W pracy przedstawiono metodę modyfikacji mocznikiem struktur ligninowo-celulozowych odpadowej kory sosnowej i keratyny piór w celu otrzymania preparatów koro-mocznikowych (KM) i granulatów keratyno-koro-mocznikowych (KKM) jako nawozów organo-mineralnych o właściwościach próchnicopodobnych.
Wykazano, że materiał glebowy zawierający 31% części spławialnych (glina) oraz kora sosnowa skutecznie ograniczają straty azotu podczas rozkładu piór brojlerów przez grzyba keratynolitycznego. W wariancie z gliną ulatnianie amoniaku było zależne od ilości tego materiału. Wprowadzenie koloidów gliny powodowało wzrost zawartości azotu amonowego oraz stabilizację odczynu podłoża. W podłożu bez dodatku gliny (kontrola) zawartość N-NH₄⁺ była niska wskutek ulatniania amoniaku spowodowanego alkalizacją podłoża. W obecności kory zawartość azotu amonowego była wielokrotnie wyższa niż w wariancie z gliną. Odczyn podłoża utrzymywał się na niskim poziomie. Dodatek kory nie hamował jednak aktywności proteolitycznej drobnoustrojów. Efekt ten wystąpił natomiast w podłożu wzbogaconym materiałem glebowym.