Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 24

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  odpady biodegradowalne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Odpady pochodzące z utrzymania cmentarzy są specyficzne ze względu na skład materiałowy jak również ich małą ilość (około 1100 ton ze wszystkich 11 cmentarzy w Brnie w roku 2009). Dla prawidłowego przetwarzania odpadów niezbędne jest poznanie ich ma-teriałowego składu a w następnej kolejności podejmowanie decyzji o najlepszej metodzie ich wykorzystania czy unieszkodliwienia. Dlatego też była dopełniona i rozszerzona analiza materiałowego składu odpadów pochodzących z cmentarza z roku 2009, na podstawie której można przyjąć optymalną metodę ich wykorzystania i unieszkodliwienia. Próbki zostały pobrane w latach 2009 i 2010. W roku 2009 próbki były analizowane jedynie pod względem rozkładu biologicznego, w roku 2010 została analiza rozszerzona o monitorowanie składników palnych i niepalnych. Stopień zanieczyszczenia odpadów zebranych na cmentarzu ulegających biologicznemu rozkładowi wynosi około 23% masy, co uniemożliwia wykorzystanie go w kompostowni dla uzyskania kompostu. Frakcja niepodlegająca biologicznemu rozkładowi nadająca się do spalenia składa się przeważnie z plastików oraz resztek parafiny w ilości około 73% masy, część nie nadająca się do spalenia składa się ze szkła oraz żelaza. Niewysegregowany odpad pochodzący z cmentarzy (włącznie z frakcją ulegającą biologicznemu rozkładowi) stanowi 94% masy nadaje się do spalenia.
W Polsce po 1989 roku rozpoczął się okres gwałtownych transformacji prowadzący między innymi do ogromnego wzrostu konsumpcjonalizmu w społeczeństwie. To z kolei spowodowało znaczny wzrost produkcji odpadów komunalnych. Nieprzygotowana na takie zmiany, dodatkowo obciążona zaniedbaniami poprzedniego systemu gospodarka komunalna nie była w stanie poradzić sobie z postawionymi przed nią zadaniami powodując skutki, które będą odczuwalne jeszcze przez wiele lat. W niedalekiej przyszłości polskie prawo będzie musiało być dostosowane do obowiązujących w Unii Europejskiej przepisów. W zakresie gospodarki komunalnej jednym z najistotniejszych przepisów wydaje się być Dyrektywa 99/31/WE. Wymaga ona ograniczenia zawartości substancji biodegradowalnych deponowanych na składowiskach odpadów komunalnych do 75% masy wyjściowej w ciągu 5 lat od wdrożenia, do 50% w ciągu 8 lat i do 35% w ciągu 15 lat. Podstawowym sposobem unieszkodliwiania tego typu odpadów pozostaje kompostowanie. Obecnie w Krakowie istnieją dwie kompostownie o łącznej efektywności około 12000 Mg/rok. Podstawową do rozważań nad przyszłością kompostowania jest analiza stanu obecnego. Należy zastanowić się nad ilością i jakością materiału biodegradowalnego, rozpoznać źródła jego pochodzenia oraz ocenić możliwości wykorzystywania.
Odpady ulegające biodegradacji mają różny charakter ze względu na właściwości fizyczne, chemiczne, biologiczne i czas trwania. Właściwości te narzucają stosowanie różnych technologii odzysku i recyklingu ze względu na ochronę środowiska. Autorzy omawiają prace badawcze nad gospodarowaniem tymi odpadami.
