Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  kolekcje patogenow
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Każda metoda konserwacji powinna przede wszystkim zapewniać maksymalną przeżywalność komórek, stabilność cech fizjologicznych i genetycznych, przeciwdziałać spontanicznym mutacjom oraz ograniczać przypadkowe zanieczyszczenia. Jednym z zadań kolekcji jest dobór skutecznych metod przechowywania drobnoustrojów w warunkach laboratoryjnych. Kolekcja Banku Patogenów i Badania ich Bioróżnorodności liczy obecnie 119 izolatów bakterii, należących do rodzajów Clavibacter, Pseudomonas, Xanthomonas, Chryseobacterium, Paenibacillus, Pectobacterium, Erwinia i Rhizobium. Szczepy bakteryjne przechowywane w kolekcji konserwowane są opcjonalnie trzema metodami: krioprezerwacji z zastosowaniem probówek Bacto-Protect (stosowana w BPR od 1997 roku), metodą liofilizacji (od 1999 roku) oraz mrożenia kultur w ciekłym azocie (od 2005 roku). Najnowszą i najlepszą metodą do przechowywania wszystkich gatunków bakterii i grzybów z zachowaniem ich patogeniczności jest zamrażanie kultur w ciekłym azocie. Wadą tej metody jest wysoki koszt aparatury i niebezpieczeństwo pracy z ciekłym azotem.
Grzyb workowy Leptosphaeria maculans jest jednym z najgroźniejszych patogenów rzepaku na świecie, przyczyniających się do znacznych strat ekonomicznych. Poznanie sekwencji genomu L. maculans umożliwiło wyodrębnienie licznych sekwencji mini- (MinLm) i mikrosatelitarnych (Lema). Ustalenie zakresu zmienności tych sekwencji oraz frekwencji poszczególnych alleli umożliwia charakteryzowanie i porównywanie populacji L. maculans występujących w różnych latach i regionach geograficznych. Badania dotyczyły porównania frekwencji alleli minisatelitarnego markera MinLm1 w trzech kolekcjach izolatów L. maculans zgromadzonych na terenie Polski w latach 2000-2002 (kolekcja KBN, 94 izolaty), 2003-2004 (kolekcja SECURE, 186 izolatów) oraz 2005 (kolekcja WLKP, 24 izolaty). Udział poszczególnych alleli w danej populacji określono metodą PCR i rozdziału produktów w żelu agarozowym w obecności markerów wewnętrznych o znanej wielkości lub poprzez porównanie ze standardami o znanej wielkości i sekwencji DNA. W kolekcjach stwierdzono obecność siedmiu alleli (od 1x do 7x). Wykazano malejący udział allelu 2x, którego frekwencja co roku zmniejszała się średnio o ok. 8,5%, gdy tymczasem udział allelu 5x co roku średnio rósł o ok. 8%. W kolekcji z terenu Wielkopolski zebranej w 2005 roku stwierdzono jedynie 8,3% udział allelu 2x, który często występował w populacjach zgromadzonych w latach 2000-2004 i stanowił średnio 30,4% izolatów. Taki wynik sugeruje znaczne zmiany zachodzące w składzie populacji L. maculans porażającej rzepak w naszym kraju.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.