Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  in vivo study
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
This study was planned to assess the antioxidant and free radical scavenging effect of D-carvone against L-NAME (Nω-nitro-L-arginine methyl ester hydrochloride) induced hypertension. Hypertension was encouraged in adult male albino rats of the Wistar strain, considering 180–230 g, by oral administration of the L-NAME (40 mg/kg/ body weight/day) in drinking water for 4 weeks. Rats were cured with D-carvone (5, 10 and 20 mg/kg body weight) for four weeks. A significant reduction in the levels of non-enzymatic antioxidants such as vitamin C, vitamin E and reduced glutathione (GSH), in plasma were perceived in L- NAME induced hypertensive rats. Moreover, in vitro free radical scavenging activity of ABTS+ and DPPH• radical scavenging possible of D-carvone was also quantified. Treatment with D-carvone (5, 10 and 20 mg/kg bw) carries back all the above parameters to near usual level, in which 20 mg/kg displayed the highest effect than that of other two doses. Further, D-carvone displays concentration dependent antioxidant potential. These results suggest that D-carvone acts as an antioxidant and free radical scavenging agent against L-NAME induced hypertension.
Tolerancja na stres solny związana jest między innymi ze sprawną obroną antyoksydacyjną. Zmiany aktywności enzymów glutationozależnych (GPX i GST) ogórka traktowanych 30 mM NaCl badano w dwóch układach: in vitro i in vivo aklimatyzowanych i nieaklimatyzowanych do stresu. Proces aklimatyzacji roślin ogórka i zawiesiny komórkowej 3 mM NaCl spowodował istotny (p < 0,05) wzrost aktywności peroksydazy glutationowej o blisko 90-100% w porównaniu z odpowiednimi układami nieaklimatyzowanymi do stresu solnego. Wystąpienie zasolenia (30 mM NaCl) wpłynęło istotnie (p < 0,05) na wzrost aktywności GPX o odpowiednio o 116%, 113%, 48% i 59% po 1, 3, 24 i 72 godzinach od wystąpienia stresu w stosunku do wartości kontrolnych. Aktywność peroksydazy glutationowej w liściach roślin nieaklimatyzowanych wzrosła o 42% (p < 0,05) po 24 godz. i o 99% (p < 0,01) po 72 godz. od zastosowania 30 mM NaCl. W hodowli komórkowej aklimatyzowanej do stresu, aktywność GST wykazywała istotny 20 % (p < 0,05) wzrost w odpowiedzi na zasolenie. Obecność stresu solnego spowodowała wzrost aktywności S-transferazy glutationowej w roślinach nie poddanych aklimatyzacji po 24 godz. o 111% (p < 0,01) oraz odpowiednio o 188% (p < 0,001) i 100% (p < 0,01) po 24 i 72 godz. od wystąpienia czynnika stresowego w liściach roślin aklimatyzowanych. Prezentowane wyniki dowodzą, że w procesie aklimatyzacji w obu badanych układach kluczowe znaczenie wydaje się odgrywać peroksydaza glutationowa.
Badaniom poddano 1920 próbek pochodzących od 491 świń rzeźnych. Stosując dwie techniki izolacji, wykazano, że jama gębowa świń jest głównym rezerwuarem chorobotwórczych dla ludzi szczepów Yersinia enterocolitica, należących do serotypów 0:3 i 0:9. Wykorzystując cztery testy określające potencjalną chorobotwórczość wyizolowanych szczepów, stwierdzono korelację między wynikami uzyskanymi w tych testach a przynależnością szczepów Yersinia enterocolitica do określonego serotypu. U świń zakażonych dożylnie i dożołądkowo szczepem Yersinia enterocolitica, uznanym w badaniach in vivo oraz i in vitro za chorobotwórczy, stwierdzono nosicielstwo i siewstwo z kałem tego drobnoustroju do środowiska. Badania bakteriologiczne przeprowadzone po uboju świń doświadczalnie zakażonych wykazały powinowactwo Yersinia enterocolitica z określonymi tkankami tych zwierząt. Wyniki badań wskazują na konieczność stosowania co najmniej dwóch testów określających chorobotwórczość szczepów Yersinia enterocolitica, w celu uwiarygodnienia zakażeń tym drobnoustrojem u ludzi i zwierząt.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.