Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  odczynnik Fentona
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W celu określenia wpływu reakcji pogłębionego utleniania z wykorzystaniem odczynnika Fentona na jakość osadów powstających w stawach do chowu karpi w trakcie eksperymentu kontrolowano stężenie substancji organicznych wyrażonych jako ChZT w odcieku, zawartość substancji lotnych, stężenie fosforu ogólnego w odcieku oraz czas ssania kapilarnego. Przeprowadzone badania pozwalają stwierdzić, iż wprowadzenie do osadów odczynnika Fentona pozwoliło na osiągnięcie lepszych efektów kondycjonowania i stabilizacji osadów, w porównaniu do wariantów wykorzystujących jedynie koagulanty nieorganiczne oraz nadtlenek wodoru. W wyniku zastosowania procesu pogłębionego utleniania z wykorzystaniem klasycznej reakcji Fentona obniżono stężenie związków organicznych w filtracie o 26%. Natomiast czas ssania kapilarnego najwydatniej został obniżony, gdy do osadów wprowadzono sole żelaza (III).
Celem eksperymentu było określenie wpływu techniki pogłębionego utleniania z wykorzystaniem odczynnika Fentona na zmiany właściwości fizyko-chemicznych osadów pochodzących ze stawów do chowu pstrągów tęczowych. W trakcie trwania eksperymentu analizowano wpływ odczynników chemicznych na stężenie substancji organicznych wyrażonych jako ChZT w odcieku, zawartość substancji lotnych, stężenie fosforu ogólnego w odcieku oraz czas ssania kapilarnego. Na podstawie wyników badań stwierdzono, że związki organiczne najefektywniej zostały ograniczone po wprowadzeniu do osadów mieszaniny Fe2+/H2O2, średnia wartość ChZT odcieku obniżyła się z 491,20 do 282,10 mgO2∙dm-3. Stwierdzono, że czas ssania kapilarnego najwydatniej został obniżony, gdy do osadów rybackich wprowadzono sole żelaza (III). Zmiany tego parametru były porównywalne niezależnie od faktu czy jony żelaza (III) stosowano oddzielnie, czy jako katalizator reakcji pogłębionego utleniana.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.