Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 24

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  moisture measurement
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
6
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Metoda wyznaczania strefy czułości sensorów TDR

72%
W niniejszej pracy przedstawiono metodę wyznaczania strefy czułości sensorów stosowanych do pomiaru wilgotności objętościowej w ośrodkach porowatych. Analizom poddano czujniki wykorzystujące reflektometrię domenowo czasową (TDR), wyprodukowane w Instytucie Agrofizyki Polskiej Akademii Nauk w Lublinie. Na podstawie przeprowadzonych badań laboratoryjnych stwierdzono, że zasięg strefy czułości sensorów typu laboratoryjnego i polowego jest zależny od zawartości wody w ośrodku, w którym prowadzone są pomiary. W przypadku czujnika laboratoryjnego (LP/ms), gdy oznaczenia prowadzone są w glebie całkowicie suchej, strefę czułości stanowi objętość prostopadłościanu o wymiarach 0,6 cm i 5,8 cm i grubości równej średnicy prętów sondy LP. Natomiast gdy gleba jest nasycona to strefę czułości stanowi walec eliptyczny o wysokości 5,5 cm i promieniach 0,5 cm i 0,8 cm. W przypadku czujnika polowego (FP/mts), gdy pomiary prowadzone są w glebie całkowicie suchej, strefę czułości stanowi walec eliptyczny o wysokości 10,2 cm i promieniach 0,3 cm i 0,4 cm. Natomiast gdy gleba jest nasycona wodą walec o wysokości 11,2 cm i podstawie koła o promieniu 1,7 cm.
Dokonano oceny stosowanych modeli przenikalności dielektrycznej gleby mineralnej: 3-fazowego α 4-fazowego α, 4-fazowego α z przenikalnością dielektryczną wody związanej zależną od wilgotności gleby, 4-fazowego de Loor'a oraz regresyjnego. Znaleziono, że model 4-fazowy α z przenikalnością dielektryczną wody związanej zależną od wilgotności gleby funkcjonuje porównywalnie z modelem regresyjnym, co pozwala uniknąć indywidualnej kalibracji dielektrycznych pomiarów wilgotności gleby.
Odpowiednio zaprojektowana sonda aparatu TDR, przeznaczonego do pomiaru wilgotności w glebach, pozwala na otrzymanie reflektogramu charakterystycznego dla efektu studni impe dancji. Elementy wyróżnione takiego reflektogramu sugerują konstrukcję prostego detektora czasu propagacji impulsu testującego w obszarze czujnikowym sondy. Detektor umożliwia uzyskanie wyniku pomiaru w trybie natychmiastowym i bez obecności układu mikroprocesora. Modyfikacja linii transmisyjnej, polegająca na wprowadzeniu do niej dodatkowej nieciągłości impedancji, umożliwia zastosowanie omawianego detektora do przeprowadzenia procesu kalibracji przyrządu pomiarowego TDR,
W pracy przedstawiono badania wykonane dla porównania wyników pomiarów uwilgotnienia gleby uzyskanych metod TDR i metodą grawimetryczną suszarkowo-wagową. Badania wykonano w glebach terenów górskich o znacznej zawartoci części szkieletowych. W wyniku przeprowadzonych analiz przy pomocy programu Statistica stwierdzono zaleność bardzo silną (współczynnik korelacji r>0,9), najniższą wartość współczynnika r uzyskano dla gliny ciężkiej o zawartości części > 1 mm 31,2% (r = 0,9198). Obserwowane niewielkie różnice w pomierzonych wartościach uwilgotnienia obiema metodami, których przyczyn mogła być zmienność przestrzenna właściwoci gleby oraz zmiany gęstości gleby na przestrzeni czasu, a także dokładność zastosowanego urządzenia pomiarowego i temperatura gleby. Z uwagi na niedestruktywność, dokładność i szybkość pomiaru przy użyciu metody TDR, technika ta w podobnych utworach może znaleźć zastosowanie.
Rozważano wpływ temperatury na przenikalność dielektryczną gleby oraz na powiązany z nim błąd pomiaru wilgotności objętościowej gleby oznaczony metodą reflektometryczną. Badania przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych na próbkach gleby piaszczystej, pylastej i ilastej oraz w warunkach polowych na nasyconej wodą glebie torfowej. Stwierdzono, że wpływ temperatury na przenikalność dielektryczną gleby, a więc również na refiektometryczny pomiar wilgotności gleby, jest zależny zarówno od wilgotności jak i uziarnienia (gatunku) gleby, To, czy wpływ temperatury powinien być uwzględniony i korygowany, zależy od wymaganej dokładności pomiarów. W ekstremalnych warunkach, tzn. dla nasyconej gleby piaszczystej, ten błąd jest na tyle duży, że powinien być uwzględniony, W oparciu o trójfazowy model gleby zaproponowano korektę wpływu temperatury na odczyt miernika TDR wilgotności objętościowej gleby.
18
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Sonda pretowa TDR z efektem studni impedancji

58%
Specjalnie zaprojektowana sonda pomiarowa aparatu TDR, przeznaczonego do pomiaru wilgotności w glebach, pozwala na otrzymanie refie kio gram u charaktery stycznego dla efektu studni impedancji oraz stwarza możliwość przeprowadzenia procesu automatycznej kalibracji aparatu pomiarowego. W pracy dokonano oszacowania przydatności kilku wybranych układów prętów równoległych do konstrukcji sondy generującej sygnał odbiciowy, charakterystyczny dla efektu studni impedaneji. Dokonano optymalnego wyboru układu geometrycznego prętów sondy dla przypadku elementów rozwartych i zwartych. Dla każdego z omawianych przypadków stwierdzono fakt automatycznego tworzenia się wzorcowej linii transmisyjnej, niezbędnej do przeprowadzenia procesu kalibracji. Słowa kluczowe: wilgotność, TDR, efekt studni impedancji. W obu przypadkach, długość kabli wzorcowych, 25R i 95R, może być wyznaczona z formuły (4).
W pracy opisano konstrukcję miernika wilgotności gleby z zastosowaniem techniki refie kto metrycznej TDR (Time Domain Reflectometry) z pasywną linią opóźniającą fazę impulsu strobującego. Opóźnienie impulsu jest regulowane mechanicznie. Omawiany układ miernika jest wolny od błędów wywołanych długo- i krótkoterminowym dryftem aktywnych, elektronicznych komponentów aparatu.
Przedmiot badań prowadzonych od 2004 roku na terenie Sadu Doświadczalnego w Samotworze koło Wrocławia stanowi rozpoznanie procesu przemieszczania się wody w profilu glebowym w warunkach eksploatacji nawodnienia kroplowego. W doświadczeniu zastosowano trzy warianty wodne różniące się ilością wprowadzanych dawek polewowych i sezonowych norm nawadniania. Uwilgotnienie gleby kontrolowano systematycznie stosując metodę dialektryczną (TDR). Dla ustalania terminu przeprowadzania nawodnień posługiwano się wskazaniami tensjometru -0,01 MPa (wariant W1) i -0,03 MPa (wariant W2). W pracy przedstawiono przestrzenny rozkład uwilgotnienia gleby przy punktowej dystrybucji wody.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.