Badano zmiany cech fizycznych i chemicznych substratu torfowego z dodatkiem keramzytu, zachodzące pod wpływem nawadniania kroplowego i nawożenia mineralnego przez okres dwu lat, w stosunku do rocznego okresu wykorzystywania go jako podkład w szklarniowej uprawie gerber. W próbkach pobranych w 3 powtórzeniach z 10 donic, w których rośliny uprawiano odpowiednio przez 12 i 24 miesiące (po 5 donic w każdym wariancie), oznaczono metodami standardowymi gęstość objętościową i właściwą oraz obliczono porowatość substratu. Ponadto oznaczono kondunktancję, pH, pojemność sorpcyjną, stopień wysycenia kompleksu sorpcyjnego, a także zawartość substancji organicznej, azotu i fosforu ogólnego, potasu, magnezu, wapnia i sodu. Istotność różnic średnich wartości badanych cech oceniono testem t-Studenta. Stwierdzono, że na skutek mineralizacji substancji organicznej, po 24-miesięcznym okresie wykorzystywania, wzrosła istotnie gęstość objętościowa i właściwa, a zmniejszyła się porowatość w stosunku do substratu wykorzystywanego przez rok. Silnie i istotnie zwiększyła się zasobność w wapń, azot i magnez, w mniejszym zaś stopniu w fosfor, potas i sód. Zmienił się odczyn z lekko kwaśnego na zasadowy, zwiększył się stopień wysycenia kompleksu sorpcyjnego, a zmalała jego pojemność. Niezależnie od okresu eksploatacji, badane właściwości pogorszyły się w stosunku do podanych w literaturze dla podkładu torfowego nieeksploatowanego. Wyniki badań mogą służyć do oceny przydatności substratu do dalszego wykorzystywania w warunkach szklarniowych lub w uprawie polowej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.