Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  nature inventory
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przedmiotem opracowania jest ogród przy dworze w Jaszczowie, gm. Milejów. Dwór wybudowano na początku XIX wieku, zalicza się go do najstarszych dworów drewnianych na Lubelszczyźnie. Budynek jest parterowy, z gankiem z dwoma parami kolumn i szerokimi schodami od strony ogrodu. Dworek należał do generała Ludwika Kickiego, adiutanta księcia Józefa Poniatowskiego, który zginął podczas powstania listopadowego, w bitwie pod Ostrołęką. W 1828 roku w dworze gościł Fryderyk Chopin. Przy wjeździe do dworu znajduje się XVIII-wieczna kapliczka w stylu barokowym. W trakcie szczegółowej inwentaryzacji dendrologicznej w 2011 roku na terenie parku oznaczono 20 drzew, 10 pojedynczych krzewów, 8 grup krzewów, 2 pnącza i podrost jesionu (Fraxinus excelsior L.). Drzewostan reprezentuje 14 gatunków i odmian drzew. Pod względem liczebności przeważają jabłonie (Malus L.) rosnące w sadzie (11 szt.), śliwy (Prunus domestica L. subsp. domestica – 6 szt.) i jesiony (Fraxinus excelsior L. –5 szt.). Największą wartość przyrodniczą i historyczną mają pomniki przyrody: lipa drobnolistna (Tilia cordata Mill.) o obwodzie 5,5 m, modrzew europejski (Larix decidua Mill.) o obwodzie 3,2 m, oraz lipa srebrzysta (Tilia tomentosa Moench) o obwodzie 4,9 m, rosnąca obok kapliczki. Obecnie działka, na której znajduje się dwór i pozostałości dawnego ogrodu ozdobnego zajmuje powierzchnię 0,65 ha.
Celem badań była szczegółowa inwentaryzacja dendrologiczna terenu wokół Zamku Królewskiego w Lublinie. Zamek powstał w XII w. i był wielokrotnie przebudowywany. Z drewnianego grodu stał się murowaną budowlą gotycką, później renesansową rezydencją, następnie przybrał formę neogotyckiego gmachu więziennego, który ostatecznie przekształcono w muzeum. Pierwsza wzmianka o ogrodzie królewskim pochodzi z 1612 r. Był to prosty ogród kwaterowy z altaną. Ogród zamkowy widoczny jest na planie zamku z 1824 r. Obecnie pozostały wyłącznie ślady stawów oraz pomnikowy okaz wierzby białej (Salix alba L.) o obwodzie 640 cm. Po drugiej wojnie światowej założono wokół zamku nowy park. W lipcu 2010 roku zinwentaryzowano na tym terenie 451 okazów drzew i krzewów.
Drzewa i krzewy znajdujące się na terenie dawnego parku dworskiego w Sikorzycach, to w większości starodrzew - posadzone w parku lub zaadaptowane na potrzeby parku po przyłączeniu przylegającego do parku lasu. Park posiadał bogaty układ alejek, układ wodny i polanę widokową. Z powodu braku właściwej opieki wymienione elementy kompozycyjne w chwili obecnej nie istnieją lub są mocno zatarte. Miejsce istnienia stawu wskazuje wilgociolubna roślinność zielna, a na obecność alejek wskazują szpalery starych lip i kasztanowców. Drzewostan parku jest cennym materiałem wyjściowym dla stworzenia w tym miejscu parku wiejskiego. Zgodnie ze współczesnymi potrzebami miałby on zapewnić funkcję rekreacyjną w gminie i być miejscem wydarzeń artystycznych lub społecznych dla pobliskich miejscowości.
W pracy określono występowanie Prunus ×eminens ‘Umbraculifera’ na terenie 10 dzielnic Krakowa. Odnaleziono 807 drzew. Najwięcej okazów rośnie w dzielnicy Stare Miasto, najliczniejsze stanowiska znajdują się przy ulicach Cystersów i Pędzichów. Najokazalszym jest drzewo przy ul. Mazowieckiej o obwodzie pnia 185 cm, średnicy korony 9,2 m i wysokości 7,4 m. Wyniki przeprowadzonych obserwacji potwierdzają przydatność tej rośliny do sadzenia w małych, zurbanizowanych przestrzeniach.
Wiek XIX w rozwoju założeń ogrodowych charakteryzowało zwiększenie znaczenia i różnorodności gatunkowej roślin. Coraz częściej w parkach stosowano taksony sprowadzane spoza Europy, gdzie sprawdzano ich zdolności aklimatyzacyjne. Ważną rolę w propagowaniu nowych trendów spełniały parki zdrojowe lub inne prywatne założenia ogrodowe w stylu krajobrazowo-romatycznym lub naturalistycznym. Park wokół sanatorium „Biały Orzeł” w Sokołowsku to przykład parku zdrojowego w stylu, w którego układzie najważniejszym elementem była zieleń. Drzewostan parków, kształtowany był surowym klimatem górskim, lecz mimo to wśród rodzimych gatunków lasotwórczych znaleźć można typowe dla parków zdrojowych egzotyczne osobniki drzew imponujących rozmiarów, np. choina kanadyjska, świerk kłujący, mahonia pospolita, cyprysik groszkowy ‘Squarrosa’ i ‘Plumosa’, świerk wschodni, jedlica zielona w odmianie sinej, żywotnik olbrzymi, żywotnik zachodni, cyprysik nutkajski. W 2006 roku wykonano szczegółową inwentaryzację dendroflory parku w Sokołowsku, podczas, której zmierzono 918 okazów, w tym 859 drzew i 59 krzewów. Określono 46 taksonów z 13 rodzin botanicznych, w tym 34 gatunki drzew oraz 12 krzewów.
In the light of contemporary issues of urban development and the natural environment deterioration, a research concerning taxonomic diversity and the state of dendroflora preservation are the basis for any further activities in the fields of shaping and preservation of urban green areas.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.