Poruszono kwestię kapitału intelektualnego jako potencjału konkurencyjnego posiadanego przez przedsiębiorstwo. Temat zrealizowano na podstawie analizy materiału empirycznego, który stanowiło 90 ankiet studentów Akademii Podlaskiej. Były to ankiety osób, które w przyszłości chciałyby założyć własne firmy. Ankietowani wyrazili swoje opinie na temat kapitału intelektualnego i jego roli w kształtowaniu przewagi konkurencyjnej firmy.
Obserwowane w ostatnich dekadach rosnące tempo przemian politycznych, ekonomicznych, społecznych, technologicznych generuje wiele wyzwań związanych m.in. z takimi zjawiskami, jak: kompresja czasu i przestrzeni, rozwój technologii informacyjnych i postaw proekologicznych. Wyzwania te powodują wzrost zapotrzebowanie na umiejętności oraz specjalistyczną widzę z zakresu transportu, spedycji i logistyki. Zasoby te mają charakter dóbr społecznie pożądanych (z ang. merit goods), co w świetle wielu badań uzasadnia zaangażowanie państwa w ich dostarczanie. Celem artykułu jest przedstawienie zmian jakie dokonały się w publicznych szkołach wyższych specjalizujących się w kształceniu kadr i prowadzeniu badań naukowych w obszarze transport - spedycja - logistyka (TSL). Na tym tle zostanie przedstawione studium przypadku Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.
W artykule zaprezentowano wybrane kwestie związane z kapitałem ludzkim w rolnictwie, w tym kwestie jakości tego kapitału oraz problemy pomiaru. Wskazano na rolą kapitału ludzkiego jako podstawowego nośnika i tworzywa kapitału intelektualnego gospodarstw. Omówiono cechy tego kapitału typowe dla gospodarstw rolnych, a zarazem wyróżniające je spośród innych podmiotów rynkowych. Przedstawiono cząstkowe wyniki badań kapitału ludzkiego w gospodarstwach o różnym kierunku produkcji.
Przedstawiono zagadnienia związane z pojęciem konkurencyjności oraz znaczeniem jakości kapitału ludzkiego dla modernizacji regionu i tworzenia regionu wiedzy. W czasach gospodarki opartej na wiedzy o możliwościach i perspektywach rozwojowych przedsiębiorstwa i społeczeństwa decyduje stan ilościowy i jakościowy kapitału ludzkiego.
Głównym problemem rozważań jest człowiek, jego miejsce i rola w środowisku pracy w rozwoju opartym na wiedzy. Autor akcentuje znaczenie „czynnika ludzkiego”, analizuje pojęcia z nim związane na gruncie współczesnej ekonomii społecznej. Kapitał ludzki jako czynnik rozwoju to nowoczesna strategia uzyskania przewag na konkurencyjnym rynku gospodarczym.
Celem pracy jest ukazanie ważności wiedzy zawodowej i ogólnej w uzyskiwaniu satysfakcjonujących dochodów rolniczych jak i pozarolniczych oraz znaczenia wiedzy jako determinanty rozwoju gospodarstw rolnych. Ukazano przy tym specyficzny jej charakter, odróżniający ją od innych (tradycyjnych) czynników produkcji. Zobrazowano poziom wiedzy polskich rolników z woj. mazowieckiego.
Celem badań było przedstawienie terytorialnego zróżnicowania poziomu kapitału ludzkiego na obszarach wiejskich w Polsce oraz znaczenia jego cech dla gospodarki regionu. Poziom kapitału ludzkiego został oceniony za pomocą syntetycznego wskaźnika, obliczonego na podstawie danych statystycznych z 2012 roku dla poszczególnych województw. Najwyższym poziomem kapitału ludzkiego na obszarach wiejskich charakteryzowały się województwa: śląskie, małopolskie, pomorskie, wielkopolskie i podkarpackie, zaś najniższym: podlaskie, warmińsko-mazurskie i zachodniopomorskie.