Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  labrador retriever
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy była analiza stanu zinbredowania i spokrewnienia w populacji aktywnej golden retrieverów (GR) i labrador retrieverów (LR) wpisanych do ksiąg krakowskiego Oddziału Związku Kynologicznego w Polsce. Dane stanowiły rodowody 191 goldenów (84 psów i 107 suk) urodzonych w latach 1998-2007 oraz 270 labrador retrieverów (109 psów i 161 suk) urodzonych w latach 1997-2007. Oszacowano współczynniki inbredu (FX) dla zwierząt obu badanych ras z podziałem na płeć, a współczynniki spokrewnienia (RXY) oszacowano oddzielnie dla psów, suk i między psami i sukami dla obu ras oddzielnie. Ponad 49% goldenów i 32% labradorów wykazywało niezerowe wartości inbredu. Proporcja zinbredowanych psów i suk u goldenów wynosiła odpowiednio ponad 52% i około 47%. Odpowiednie wartości u labradorów, zarówno dla psów jak i dla suk, wynosiły około 32%. Średnie wartości FX były w obu rasach stosunkowo niskie i wynosiły 0,82% oraz 1,67% dla wszystkich i zinbredowanych GR oraz 0,83% i 2,58% odpowiednio dla LR. Zinbredowane samce i samice labrador retriverów wykazywały wyższe średnie zinbredowanie niż psy i suki rasy golden retriever. Wśród goldenów zanotowano prawie 90% par spokrewnionych oraz ponad 68% u labradorów. Przy czym ponad 90% psów rasy GR i 65% psów rasy LR wykazywało RXY>0. Nieco mniej suk rasy GR było spokrewnionych, mianowicie ponad 89% par. Natomiast ponad 70% par suk rasy LR wykazywało niezerowe współczynniki spokrewnienia. Wśród par mieszanych pies x suka znacznie więcej spokrewnionych występowało w rasie golden retriever (ponad 90% par). U labradorów tylko około 68% par mieszanych było spokrewnionych. Wartości spokrewnienia we wszystkich badanych układach były stosunkowo niskie i nie przekraczały 10%. Było to spowodowane wzrostem popularności obu ras w ostatnim czasie oraz stałym importem zwierząt hodowlanych z zagranicy. Niemniej należy zwrócić baczniejszą uwagę na rodowody sprowadzanych zwierząt, żeby w przyszłości uniknąć wzrostu badanych wskaźników.
Canine hip dysplasia is a complex skeletal malformation caused by genetic and environmental factors. The prevalence of hip dysplasia in different canine breeds ranges widely, from 1% (for Whippet and Borzoi) to over 70% (for Bulldog and Pug). These differences indicate the presence of genetic variants predisposing to or preventing this disorder in gene pools of particular breeds. The importance of genetic factors is also confirmed by a high coefficient of heritability (h2) of canine hip dysplasia, which for most breeds oscillates around 0.5 – 0.6. Application of modern genomic methods, that is, mainly genome scanning (based previously on microsatellite markers and currently on SNP microarrays) has led in recent years to the identification of potential genetic markers associated with this disorder. Such studies were carried out mostly in two breeds: Labrador retriever and German shepherd. Some of the markers were found in the vicinity of genes involved in skeletal development. Following these achievements, the use of some markers has been suggested for early risk diagnosis of hip dysplasia. This shows that molecular testing is becoming important for not only monogenic, but also polygenic canine diseases and disorders. Identification of genetic markers associated with predisposition to hip dysplasia offers an opportunity for an early risk evaluation of this disorder (prior to its first signs). Moreover, it facilitates effective breeding selection aimed at eradicating undesirable genetic variants from the gene pool of a given breed.
In a 9-years-old Labrador retriever, signs of severe weakness and a dark brown colour of urine were observed. During clinical examination, pain of the abdominal cavity and muscles was noted. Abdominal x-ray and ultrasound examination revealed signs of intestinal obstruction. The activity of creatine kinase was 187380 U/l. The diagnosis of acute muscle damage was made. Treatment included antibiotic and analgesic therapy, as well as aggressive fluid infusion. No additional treatments were required, and the dog made a speedy recovery. The rapid and intensive treatment prevented acute renal failure, which is a life-threatening complication of acute rhabdomyolisis. This is the first case of acute idiopathic rhabdomyolysis in a dog in Poland. An early intensive fluid therapy and a critical interpretation of radiological signs of intestinal obstruction are crucial for successful therapy.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.