje gatunków wieloletnich: Elymus repens, Sonchus arvensis, Equisetum arvense, Cirsium atvense i Mentha arvensis.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.