Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 30

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  obszary wodno-blotne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Najistotniejszym problemem we współczesnej klimatologii jest zagadnienie ocieplania klimatu. Chociaż nie udowodnione ponad wszelką wątpliwość, wiele czynników świadczy o zmianie klimatu w przeciągu ostatniego krótkiego okresu czasu. W pracach poświęconych roli lesistości w bilansie wodnym zlewni badacze podkreślają duże zdolności retencyjne terenów leśnych. Zdolności te wpływają na zwiększenie sum odpływów ze zlewni o większej lesistości w latach suchych i na zmniejszenie ich w latach mokrych oraz na wzrastanie odpływów w półroczach letnich i na zmniejszanie ich w półroczach zimowych. W badaniach w zlewniach o różnej lesistości wykazali oni, duże zdolności retencyjne zlewni o większym zalesieniu. Świadczą o tym bardzo wyrównane przebiegi miesięcznych przepływów oraz stosunkowo niewielkie miesięczne zmiany retencji. Także z długoletnich badań prowadzonych przez Zakład Gospodarki Wodnej IBL, w warunkach zlewni nizinnych, rysuje się stabilizujący wpływ lesistości na odpływ wód z terenu zlewni a głównie zaś zmniejszenie jego nierównomierności. Mokradła należą dziś do jednych z silniej zagrożonych ekosystemów. Są one jednocześnie centrami różnorodności biologicznej, miejscem występowania cennych i chronionych gatunków roślin i zwierząt oraz naturalnymi zbiornikami retencjonującymi wodę. W celu zachowania tych cennych ekosystemów, obejmuje się je ochroną a czasami również prowadzi ich czynną ochronę. Przykładem takiej ochrony jest realizowany przez Lasy Państwowe projekt małej retencji. Pod pojęciem tzw. mała retencja wodna należy rozumieć wszelkie zabiegi mające na celu wydłużenie drogi i czasu obiegu wody w zlewni. Zazwyczaj rozumie się to jako zatrzymywanie i podpiętrzanie wody w ciekach oraz gromadzenie jej w zbiornikach wodnych. Do małej retencji należą zbiorniki wodne o pojemności całkowitej < 5 mln m3. Działania w zakresie małej retencji służą poprawie bilansu wodnego zlewni poprzez zwiększanie zasobów dyspozycyjnych wody. Stanowią też ważny element ochrony jakości wód. Nadleśnictwo Kolumna wchodzi w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Łodzi. Znajduje się w jej centralnej części. Zarządza lasami o powierzchni ok. 20 000 ha, oraz sprawuje nadzór nad ok. 6 000 ha lasów niepaństwowych. Zasięg terytorialny nadleśnictwa wynosi 1 342 km2. Dominującym gatunkiem w drzewostanach jest sosna. Siedliska lasowe stanowią około 50% nadleśnictwa. Teren ten jest ubogi w naturalne zbiorniki wodne i rzeki. Negatywny wpływ na stosunki wodne ma zlokalizowana w niedalekiej odległości Kopalnia Węgla Brunatnego Bełchatów. W ostatnim okresie na terenie nadleśnictwa prowadzone są prace z zakresu małej retencji wodnej .W najbliższych latach powstaną nowe obiekty, dzięki którym powstanie ok. 40 ha lustra wody.
Torfowiska są jednymi z najbardziej interesujących ekosystemów na granicy lądu i wody. W zależności od reżimu wodnego, można wyróżnić torfowiska wysokie i niskie, jak również mieszane (przejściowe). Torfowiska zajmują około 3% powierzchni Polski; wśród nich najmniej liczne są torfowiska wysokie. Torfowiska wysokie są uformowane na nieprzepuszczalnym podłożu, są zasilane wyłącznie wodą opadową i przez to ubogie w pierwiastki biogenne. Tereny podmokłe są niezwykle ważne w globalnym obiegu węgla, gdyż stanowią miejsce depozycji węgla, szczególnie obszary położone na północnej półkuli. Tereny podmokłe stanowią rezerwuar wody słodkiej i miejsce występowania wielu rzadkich gatunków roślin i zwierząt. Celem artykułu jest przybliżenie czytelnikowi fascynującego tematu torfowisk, ich znaczenia w przyrodzie Polski, a także głównych zagrożeń dla ich istnienia oraz metod renaturalizacji, czyli przywracania kondycji terenom podmokłym zagrożonym antropopresją.
W 2011 roku na przylegającym do rzeki Biebrzy terenie obszaru Natura 2000 wykonano zdjęcia fitosocjologiczne oraz spis flory. Badania wykonano na terenach podmokłych, na których prowadzone jest regularne koszenie oraz na terenach, gdzie następuje spontaniczna sukcesja – wkraczanie na otwartą przestrzeń drzew i krzewów. Następnie porównano dane pochodzące z tych dwóch typów obszarów w celu zidentyfikowania roślin zielnych, które jako pierwsze wkraczają na niekoszone tereny wraz z gatunkami drzewiastymi. Przeprowadzone porównania wykazały większą różnorodność biologiczną terenów zarastających (ze względu na przejściowy charakter tych ekosystemów) oraz większe pokrywanie gatunków klasy Molinio-Arrhenatheretea, podczas gdy większą ilościowością na terenach koszonych odznaczały się gatunki charakterystyczne z klasy Scheuchzerio-Caricetea fuscae
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.