Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 28

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  miod wielokwiatowy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Charakterystyka miodu wielokwiatowego

100%
Holderna-Kedzia E.
Pszczelarstwo
|
2001
|
tom 52
|
nr 09
6
2

Miód wielokwiatowy

100%
Holderna-Kedzia E., Kedzia B.
Pszczelarstwo
|
2014
|
nr 12
3

Miod cenny dla zdrowia

84%
Holderna-Kedzia E.
Top Agrar Polska
|
2010
|
nr 09
176-177
4

Zanim kupisz miod

84%
Niedzwiedzki A.
Wieś Mazowiecka. Wojewódzki Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Warszawie
|
2000
|
nr 01
33
5

Dobry miod

84%
Grzegorek W.
INO. Informacje, Nowości, Oferty. Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Płocku
|
1998
|
nr 10
9-10
6

Analiza zawartosci biopierwiastkow i metali toksycznych oznaczonych metoda AAS w probkach miodu

84%
Dlugaszek M., Szopa M.
Żywienie Człowieka i Metabolizm
|
2007
|
tom 34
|
nr 3-4
1316-1321
W trzech próbkach miodu (ziołomiodów i miodu wielokwiatowego) oznaczono metodą spektrometrii absorpcji atomowej AAS zawartość biopierwiastków i metali toksycznych: Ca, Mg, Zn, Cu, Fe, Pb, Cd, Al, Cr, Ni i Mn. Stwierdzono, iż w badanych miodach najwięcej jest Ca (127 - 199 µg/g), Mg (23,5 - 26,9 µg/g) i Fe (2,26 - 3,43 µg/g). Stężenie ołowiu jest wysokie, ale nie przekracza dopuszczalnych norm (rozporządzenie Ministra Zdrowia z 4.03.2003 r). Zawartość pozostałych pierwiastków toksycznych (Cd, Ni, Cr) jest na granicy wykrywalności metody. Stężenie Al jest porównywalne w badanych miodach i wynosi około 1 µg/g.
7

Klasyfikacja miodu

67%
Bielawka S.
Podkarpacki Magazyn Rolniczy. Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Iwoniczu
|
2001
|
nr 07-08
24-25
8

Śliwy w roślinnej bazie pokarmowej dla pszczół

67%
Weryszko-Chmielewska E.
Pszczelarz Polski
|
2009
|
nr 04
9
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Aktywność i stabilność termiczna diastazy występującej w podkarpackich miodach odmianowych

67%
Wesolowska M., Dzugan M.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2017
|
tom 24
|
nr 4
Celem pracy było porównanie aktywności diastazy w miodach odmianowych, a także ocena stabilności termicznej enzymu podczas rozpuszczania i długotrwałego przechowywania miodu. Materiał do badań stanowiło 25 miodów odmianowych pozyskanych z pasiek działających na terenie Podkarpacia, w tym wielokwiatowy, nawłociowy, rzepakowy, lipowy i spadziowy. Liczbę diastazową (DN) określono w miodach świeżych, długotrwale przechowywanych i poddanych ogrzewaniu za pomocą testu Phadebas Honey Diastase test. Najwyższą aktywność α-amylazy stwierdzono w miodach nawłociowych i lipowych (odpowiednio: 32,65 i 31,47 DN), a najniższą – w miodach rzepakowych (15,32 DN), przy czym wszystkie badane próbki spełniały limit określony w obowiązujących przepisach. Miody ciemne charakteryzowały się wyższą aktywnością diastazy, współczynnik korelacji Pearsona (r) pomiędzy barwą (mierzoną w jednostkach absorbancji przy λ = 450 nm) a liczbą diastazową miodu wyniósł 0,75. Podczas przechowywania próbek miodu w temp. 20 ± 2 ºC przez 24 miesiące obserwowano obniżenie aktywności diastazy o 17 ÷ 42 % w zależności od odmiany. Aktywność diastazy malała ze wzrostem temperatury rozpuszczalnika użytego do rozcieńczania miodu, przy czym enzym był stabilny w zakresie 20 ÷ 40 ºC, a po przekroczeniu temp. 60 ºC stwierdzono drastyczną inhibicję jego aktywności. Ponadto roztwór miodu przechowywany w temp. 20 ± 2 ºC przez 24 h nie tracił aktywności enzymatycznej. Wykazano, że stosowanie miodu do słodzenia ciepłych (poniżej 60 ºC) napojów nie powoduje całkowitej dezaktywacji diastazy.
10

