Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  innowacje spoleczne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Proces innowacji jest zakorzeniony terytorialnie. W literaturze przedmiotu to miasto (a zwłaszcza ośrodki metropolitalne) przedstawia się jako „naturalne” środowisko dla innowacji. Tymczasem zasoby obszarów wiejskich, co prawda ograniczają ich możliwości w zakresie kreowania i wdrażania innowacji technologicznych, jednak dają im szansę na tworzenie i wdrażanie innowacji społecznych. W artykule zaprezentowane zostaną założenia paradygmatu bliskości (l’ekonomie de proximité) i teorii regionalnego systemu innowacji (regional innovation systems theory), odnoszące się do definiowania znaczenia terytorium dla procesów innowacji. Jego celem jest zobrazowanie uwarunkowań tworzenia na wsi lokalnych systemów innowacji społecznych. Analizie (na podstawie danych zawartych w literaturze przedmiotu) poddano różne wymiary relacji między podmiotami potencjalnie wchodzącymi w ich skład, to jest między instytucjami publicznymi (w tym władzami lokalnymi) a organizacjami pozarządowymi (w tym lokalnymi grupami działania) i przedsiębiorstwami (w tym przedsiębiorstwami społecznymi). Oceniając je, można wyróżnić te układy terytorialne, które wykazują zdolność kreowania lokalnych systemów innowacji oraz te, których potencjał w tym zakresie jest niewielki.
W działalność podmiotów lokalnej polityki społecznej wpisane jest poszukiwanie rozwiązań dla problemów społecznych. Podejmowane działania w tym zakresie mogą być nietypowe, niestandardowe, alternatywne w stosunku do dotychczas spotykanych w danym kontekście lokalnym. Tak rozumiane innowacje społeczne wdrażają podmioty reprezentujące różne sektory. Każdy z nich ma właściwe sobie cechy, które proces wdrażania tych innowacji mogą wspomagać lub ograniczać. Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na cztery pytania: 1. Jakie problemy społeczne dostrzegają organizacje pozarządowe z gmin wiejskich województwa, którego mieszkańcy doświadczają szczególnie wielu problemów społecznych? 2. Na rzecz zminimalizowania jakich problemów społecznych działają? 3. Czy wdrażają innowacje społeczne? A jeśli tak, to: 4. Jakiego są one rodzaju? Odpowiedź na powyższe pytania zostanie udzielona na podstawie wyników socjologicznych badań empirycznych zrealizowanych w 2016 r. (z wykorzystaniem techniki wywiadu swobodnego ze standaryzowaną listą poszukiwanych informacji oraz techniki pogłębionego wywiadu swobodnego) na próbie odpowiednio: 108 oraz 4 organizacji pozarządowych z gmin wiejskich województwa lubelskiego. Organizacje te dzielą problemy społeczne na te, których rozwiązywaniem/minimalizowaniem powinny zajmować się instytucje publiczne, oraz te, których rozwiązywaniem mogą się zająć samodzielnie. Bardzo rzadko podejmują aktywność na rzecz rozwiązywania problemów opisywanych w literaturze przedmiotu w kategoriach kluczowych dla przeciwdziałania marginalizacji obszarów wiejskich. Około 3% ogółu badanych organizacji wdraża innowacje społeczne skoncentrowane przede wszystkim na dostarczaniu zindywidualizowanych usług. Innowacje te są najczęściej krótkotrwale, co ogranicza ich potencjał na rzecz redukowania problemów społecznych.
Celem wdrażania innowacji społecznych jest niwelowanie istniejących problemów społecznych, w tym tych dotyczących grup dyskryminowanych, a do takich, jeśli chodzi o rynek pracy, należy współczesna młodzież. Celem rozważań w niniejszym artykule jest zwrócenie uwagi na potencjalne uwarunkowania uczestnictwa młodzieży wiejskiej w procesie innowacji społecznych. Przedmiotem analizy są wybrane składowe kapitału ludzkiego i społecznego cechującego młodzież, które mogą być znaczące dla jej uczestnictwa w innowacjach społecznych. Zostaną zaprezentowane rezultaty badań socjologicznych (przeprowadzonych z wykorzystaniem ankiety audytoryjnej) zrealizowanych w latach 2014–2015 na obszarze województwa wielkopolskiego wśród młodzieży w wieku 16–19 lat zamieszkującej obszary wiejskie. Młodzież ta uczęszczała do szkół ponadgimnazjalnych (zasadniczych szkół zawodowych, techników oraz liceów ogólnokształcących). Przeprowadzone analizy pozwoliły wyróżnić wśród wybranych składowych kapitału ludzkiego i społecznego młodzieży te, które mogą negatywnie oddziaływać na jej uczestnictwo w innowacjach społecznych. Zaliczono do nich, po pierwsze, niewielką wiedzę o innowacjach, w tym o innowacjach społecznych, szczególnie cenną dla przyszłych innowatorów społecznych (również tych, którzy naśladują dobre przykłady w tym zakresie) czy też pionierów akceptacji innowacji społecznych. Po drugie, niewielkie zainteresowanie sprawami lokalnymi ograniczające możliwość uczestnictwa młodzieży w innowacjach społecznych wdrażanych przez podmioty lokalne. Po trzecie, ograniczenie aktywności społecznej młodzieży do środowiska szkolnego, co stawia pod znakiem zapytania jej kontynuowanie po zakończeniu edukacji, a tym samym przynależność jakiejś części młodzieży do sieci, w ramach których mogą być tworzone, wdrażane i przyswajane innowacje społeczne.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.