W pracy dokonano podziału genotypów pszenżyta jarego na grupy jednorodne wielocechowo oraz przeprowadzono ocenę podobieństwa tych grup. Materiał badawczy stanowiły odmiany i rody hodowlane zgromadzone w latach 1994-1999 (128 genotypów) oraz 2003-2008 (65 genotypów) w kolekcji Instytutu Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Badania prowadzono w 4-letnim cyklu jednopowtórzeniowych doświadczeń polowych, zatem każdy obiekt był badany co najmniej przez 4 sezony wegetacyjne. Zebrane wyniki stanowiły niekompletną, losową, dwukierunkową klasyfikację krzyżową genotypy x lata odrębną dla obu analizowanych sześcioleci. Analizie poddano 10 cech ilościowych, pod względem których stwierdzono istotną zmienność badanych genotypów: masa ziaren z kłosa, liczba ziaren w kłosie, masa tysiąca ziaren, długość kłosa, liczba kłosków w kłosie, płodność kłoska, zawartość białka w ziarnie, wysokość roślin, liczba dni: wschody - kłoszenie i liczba dni: wschody - dojrzałość. Oceny średnich genotypowych obliczono za pomocą predyktorów BLUP. Dla każdego omawianego okresu zastosowano hierarchiczną analizę skupień metodą Warda na podstawie kwadratów odległości euklidesowych standaryzowanych wartości BLUP. Liczbę grup genotypów podobnych pod względem wszystkich badanych cech określono na podstawie statystyki pseudo t2. Dla wydzielonych grup wykonano analizę zmiennych kanonicznych (CVA), która posłużyła do oceny zróżnicowania grup genotypów w kategoriach odległości Mahalanobisa. Genotypy z lat 1994-1999 podzielono na 6 grup różniących się przede wszystkim wysokością roślin i długością badanych faz fenologicznych. Grupy genotypów z lat 2003-2008 nie były zróżnicowane pod względem wysokości roślin, natomiast różniły się cechami plonu i jego jakości, a także długością kłosa.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.