Doświadczenia wykonano w skali przemysłowej w zakładzie mleczarskim dysponującym zmechanizowaną linią serowarską, wyposażoną w automatyczny pomiar ilości mleka, zakwasu i gotowego produktu. Do wyrobu sera stosowano szczepionki w formie koncentratów bakterii głęboko mrożonych oraz zakwas roboczy uzyskany przy użyciu liofilizowanych szczepionek czystych kultur mleczarskich. Doświadczenia dotyczące wydatku sera w zależności od rodzaju stosowanego zakwasu przeprowadzono w marcu i kwietniu 1994 r., natomiast dotyczące wpływu pory roku prowadzono od maja 1994 do kwietnia 1995 r. Wydatek sera obliczano z poszczególnych produkcji doświadczalnych. Wydatek ten przeliczano również na suchą substancję oraz suchą substancję beztłuszczową. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że najwyższy wydatek sera osiągano w okresie od listopada do kwietnia, a najniższy w lipcu, sierpniu i wrześniu. Stwierdzono również, że zastosowanie zakwasów w postaci koncentratów mrożonych powodowało wzrost wydatku sera o ok. 1,8%, w porównaniu do wydatku uzyskanego w przypadku stosowania zakwasu roboczego.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.