Badano wpływ osłonki i metody pakowania na przechowalnicze zmiany jakości sensorycznej kiełbasy typu parówkowa o zróżnicowanym składzie podstawowym. Wykazano korzystny wpływ osłonki typu nojax na jakość sensoryczną kiełbas. W związku z tym analizowano wpływ metody pakowania na zachowanie jakości sensorycznej kiełbas w tej osłonce. Stwierdzono, że ogólna ocena jakości kiełbas o różnym poziomie tłuszczu, pakowanych i przechowywanych w atmosferze modyfikowanej, jest statystycznie istotnie lepsza niż prób pakowanych w próżni.
Oceniono wpływ karagenu na wyróżniki technologiczne, teksturę i właściwości Teologiczne eksperymentalnych wariantów kiełbasy parówkowej różniących się zawartością tłuszczu i wody. Udział karagenu w składzie receptury w ilości 0,5 - 1% przy jednoczesnym zwiększeniu ilości wody do 30% oraz w ilości 1 - 1,5% i 40% wody pozwala na wyprodukowanie kiełbas o zmniejszonej zawartości tłuszczu, nie różniących się istotnie teksturą od wersji kontrolnej. Zmniejszenie o 10% udziału tłuszczu w wędlinach z dodatkiem 0.5 - 1% karagenu nie obniża smakowitości wyrobu. Dalsze jego zmniejszanie powoduje istotne pogorszenie tego wyróżnika w stosunku do kiełbasy kontrolnej.