Biogaz „gaz wysypiskowy” – powstaje w wyniku fermentacji beztlenowej związków pochodzenia organicznego. Zawiera od 30 do 70% metanu, od 30 do 60 % CO2 oraz niewielką ilość innych składników takich jak azot, wodór, para wodna. Jego wartość opałowa waha się w granicach 17–27 MJ/m3. Biogaz ma szerokie zastosowanie: wykorzystuje się go głównie jako paliwo dla generatorów prądu elektrycznego, jako źródło energii do ogrzewania wody, a po oczyszczeniu i sprężeniu jako paliwo do napędu silników spalinowych. W Polsce wytwarzany jest głównie w niewielkich biogazowniach rolniczych. Pozyskuje się go również poprzez odgazowywanie obiektów poskładowiskowych. Przeprowadzone przez autorów badania mają na celu określenie ilości biogazu możliwych do uzyskania z typowych frakcji, jakie występują w odpadach komunalnych tj.: obierki z ziemniaków, liście kapusty, obierki warzyw, skórki z owoców cytrusowych i bananów oraz odpady pochodzenia zwierzęcego. Do badań przyjęto sześć rodzajów bioodpadów pochodzenia roślinnego oraz jedną próbę kontrolną zmieszaną losowo ze wszystkich pięciu rodzajów odpadów. Frakcje te zostały rozdrobnione i uwodnione do zawartości suchej masy ok. 10%. Biogaz pozyskiwano w procesie fermentacji beztlenowej w regulowanym środowisku temperaturowym. W tym celu wykorzystano komorę z regulowaną temperaturą (utrzymując w niej ok. 330 C – optymalna dla bakterii metanowych mezofilnych), w której umieszczono hermetyczne pojemniki z próbkami. Pomiar ilościowy wyprodukowanego biogazu i mieszanie próbek następowało dwukrotnie w ciągu doby.
Republika Czeska, jako członek EU, zgodnie z dyrektywą 99/31/WE w sprawie składowania odpadów musi ograniczyć ilość odpadów ulegających biodegradacji umieszczanych na składowiskach. Jednym z warunków eksploatacji składowisk są przepisy odnoszące się do odpadów ulegających biodegradacji: część komunalnych odpadów ulegająca biologicznemu rozkładowi umieszczana na składowiskach musi być stopniowo ograniczana zgodnie z harmonogramem Planu Gospodarki Odpadami Republiki Czeskiej, tj.: do roku 2010 do 75%, do roku 2013 do 50%, a do roku 2020 do 35% całkowitej ilości (masy) komunalnych odpadów ulegających biodegradacji wyprodukowanych w roku 1995. W celach badawczych przeprowadzono w Blansku badania ankitowe, dotyczące składu odpadów pochodzących z gospodarstw domowych.
Została przeprowadzona analiza komunalnych odpadów biodegradowalnych. Podczas kolejnych pomiarów próbek o wadze większej niż 200 kg (całkowita waga próbek wynosiła 2098 kg) okazało się, że procent niechcianych domieszek w wysegregowanych odpadach jest w granicach od 1 do 9%masy (1– 11,5%masy). Bardzo trudne jest oddzielenie odpadów biodegradowalnych od pozostałych domieszek. Jeżeli nie dojdzie do znaczącej poprawy jakości odpadów, będą musiały być umieszczane na składowisku.
W pracy zamieszczono wyniki analizy możliwości zastosowania różnego rodzaju bioodpadów pochodzących z przemysłu rolno-spożywczego. Stwierdzono, iż największą efektywność energetycznego ich wykorzystania uzyskuje się dzięki metodom termicznym. Oprócz nowoczesnych pieców fluidalnych podejmowane są także próby zastosowania pirolizy. W najbliższym okresie należy się spodziewać szybszego rozwoju biogazowni, które nie tylko produkują biogaz, ale też umożliwiają utylizację odpadów i szersze stosowanie pozostałości pofermentacyjnych jako nawozów naturalnych. Trzeba jednak uwzględnić to, że instalacje tego typu wymagają stosunkowo dużych nakładów finansowych. Zalecane jest także stosowanie kofermentacji − ponieważ zróżnicowanie substratów sprzyja uzyskaniu lepszych parametrów biogazu oraz zwiększa bezpieczeństwo dostaw surowca.
Bioodpady stanowią znaczący udział w ogólnej masie odpadów komunalnych. Frakcja ta jest zasobna w materię organiczną i składniki pokarmowe dostępne dla roślin, a także stanowi źródło energii odnawialnej. Zasady zrównoważonej gospodarki odpadami wskazują na potrzebę zwiększenia poziomu recyklingu odpadów ulegających biodegradacji. W niniejszej pracy dokonano przeglądu europejskich oraz polskich aktów prawnych regulujących gospodarkę odpadami ulegającymi biodegradacji. Przedstawiono podział odpadów ulegających biodegradacji i sposoby postępowania z nimi. Podkreślono rolę regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych (RIPOK). Zaprezentowano status kompostowni i biogazowni w aspekcie biologicznych sposobów zagospodarowania odpadów ulegających biodegradacji. Zaakcentowano elementy związane z możliwością wykorzystania biomasy jako źródła energii odnawialnej w instalacjach energetycznych poprzez jej spalanie lub współspalanie z innym paliwem alternatywnym.
