Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  odcieki drenarskie
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przeanalizowano wyniki badań zawartości azotu azotanowego i ogólnego w odciekach drenarskich i wodach powierzchniowych pochodzących z dwóch obiektów położonych na Dolnym Śląsku. Szczegółowej analizie poddano udział azotanów w ogólnej zawartości azotu. Odcieki drenarskie charakteryzowały się znaczną zawartością azotu ogólnego: średnie stężenie w okresie badawczym wynosiło od 22,4 mg N • dm-3 do 36,9 mg N • dm-3. W odciekach drenarskich, pochodzących z różnych działów drenarskich, stosunek N-NO3:N nie wykazywał istotnych różnic i zawierał się w granicach 75 88%, mimo, że wody te różniły się istotnie zawartością azotu ogólnego i azotanowego. Odprowadzenie odcieków drenarskich zasobnych w związki azotowe na obu obiektach powodowało wzrost średnich stężeń azotu ogólnego w wodach powierzchniowych. W półroczu letnim wody te wykazywały mniejszy stosunek N-NO3:N, co należy tłumaczyć intensywnym pobieraniem tego jonu przez rośliny w okresie wegetacji. Niezależnie od analizowanego półrocza wyższy udział azotanów stwierdzano w wodach poniżej obiektu. Jedynie w przypadku obiektu nizinnego różnice te były istotne dla poziomu istotności p=0,05. Mniejszy udział azotu azotanowego w ogólnej zawartości azotu w wodach powierzchniowych sprzyjał większym wahaniom stosunku N-NO3:N.
W pracy przedstawiono wyniki badań zawartości magnezu i wapnia w odciekach drenarskich. Stężenie magnezu zmienia się w niewielkich granicach, natomiast wapnia wykazuje znaczne zróżnicowanie, nawet wartości średnie dla poszczególnych obiektów różnią się 2-3-krotnie. Wraz z odciekami drenarskich z gleby odpływa od 10,7 do 34,4 kg Mg·ha-1-rok-1 oraz od 47,1 do 192,1 kg Ca·ha-1-rok-1, a o wielkości strat tych makroelementów w głównej mierze decyduje ilość wody odprowadzanej siecią drenarską. Gleby intensywnie odwadniane są narażone na duże straty magnezu i wapnia, w związku z tym wymagają wyższego nawożenia tymi składnikami.
W pracy przedstawiono wpływ użytkowania rolniczego i udziału gruntów ornych w zlewni na średnie i maksymalne stężenia N-NO₃ w wodach rzek północnej części województwa szczecińskiego oraz wpływ okrywy roślinnej i opadów na stężenia azotanów w odciekach drenarskich. Stwierdzono istotną i dodatnią korelację pomiędzy udziałem gruntów ornych w zlewni a średnimi i maksymalnymi stężeniami N-NO₃ w wodach rzek północnej części województwa szczecińskiego. W odciekach drenarskich stwierdzono najwyższe średnie roczne stężenia N-NO₃ (12,1-15,1 mg/dm³) ze zlewni, w których uprawiane były buraki cukrowe i/lub kukurydza, natomiast najniższe średnie roczne stężenia azotanów (4,3-6,8 mg N-NO₃/dm³) w odciekach ze zlewni, w których uprawiane były lucerna, rzepak ozimy lub zboża ozime. Wyniki te wskazują na możliwość obniżenia stężeń azotanów w wodach cieków i drenów w północno-zachodniej części Polski przez zapewnienie okrywy roślinnej w zlewni w okresie jesienno-zimowym.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.