Wyniki wyszukiwania

1

Young modulus of face layer and core layer in three directions on the example of P2 particleboard

100%

Archanowicz P., Beer P.

Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology

|

2012

|

tom 77

Young modulus of face layer and core layer in three directions on the example of P2 particleboard. The Young's modulus is main parameter characterizing particleboard material which was tested during the bending test according to EN 310. It also known as flexural modulus or modulus of elasticity. For industrial and comparative usage that bending test is sufficient. However, for the purpose of numerical analysis one material constant is not sufficient to describe the material at an acceptable level. The density is undoubtedly related to the mechanical properties of particleboard. The aim of this research is to determine Young modulus of the core layer and the face of particleboard in three directions on the example of chipboard type P2.

2

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Influence of apple wood waste from the annual care cut on the mechanical properties of particleboards

84%

Auriga R., Borysiuk P., Gumowska A., Smulski P.

Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology

|

2019

|

tom 105

3

Bending strenght of layered material based on wood and foamed PVC

84%

Slabejova G., Smidriakova M.

Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology

|

2013

|

tom 84

4

Modelowanie warstwowe niejednorodnych płyt sprężystych

84%

Zielinski J.

Acta Scientiarum Polonorum. Architectura

|

2014

|

tom 13

|

nr 2

W pracy rozwiązano płyty niejednorodne warstwowo, obciążone w dowolny sposób na powierzchni górnej i dolnej. Zakłada się, że płyta może być złożona z warstw zarówno ortotropowych, jak i izotropowych oraz że jej podział na warstwy może być niesymetryczny względem powierzchni środkowej. Model zapewnia ciągłość wielkości statycznych i kinematycznych na powierzchniach podziału płyty na warstwy. Osiąga się to przez wprowadzenie do opisu dodatkowych funkcji, zwanych korektorami. Funkcje te, wraz z przemieszczeniami powierzchni podziału oraz z zadanymi funkcjami opisującymi rozkład przemieszczeń po grubości płyty, służą do skonstruowania pewnej postaci więzów narzuconych na jej trójwymiarowe przemieszczenia. Metodę zilustrowano przykładami obliczeń numerycznych dla dwuwarstwowej płyty prostokątnej.

5