13
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Gospodarka odpadami w gminie Trzciana

63%
Przedmiotem opracowania jest gospodarka wszelkimi odpadami powstającymi na terenie gminy Trzciana w powiecie bocheńskim. Gmina ta o powierzchni 4167,8 ha zamieszkana jest obecnie przez 5182 mieszkańców. Wytwarza ją obecnie 228,1 Mg∙rok-1 odpadów komunalnych stanowiących ok. 20% ogólnej masy tych odpadów ocenianej na 1189,6 Mg∙rok-1 oraz 4,3 Mg∙rok-1 osadów ściekowych, 1151,6 Mg∙rok-1 odpadów powstałych w sektorze gospodarczym, 5,1 Mg∙rok-1 odpadów niebezpiecznych, 6,2 Mg∙rok-1 zużytych akumulatorów ołowiowych, 0,2 Mg∙rok-1 odpadów medycznych, 0,02 Mg∙rok-1 odpadów weterynaryjnych i ok. 21,0 Mg∙rok-1 zużytych opon. Łącznie na terenie gminy powstaje 2378,0 Mg∙rok-1 odpadów. Badana gmina pod względem posiadanej infrastruktury jest dość zaniedbana, nie ma wodociągów grupowych (jedynie parę wodociągów osiedlowych i w większości zagrodowe) i nie jest skanalizowana. Brak na niej zorganizowanych wysypisk oraz punktów gromadzenia odpadów. Funkcjonuje od paru lat jedynie system workowy odbierania odpadów oraz w rejonie cmentarzy system kontenerowy. Wzrost liczby mieszkańców w najbliższych latach spowoduje zwiększenie ilości powstających różnego rodzaju odpadów, których łączną ilość do 2014 roku szacuje się na 2268,2 Mg w przypadku odpadów komunalnych i 6298,4 Mg dla wszystkich odpadów powstających w gminie Trzciana. Wzrost ilości odpadów w okresie długoterminowym osiągnie więc 177,7%. Niektóre odpady podlegają odzyskowi lub recyklingowi. W ramach odpadów komunalnych do 2014 roku z łącznej ich ilości wynoszącej 2268,2 Mg odzyskowi i recyklingowi podlegać będzie 1139,5 Mg czyli blisko 50% (49,8%).
Powstawanie gazu wysypiskowego to zjawisko towarzyszące składowiskom odpadów przeznaczonym do składania większej ilości biologicznie rozkładalnego odpadu (BRO). Techniki obliczeniowe do określenia produkcji gazu wysypiskowego są bardzo skomplikowane i trudno uzyskać dostatecznie dokładne dane początkowe. Z tego powodu autorzy spróbowali porównać bilans ilości składanych odpadów oraz zmierzone stężenie metanu.
W ramach badań została przeprowadzona ocena aktualnego stanu jakości segregacji komunalnych odpadów biodegradowalnych przez obywateli miasta Náměšť nad Oslavou oraz w gminach Březník, Jinošov i Naloučany, biorąc pod uwagę technologię ich przetwarzania i możliwości materiałowego wykorzystania. Wysegregowany odpad biodegradowalny jest zanieczyszczony domieszkami w ilościach 0–1,78%obj, odpady z małych gmin są wysokiej jakości oraz minimalnie zanieczyszczone.
