Z powyższego przeglądu wynika, że tylko niektóre z opisanych metod dekontaminacji mikrobiologicznej surowców zielarskich mogą znaleźć zastosowanie w praktyce. Z metod chemicznych, na skutek zakazu stosowania tlenku etylenu w krajach Unii Europejskiej i zapowiedzi wycofania z użytkowania bromku metylu do końca tego wieku, tylko metoda obniżania zanieczyszczeń mikrobiologicznych w surowcach zielarskich za pomocą ozonu daje nadzieje na wprowadzenie do praktyki przemysłowej. W przypadku metod fizycznych z dużym prawdopodobieństwem można przewidzieć powszechne zastosowanie w przemyśle dekontaminacji mikrobilogicznej surowców zielarskich za pomocą promieniowania jonizującego i pary wodnej pod ciśnieniem. Duże znaczenie praktyczne może odegrać także metoda obniżania zanieczyszczeń mikrobiologicznych za pomocą wysokiego ciśnienia hydrostatycznego. Natomiast pozostałe metody dekontaminacji mikrobiologicznej surowców zielarskich nie mają większych szans na zastosowanie w przemyśle.