Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 132

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 7 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  kosmetyka
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 7 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
2
70%
Autorka zajęła się miodem, jako środkiem leczniczym i komponentem do wytwarzania środków pielęgnacyjnych. Wykorzystuje staropolskie poradniki medyczne i zielniki, w których są porady, dotyczące odpowiedniego doboru miodu. Receptury zapisane przez wybitnych lekarzy i botaników, do których zaliczają się Stefan Fa-limirz, Michał z Urzędowa, Szymon Syreński, są skarbnicami porad, dzięki którym odkrywane są sposoby, jakimi Polacy dbali o zdrowie i urodę.
Herba Polonica
|
2001
|
tom 47
|
nr 2
85-102
Pierwotne i wyłączne wykorzystanie roślin zielarskich w żywieniu prowadziło z biegiem stuleci do wyodrębnienia z tego zakresu stosowania nową dziedzinę - fitoterapię. Lecznictwo za pomocą surowców zielarskich pełniło długo przewodnią rolę w ramach tradycyjnej „medycyny naturalnej”, a dopiero powstanie chemioterapii przyczyniło się do pewnej jego degradacji. Dzisiaj fitoterapia zajmuje określone miejsce w medycynie oficjalnej, przede wszystkim jako „lecznictwo uzupełniające”, stosowane leki roślinne podlegają jednak podobnym wymaganiom rejestracyjnym jak preparaty syntetyczne. W ostatnich dziesięcioleciach ubiegłego wieku nastąpiło coś w rodzaju „powrotu do źródeł”. Początkowo w Japonii i USA, ostatnio również w Europie dostrzeżono składniki prozdrowotne (nutraceutyki), głównie pochodzenia roślinnego w środkach spożywczych i powstała ogromna nowa gałąź, tzw. żywność funkcjonalna (prozdrowotna). Podobnie w kosmetyce rozszerzono znacząco asortyment zielarskich składników „prozdrowotnych”. Również tutaj mówi się często o nowej dziedzinie produktów, tzw. „kosmeceutykach”.
Acmella oleracea to niezwykła, choć mało znana rodzina będąca przedstawicielem szerokiej grupy gatunków z rodziny Astrowatych. Jednak w przeciwieństwie do innych reprezentantów tej samej grupy cechuje się niezwykłymi właściwościami, które znalazły szerokie zastosowanie w różnych sferach życia człowieka. Acmella jest nie tylko rośliną cenioną za swoje zastosowanie kulinarne (liście używane są do przyrządzania różnorodnych sałat), ale przede wszystkim za szerokie wykorzystywanie do celów medycznych. Od uśmierzania bólu zębów (stąd jedna z nazw „roślina od bólu zęba” – „toothache plant”) poprzez działanie antyseptyczne (działa na wiele grup patogenów) aż po działanie stricte kosmetyczne – ekstrakt z Acmella oleracea jest uważany za naturalną alternatywę dla botoksu. Ekstrakt ten zawiera spilantol – substancję należącą do grupy alkiloamidów. Stosowany zewnętrznie zmniejsza napięcie mięśni, przyczyniając się tym samym do redukcji zmarszczek mimicznych twarzy. Dowodem działania spilantolu są przytoczone w niniejszym artykule dwa badania, które jednoznacznie wskazują na skuteczność tej substancji. Zatem czas przyznać, że natura kolejny raz zaskoczyła człowieka – stworzyła alternatywę – bezpieczną i nietoksyczną, ale równie skuteczną jak toksyna botulinowa – „ziołowy botoks”.
W artykule zdefiniowano różnorodność biologiczną i zilustrowano jej wartość ekonomiczną. Pokazano, że - w języku ekonomicznym - stanowi ona tzw. dobro publiczne i jako takie narażona jest na niedostateczną podaż w następstwie „jazdy na gapę". Aby przeciwdziałać temu zjawisku, wymaga się od niektórych beneficjentów różnorodności biologicznej - np. firm farmaceutycznych - aby partycypowali w kosztach jej ochrony. Zasada jest słuszna i chyba przestrzegana, jednak skala i forma tego udziału wzbudza wątpliwości.
17
61%
W serii artykułów, poświęconych kosmetyce staropolskiej, dbaniu o zdrowie i urodę, autorka zajmuje się opisem piwa, jako środka leczniczego i komponentu do wytwarzania środków pielęgnacyjnych. Wykorzystuje staropolskie poradniki medyczne i zielniki, zawarte w nich porady dotyczące przyrządzania piwa. Receptury wybitnych lekarzy i botaników, do których zaliczają się: Michal z Urzędowa, Szymon Sy-reński oraz Sebastian Petrycy, są skarbnicami porad, dzięki którym odkrywane są sposoby, jakimi Polacy dbali o zdrowie i urodę.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 7 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.