Występowanie w odciekach składowiskowych szerokiej gamy zanieczyszczeń (organicznych i mineralnych) powoduje, że ocena ich właściwości jest zawsze ograniczona do wskaźników wybranych przez prowadzącego badania lub narzuconych przez przepisy określające zakres monitoringu. Ułatwieniem w porównywaniu różnych obiektów może być zastosowanie indeksu zanieczyszczenia odcieków (LPI – Leachate Pollution Index), obliczanego na podstawie parametrów uznanych za mające potencjalnie największy wpływ na środowisko. W pracy przedstawiono sposób określania wartości indeksu zanieczyszczenia odcieków, także w przypadku braku wyników części wymaganych analiz fizykochemicznych. Na podstawie informacji dostępnych w literaturze oraz badań własnych porównano wartości uzyskane dla wybranych krajowych składowisk odpadów komunalnych. Na przykładzie wrocławskiego składowiska odpadów komunalnych „Maślice” przeanalizowano zmiany poziomu indeksu zanieczyszczenia odcieków, związane z wiekiem oraz zmianami sposobu użytkowania składowiska. Zakres wartości LPI, obliczonego dla krajowych składowisk odpadów komunalnych wykazywał duże zróżnicowanie, nie odbiegał jednak istotnie od ich europejskich odpowiedników. We wszystkich przypadkach wody odciekowe charakteryzowały się wysokimi wartościami chemicznego zapotrzebowania na tlen (ChZT(Cr)) oraz stężeniami azotu amonowego, częściowo także chlorków. Głównym efektem zamknięcia i rekultywacji składowiska „Maślice” był spadek wartości ChZT(Cr) odcieków i to przede wszystkim wpłynęło na obniżenie wartości indeksu zanieczyszczenia dla tego składowiska.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.