W latach 1994 - 2002 na Pojezierzu Mazurskim prowadzono badania nad wpływem intensywności rolnictwa na jakość wód powierzchniowych. Wykazano, że stężenie i odpływ wapnia oraz magnezu w wodach odpływających urządzeniami melioracyjnymi z obszarów rolniczych zależą od warunków meteorologicznych (znaczna zmienność sezonowa), rodzaju systemu melioracyjnego, zwięzłości gleby i wielkości nawożenia mineralnego. Najwyższe straty wapnia i magnezu występują w okresie zimy i jesieni, a najniższe latem. Drenowanie gleb w porównaniu z odwadnianiem siecią rowów istotnie zwiększa stężenie wapnia i magnezu w wodzie oraz powoduje ponad 2-krotny wzrost ich wymycia. Drenowanie gleb lekkich powoduje największe wymycie Ca2+ i Mg2+. Rocznie ze zlewni rolniczych wraz z wodami drenarskimi do wód powierzchniowych odpływa 129,0 kg wapnia i 15,3 kg magnezu. Intensyfikacja nawożenia mineralnego powoduje istotny wzrost odpływu wapnia i magnezu z obszarów drenowanych.