Badania przeprowadzono na 180 szczurach szczepu Wistar/Hannower w trzech oddzielnych doświadczeniach E, E+C i C. W każdym z doświadczeń zwierzęta dzielono na sześć grup w zależności od sposobu ekspozycji i dodatku witaminy E i С w paszy standardowej. Zwierzęta z grup kontrolnych oraz grup II żywiono paszą standardową dla gryzoni „Murigran", natomiast z grup III-VI w zależności od doświadczenia paszą wzbogaconą witaminą E, E+C lub C. Zwierzęta z grup II-VI eksponowano na 1.0±0.4 mg 03/ m3 powietrza przez okres 5 tygodni, 8 godz. dziennie. Po zakończeniu doświadczeń pobierano od szczurów płuca, wykonywano homogenat tkanki płucnej oraz otrzymywano z niego supernatant. W tkance płucnej metodą chromatografii gazowej oznaczono procentowy udział frakcji jedno i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, w homogenacie tkanki płucnej oznaczono poziom fluorescencji frakcji lipidowej i wodnej produktów peroksydacji lipidów, poziom dialdehydu małonowego i witaminy С metodą spektrofotometryczną, natomiast w supernatancie homogenatu określono zawartość białka całkowitego. Wyniki poddano analizie statystycznej. Stwierdzono niekorzystny wpływ ozonu na płuca zwierząt przejawiający się nasileniem procesów peroksydacji lipidów. Wykazano celowość żywienia szczurów paszą wzbogacaną witaminą E i С w warunkach narażenia ich na wielokrotnie powtarzane ekspozycje na powietrze o zwiększonej koncentracji ozonu.