Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  niepewnosc wynikow pomiaru
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W praktyce budowlanej zachodzi konieczność sprawdzania założonych cech użytkowych nowo projektowanego betonu, konieczność kontroli jakości betonu towarowego dostarczanego na budowę, a także konieczność sprawdzania elementów prefabrykowanych podczas produkcji i rozformowywania. W diagnostyce obiektów inżynierskich spotyka się również konieczność oceny konstrukcji z betonu. We wszystkich przypadkach przeprowadzane są tzw. bezpośrednie badania wytrzymałości betonu na ściskanie. Kryteria kontroli jakości betonu i ocena jego zgodności opierają się na statystycznej analizie błędu pomiaru. We współczesnej metrologii zmienia się podejście w dziedzinie opracowania wyników pomiaru. Tradycyjna ocena w postaci statystycznej analizy wyników obserwacji zastępowana jest teorią niepewności opartą na probabilistycznej ocenie źródeł niepewności związanych z pomiarem wielkości mierzonej. Celem prezentowanych badań była analiza oceny wytrzymałości betonu na ściskanie. Przyjęto hipotezę badawczą w następującej postaci: możliwe jest udoskonalenie kryterium oceny parametrów mechanicznych betonu. W artykule omówiono opracowane procedury estymacji niepewności złożonej wartości średniej wytrzymałości betonu. Artykuł zawiera wyniki badań laboratoryjnych wraz z ich interpretacją i analizą niepewności. Dokonano porównania proponowanych kryteriów oceny dokładności wartości średniej z oceną wyniku pomiaru tradycyjnie stosowaną w nauce i przemyśle.
W praktyce brakuje prostego algorytmu wynikającego z teorii niepewności, służącego do opracowania wyników pomiarów wytrzymałości betonu na ściskanie. W artykule zaproponowano kilka wariantów szacowania niepewności wyników pomiaru powierzchni docisku próbek walcowych i ich średniej wytrzymałości na ściskanie. Opracowane wzory dotyczą zarówno normowych próbek w kształcie walca, jak i próbek rdzeniowych pochodzących z odwiertów w konstrukcjach z betonu. Wykazano ponadto, jaki jest wpływ dokładności przyjmowania stałej matematycznej πoraz mierzonej średnicy na niepewność wyników pola przekroju poprzecznego próbek walcowych, a w konsekwencji także wyników średniej wytrzymałości betonu na ściskanie. Przeprowadzona analiza wykazała, że przy stosowaniu w badaniach betonu typowych pras (klasa 0,5 i 1) niepewność wyznaczonej wytrzymałości zależy głównie od dokładności pomiaru średnicy próbek i tym samym dokładności określenia powierzchni docisku. W związku z dużą dokładnością określenia siły niszczącej wytyczne zawarte w normach, dotyczące określenia średnicy próbek z dokładnością do 0,5% wymiaru i wyznaczenia na ich podstawie pola przekroju poprzecznego próbek, są niewystarczające. W przypadku próbek o średnicy co najmniej 100 mm zaleca się wyznaczanie jej z dokładnością ±0,1 mm, przy rozdzielczości suwmiarki 0,01 mm.
Wytrzymałość betonu na ściskanie odgrywa podstawową rolę w projektowaniu, wykonawstwie i użytkowaniu konstrukcji żelbetowych. Artykuł dotyczy szacowania niepewności wyników badań wytrzymałości betonu na próbkach sześciennych. Wysoka jakość uzyskiwanych wyników z badań jest niezmiernie ważna do prawidłowej oceny badanego materiału. O jakości wyniku można mówić, jeśli znana jest niepewność pomiaru. Jej znajomość pozwala dokonywać porównania wyników badań uzyskiwanych dla różnych klas betonu przez różne laboratoria. W pierwszej części pracy uporządkowano i przedstawiono wiadomości w zakresu teorii niepewności wraz z szacowaniem niepewności wyników pomiarów. Na podstawie opisanej teorii opracowano wzór (11) do określania niepewności rozszerzonej wytrzymałości betonu (fcm). Artykuł zawiera wyniki badań wraz z wstępną ich oceną. Celem badań była weryfikacja hipotezy badawczej dotyczącej ulepszenia kryterium oceny parametrów mechanicznych betonu. W następnym artykule zaproponowane kryteria oceny cech mechanicznych betonu, wynikające z teorii niepewności, porównane zostaną z kryterium oceny wyniku, które bazuje na statystycznym rachunku błędu pomiaru.
W artykule sformułowano tezy, które stanowią podstawę dla kierunków rozwoju badań in situ do oceny budowy i właściwości podłoża budowlanego. Omówiono nowe osiągnięcia technologiczne, do których zalicza się system Icone w metodzie statycznego sondowania firmy ap van den Berg z Holandii. Skomentowano konstrukcje, które stanowią hybrydowe układy do wykonywania sondowań statycznych i wierceń badawczych w trudnych warunkach gruntowych oraz hybrydowy model sondy cylindrycznej połączonej z badaniem sejsmicznym. Przedstawiono także nowe konstrukcje do wykonywania badań dylatometrem sejsmicznym na morzu i w strefach przybrzeżnych. W artykule omówiono również niepewność pomiarową w badaniach in situ i laboratoryjnych oraz jej wpływ na ocenę parametrów mechanicznych gruntów podłoża.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.