Przemysł spożywczy produkuje szeroką gamę odpadów, które wykazują wiele specyficznych właściwości. Wynika to ze stosowanych surowców, zawierających szybko psujące się substancje organiczne. W przypadku przetwórni mamy do czynienia z sezonowością, specyfiką produkcji i technologii, szerokim spektrum produktów i ich zmiennością. Co więcej, pewna ilość surowców staje się odpadem jeszcze przed przetworzeniem z powodu niedotrzymania wymogów sanitarno-higienicznych. Wszystkie przetwórnie mają wspólne problemy - ścieki zanieczyszczone substancjami organicznymi, odpady stałe pochodzenia biologicznego i straty przy przetwórstwie surowca pierwotnego. W wyniku powyższych problemów przetwórnie spożywcze coraz częściej wykorzystują metody prewencyjne, które oznaczają dla przetwórni znaczące zyski ekonomiczne, wynikające z oszczędności surowca, energii, zmniejszenia podatków oraz kar. W przemyśle piekarniczym największy problem stanowi nieskonsumowane pieczywo. W rolnictwie najczęściej wykorzystuje się je do skarmiania zwierząt. Jednak wykorzystanie w wielkich hodowlach takiej karmy podlega dyskusji, ponieważ przy intensywnej hodowli zwierząt gospodarskich ustalane są optymalne dawki żywieniowe, które nie biorą pod uwagę dokarmiania zwierząt pieczywem. Odbiorców nieskonsumowanego pieczywa można również szukać wśród indywidualnych rolników lub właścicieli małych ferm zwierzęcych. Jednak taka grupa docelowa nie może zapewnić stałego odbioru, szczególnie większych ilości pieczywa. Tak więc w przypadku złej kalkulacji zapotrzebowania rynku na pieczywo i chleb powstają duże ilości niewykorzystanego pieczywa, a jego likwidacja staje sie poważnym problemem dla zakładów piekarniczych.
W artykule przedstawiono charakterystyczne cechy przebiegu procesu kompostowania z udziałem odpadów pochodzenia zwierzęcego. Badania w zakresie kompostowania odpadów pochodzenia zwierzęcego prowadzone są od 2006 roku w kompostowni komorowej Spółki z o. o. „Beskid” w Żywcu, działającej według technologii Herhof. Proces kompostowania składa się z dwóch etapów: kompostowania intensywnego w bioreaktorze oraz dojrzewania kompostu na pryzmach. Komponentami zastosowanymi do procesu kompostowania są odpady biodegradowalne pochodzące z gospodarstw domowych, odpady zielone (trawa, liście) oraz odpady z Zakładów Mięsnych S.A. w Żywcu (kości, skóry, fragmenty mięsa). Proces kompostowania z udziałem wyżej wymienionych odpadów podlegał ocenie zarówno w trakcie przebiegu procesu w bioreaktorze (temperatura masy wsadowej jako parametr obrazujący intensyfikację przemian biochemicznych, skład chemiczny mieszanki wsadowej), jak i w trakcie dojrzewania kompostu na pryzmach (stan sanitarny kompostu po rozładunku bioreaktora, temperatury pryzm kompostowych). Po zakończeniu procesu kompostowania, kompost z udziałem odpadów pochodzenia zwierzęcego oceniono w zakresie wszystkich parametrów, charakterystycznych dla nawozów organicznych.
Strategia Republiki Czeskiej dotycząca zarządzania odpadami biodegradowalnymi jest podstawowym dokumentem koncepcyjnym, spełniającym wymagania dyrektywy UE dotyczącej składowania odpadów oraz polityki zapobiegania powstawaniu odpadów i ich recyklingu. Strategia ta ma prowadzić do tego, aby Republika Czeska stała się społeczeństwem recyklującym odpady, społeczeństwem, które usiłuje zapobiegać powstawaniu odpadów i wykorzystuje je jako źródło energii i surowców. Celem Stategii jest unikanie powstawania odpadów biodegradowalnych, ograniczenie umieszczania ich na składowiskach a priorytetem jest powtórne wykorzystanie. Cele te Republika Czeska chce osiągnąć poprzez systematyczne wspieranie (legislacyjne, finansowe) i ograniczanie powstawania odpadów, poprzez recykling, kompostowanie, produkcje biogazu oraz materiałowe i energetyczne wykorzystanie odpadów biodegradowalnych. Dla ochrony środowiska korzystna jest redukcja powstawania gazów szklarniowych powstających podczas beztlenowego rozkładu odpadów biodegradowalnych na składowiskach. Kolejną korzyścią jest uzyskiwanie surowców do dalszego wykorzystania zarówno energetycznego jak i materiałowego. Istotne są również korzyści dla rolnictwa i w sferze zatrudnienia ludności - rozwój wykorzystania odpadów biodegradowalnych stworzy nowe miejsca pracy. Cele i podejmowane przedsięwzięcia Strategii są realizowane poprzez zmiany w legislatywie oraz nawiązujących koncepcyjnych dokumentach przygotowywanych i zatwierdzanych na poziomie narodowym i regionalnym. Wsparcie i przedsięwzięcia Strategii są również gwarantowane z tytułu Europejskiego, narodowego i regionalnego programu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.