Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 72

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  liczba gospodarstw
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Rozwój rolnictwa ekologicznego w Republice Czeskiej

100%
Przeprowadzono analizę i dokonano oceny tendencji rozwojowych w czeskim rolnictwie ekologicznym. Z przeprowadzonych rozważań wynika, że wzrasta znaczenie rolnictwa ekologicznego w Republice Czeskiej. Liczba gospodarstw ekologicznych zwiększyła się w latach 1990-2008 z 3 do 1946. Ich łączna powierzchnia wzrosła w tym okresie z 480 do 341,6 tys. ha. W efekcie wzrósł, do ponad 8%, udział powierzchni ekologicznych w całkowitych użytkach rolnych. Dynamiczny rozwój ekologicznych metod produkcji w Republice Czeskiej jest głównie efektem wsparcia finansowego tego rodzaju działalności rolniczej z budżetu państwa.
Podjęto próbę zastosowania regresji wykładniczej, modelu Holta i modelu aproksymanty ruchomej do prognozowania liczby indywidualnych gospodarstw rolnych (powyżej 1 ha) w Polsce do roku 2010. Badania oparto na danych GUS, które od 1990 roku wskazują na systematyczny spadek liczby gospodarstw.
Rozwój gospodarczy Polski uznać należy za główny stymulator przemian na polskiej wsi, których jednym z przejawów jest rezygnacja z działalności rolniczej przez część gospodarstw rolnych. Makroregionem, w którym przyspieszenie zmian w strukturze agrarnej jest bardzo oczekiwane jest Małopolska i Pogórze. Celem opracowania była identyfikacja obszarów w makroregionie, na których nastąpiło największe zmniejszenie liczby gospodarstw prowadzących działalność rolniczą. Szczegółowej analizie poddano zmianę liczby gospodarstw otrzymujących płatności obszarowe (JPO) oraz zmianę liczby stad bydła i trzody chlewnej.
Przedstawiono dynamikę wzrostu liczby gospodarstw bardzo dużych (o powierzchni 5O i więcej ha) i średnich (2O-5O ha) w Polsce w latach 2OOO-2OO7 w ujęciu wojewódzkim. Wyznaczono prognozę do roku 2O15 dla tych grup obszarowych.
Przedstawiono liczbę gospodarstw indywidualnych i zajmowane przez nie powierzchnie użytków rolnych, w grupach obszarowych, w okresach objętych trzema spisami rolnymi: 1988, 1996 i 2002 r., w Wielkopolsce i Polsce. W analizowanych okresach zmniejszyła się ogólna liczba gospodarstw indywidualnych i wzrosła zajmowana przez nie powierzchnia użytków rolnych. W grupach obszarowych wzrosła głównie liczba gospodarstw o powierzchni powyżej 15 ha, ale też grupa 1-2 ha. W powierzchni gospodarstw indywidualnych uczestniczyła ziemia z Zasobu Skarbu Państwa (ZSP).
Przedstawiono agroturystykę jako jedną z form turystyki, która w warunkach Podkarpacia jest i powinna być sposobem na przedsiębiorcze przedsięwzięcia wielu gospodarstw rolniczych szczególnie tych, które dysponują odpowiednią bazą.
W artykule zaproponowano wydzielenie regionów agroturystycznych Polski, z rozwiniętą infrastrukturą agroturystyczną, na podstawie liczby funkcjonujących gospodarstw agroturystycznych w gminach (kryterium administracyjne). Do analizy wykorzystano dane ośrodków doradztwa rolniczego o liczebności gospodarstw agroturystycznych w poszczególnych gminach, powiatach i województwach w 2011 r. W pierwszym etapie wszystkie gminy wiejskie i miejsko-wiejskie, w których funkcjonowało więcej niż pięć gospodarstw agroturystycznych (329 gmin), podzielono na trzy typy. W drugim etapie przeprowadzono regionalizację kraju poprzez wydzielenie większych terytoriów – turystycznych jednostek przestrzennych: regionów i rejonów, złożonych z gmin o dużej liczbie gospodarstw agroturystycznych. Wyróżniono 12 regionów agroturystycznych, z których większe zostały podzielone na rejony (łącznie 16 rejonów).
Rolnictwo ekologiczne, dzięki uprawie bez stosowania chemii rolnej i stałej kontroli procesu produkcyjnego, gwarantuje wysoką jakość produktów i ochronę zasobów naturalnych. Sprzyja utrzymaniu żyzności gleby i ochronie środowiska przed skażeniami i zanieczyszczeniami pochodzenia rolniczego. Przyczynia się do poprawy konkurencyjności regionu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.