Ocenę produkcyjno-ekonomiczną uprawy pszenżyta ozimego wykonano na podstawie wyników eksperymentu polowego przeprowadzonego w latach 1999-2003 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady (52°20’ N; 22°30’ E), należącej do Akademii Podlaskiej w Siedlcach. Pierwszym czynnikiem doświadczenia była obecność i rodzaj międzyplonu: obiekt kontrolny, komonica zwyczajna, komonica zwyczajna + życica wielokwiatowa, gorczyca biała, gorczyca biała – mulcz, natomiast drugim – stosowanie słomy jako nawozu: bez słomy, ze słomą. W pierwszym roku po zastosowaniu międzyplonów i słomy uprawiano ziemniaki jadalne, a w drugim – pszenżyto ozime. Porównano plony, wartość produkcji, bezpośrednie koszty produkcji i nadwyżkę bezpośrednią pszenżyta ozimego uprawianego w drugim roku po zastosowaniu międzyplonów, słomy i międzyplonów ze słomą. Najlepszy wynik produkcyjno-ekonomiczny zapewniło pszenżyto ozime uprawiane w drugim roku po mieszance komonicy zwyczajnej z życicą wielokwiatową w kombinacji ze słomą.