Badano wpływ wodnego, etanolowego i chloroformowego wyciągu z nadziemnych części paproci (Phegopteris vulgaris Mett.) na proliferację in vitro komórek raka szyjki macicy (HeLa S3). Stwierdzono, że wszystkie badane wyciągi w stężeniach 10 - 500 Hg/ml hamowały wzrost komórek nowotworowych. Największą cytostatyczną aktywność posiadał wyciąg chloroformowy, mniejszą etanolowy, a najmniejszą wyciąg wodny. Wyciąg wodny z paproci w stężeniu 500 ug/ml oraz wyciąg chloroformowy w stężeniu 60 (ug/ml powodowały obumieranie hodowanych komórek. Wyciągi z paproci zaburzały także przebieg mitozy, przejawiający się m.in. nagromadzaniem się w hodowli komórek w stadium metafazy. Przeprowadzona dotychczasowa analiza wyciągów z paproci (metodą GC-MS) pozwoliła na identyfikację ponad dwudziestu związków obecnych w wyciągach. Pozostałe substancje będą sukcesywnie badane.
Badano wpływ glikoprotein izolowanych z soku mlecznego Chelidonium mains na transformacjęblaslyczną limfocytów pobranych od kobiet chorych na raka szyjki macicy. I IPV 16 DNA pozytywnych i negatywnych. Stwierdzono znacznie obniżoną proliferację limfocytów izolowanych z krwi kobiet chorych na raka szyjki macicy IIPV 16 DNA pozytywnych, w porównaniu do kobiet zdrowych w obecności mitogenów: PI IA i glikoproteiny I (Gl) z Chelidonium maius. Wzrost proliferacji limfocytów izolowanych / krwi kobiet HPV 16 DNA pozytywnych obserwowano stosując jako mitogen surowy ekstrakt z Chelidonium maius (CH). Extrakt ten oprócz aktywności mitogennej zawiera DN-azę i wykazuje aktywność przeciwwirusową. Obserwacje te wskazują, że wirus IIPV może być odpowiedzialny za immunosupresję kobiet chorych na raka szyjki macicy.