Etykieta na słoiku z miodem - szansa czy konieczność? Cz. 2

67%
Balana M., Szymanski E. M.
Pasieka
|
2015
|
nr 4
11

Kto miód łyka, jak koń bryka

67%
Kaczor G.
Rada: Rolnictwo, Aktualności, Doradztwo, Analizy. Miesięcznik Wojewódzkiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Bratoszewicach
|
2010
|
nr 11
12

Miod to zdrowie

67%
Baczmianski J., Gruszczynski R.
Ekonatura
|
2008
|
nr 10
8-9
13

Bezpieczny jak miod

67%
Arszulowicz A.
Bezpieczeństwo i Higiena Żywności
|
2007
|
nr 06
32-33
14

Słodki jak miód

67%
Milczarczyk A.
Rada: Rolnictwo, Aktualności, Doradztwo, Analizy. Miesięcznik Wojewódzkiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Bratoszewicach
|
2012
|
nr 11
15

Miody wszelakie

67%
Mamon A.
Przegląd Gastronomiczny
|
2004
|
tom 58
|
nr 06
34-35
16

Charakterystyka jakosci miodow wielokwiatowych z roznych regionow Polski

67%
Majewska E., Kowalska J., Jezewska A.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2010
|
tom 43
|
nr 3
391-397
17
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wpływ dodatku pierzgi na zawartość wybranych związków polifenolowych oraz aktywność przeciwutleniającą miodu

67%
Socha R., Habryka C., Juszczak L.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2018
|
tom 25
|
nr 2
Celem pracy była ocena wpływu wzbogacania miodu wielokwiatowego pierzgą na zawartość wybranych związków fenolowych oraz aktywność przeciwutleniającą. Materiał doświadczalny stanowiły miody wielokwiatowe oraz miody wzbogacane pierzgą pochodzące z trzech pasiek zlokalizowanych w południowej Polsce. W próbkach oznaczono całkowitą zawartość polifenoli oraz flawonoidów, całkowitą aktywność przeciwutleniającą, przeciwrodnikową w reakcji z DPPH˙ oraz zdolność redukcyjną metodą FRAP. Zawartość wybranych kwasów fenolowych oraz flawonoidów oznaczono metodą HPLC. Miody wielokwiatowe zawierały 41,66 ÷ 55,54 mg GAE/100 g związków fenolowych oraz 7,49 ÷ 13,05 mg QE/100 g flawonoidów. Wzbogacanie miodu pierzgą istotnie zwiększyło zawartość polifenoli i flawonoidów zależnie od pochodzenia próbki. Maksymalna zawartość związków fenolowych w miodach wzbogaconych pierzgą wynosiła 138,15 mg GAE/100 g, natomiast flawonoidów – 48,31 mg QE/100 g. Odnotowano również istotny wzrost zawartości poszczególnych kwasów fenolowych i flawonoidów w próbkach wzbogaconych pierzgą. Wśród oznaczonych kwasów fenolowych dominujący był kwas galusowy, którego maksymalna zawartość wynosiła 36,09 mg/100 g, a wśród flawonoidów – kemferol (maksymalnie 4,0 mg/100 g). We wszystkich przypadkach dodatek pierzgi do miodu istotnie wpłynął na wzrost jego aktywności przeciwutleniającej i przeciwrodnikowej oraz zdolności redukcyjnej. Aktywność przeciwrodnikowa wzrosła z poziomu 5,65 ÷ 17,71 % w miodach wielokwiatowych do 51,39 ÷ 82,17 % w miodach wzbogaconych. Zdolność redukcyjna wzrosła natomiast z poziomu 1,64 ÷ 6,99 μM Fe(II)/100 g do 11,96 ÷ 27,60 μM Fe(II)/100 g w przypadku miodów wzbogacanych pierzgą. Zaobserwowano istotną korelację liniową pomiędzy zawartością polifenoli ogółem a całkowitą aktywnością przeciwutleniającą i zdolnością redukcyjną.
18

Z historii Spoldzielni Pszczelarskiej Apis w Lublinie

67%
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
1995
|
tom 39
|
nr 03
20-22
19

Wlasciwosci przeciwutleniajace miodow wielokwiatowych i innych produktow pszczelich

67%
Majewska E., Trzanek J.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2009
|
tom 42
|
nr 4
1089-1094
20

Polskie plynne zloto. Miody odmianowe

67%
Oknianski P.
Pasieka
|
2006
|
nr 5
14-17
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.