W doświadczeniu przeprowadzonym w latach 1998-2008 oceniano wartość produkcyjną jednego klonu i trzech odmian jabłoni genetycznie odpornych na parcha, wyhodowanych w SGGW w Warszawie. Okulanty produkcji własnej odmian ‘Waleria’, ʻWitosʼ, ‘Sawa’ oraz klonu U1165 na podkładkach M.9, P2, P60, P22 i M.27 wysadzono w rozstawie 3,5 x 1,2 m (2381 drzew∙ha-1). Na podstawie 11-letnich badań stwierdzono, że istotnie najsilniej rosły drzewa odmian ‘Witos’ i ‘Sawa’. Wyraźnie mniejsze korony i cieńsze pnie miały jabłonie ‘Waleria’ i U1165. Do 11. roku po posadzeniu (10 lat owocowania), najlepiej plonowały odmiany ‘Sawa’ i ‘Waleria’, podczas gdy najmniej owoców zebrano z drzew ‘Witosa’. Odmiana ‘Waleria’ charakteryzowała się bardzo drobnymi owocami. Największe jabłka zbierano z drzew ‘Witosa’ i ‘Sawy’. Drzewa na podkładkach super karłowych M.27 i P22 rosły i plonowały istotnie najsłabiej. Miały również niekorzystny wpływ na średnią masę owoców. Spośród ocenianych odmian, mączniak jabłoni (Podosphaera leucotricha) najsilniej porażał drzewa klonu U1165, natomiast najmniej podatna na tę chorobę była ‘Waleria’. Największą przydatność do uprawy w sadach towarowych wykazała odmiana ‘Sawa’, szczególnie na podkładce M.9.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.