Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 30

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  hydrofobowosc
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Infiltracja zatopiona w glebie rdzawej boru swiezego

100%
W pracy przedstawiono wyniki pomiarów prędkości wsiąkania i sumarycznej objętości wsiąkającej wody w glebie rdzawej boru świeżego. Uprawę leśną stanowił młodnik sosnowy w wieku 8 lat posadzony w rzędach o rozstawie 1,8 m, a glebę pod uprawę przygotowano metodą naorywania wałków. Celem pracy była ocena wpływu sposobu zagospodarowania uprawy leśnej na przebieg zjawiska infiltracji zatopionej. Pomiary infiltracji wykonywano metodą podwójnych cylindrów wzdłuż przekroju pomiarowego o długości 22,5 m. Odległość pomiędzy punktami pomiarowymi, które były zlokalizowane odpowiednio w rzędach i międzyrzędziach, wynosiła 0,9 m. W laboratorium wykonano pomiary podstawowych właściwości retencyjnych i hydraulicznych gleby. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że zarówno pomierzone wartości sumarycznej objętości wsiąkającej wody, jaki również prędkości wsiąkania w punktach zlokalizowanych w rzędach uprawy były o ok. 2-krotnie większe od wartości pomierzonych w międzyrzędziach. Zaobserwowano przebieg prędkości wsiąkania w funkcji czasu, który odbiegał od przebiegu wynikającego z ogólnie przyjętej teorii infiltracji zatopionej, tj. po początkowym spadku wartości prędkości wsiąkania obserwowano jej wzrost wraz z upływem czasu. Na taki przebieg procesu infiltracji mogło mieć wpływ zjawisko hydrofobowości gleby.
W pracy przedstawiono wyniki pomiarów laboratoryjnych sorpcyjności wodnej i sorpcji etanolu przez glebę, które przeprowadzono w trzech charakterystycznych utworach glebowych (mursz, torf olesowy i torf mechowiskowy), pochodzących z obszaru Doliny Biebrzy. Pomiary sorpcyjności wykonano metodą infiltracji poprzez kapilarę na próbkach o nienaruszonej strukturze w procesie ich wysychania. W celu oceny wpływu hydrofobowości badanych gleb na ich sorpcyjność wodną obliczono wartości indeksu hydrofobowości. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że hydrofobowość utworów torfowych i murszowych w znacznym stopniu wpływa na obniżenie wartości sorpcyjności wodnej. Wielkość wpływu zależy od rodzaju utworu glebowego i jego uwilgotnienia. Wraz ze zmniejszeniem się wilgotności badanych gleb obserwowano wzrost ich hydrofobowości, co prowadziło do większej redukcji sorpcyjności wodnej oraz opóźnienia momentu rozpoczęcia procesu infiltracji wody w glebę. Spośród rozpatrywanych utworów glebowych największy wpływ hydrofobowości na sorpcyjność wodną zaobserwowano w torfie olesowym, a najmniejszy w murszu, o czym świadczą maksymalne wartości indeksu, które wynoszą odpowiednio 18,16 i 5,32. Wartość sorpcyjności wodnej badanych gleb zależała od ich uwilgotnienia. Ubytek wilgoci z gleby powodował wzrost wartości sorpcyjności wodnej, ale po przekroczeniu pewnej granicznej wartości uwilgotnienia obserwowano spadek wartości sorpcyjności. Pomierzona maksymalna wartość sorpcyjności wodnej dla torfu mechowiskowego wynosiła 0,536 cm·min⁻⁰‧⁵ (przedział uwilgotnienia od 0,2 do 0,4 cm³·cm⁻³), murszu - 0,364 cm·min⁻⁰‧⁵ (uwilgotnienie 0,4-0,6 cm³·cm⁻³), a dla torfu olesowego - 0,050 cm·min⁻⁰‧⁵ (uwilgotnienie > 0,8 cm³·cm⁻³). Zakres zmienności sorpcyjności badanych utworów organicznych był zbliżony do zakresów wartości sorpcyjności wodnej w poszczególnych gatunkach gleb mineralnych.
Hydrophobic properties are considered as a factor enhancing the adhesion of bacteria to tissue cells. The strains of P. aeruginosa isolated from patients with urinary tract infections (UTI), from feces and soil were investigated. It shows that over 50% strains isolated from UTI had hydrophobic cell surface. Most of all strain investigated (67,9%) is characterized by hydrophobicity what probably favours their pathogenicity.
Intensyfikacja rolnictwa spowodowała wzrost użycia środków grzybobójczych w produkcji roślinnej. Środki ochrony roślin mogą zmieniać lokalne warunki środowiskowe w glebie, do której mogą się dostawać podczas oprysku roślin lub z zaprawami nasiennymi. Wśród wielu badań prowadzonych nad stosowanymi preparatami należy przeanalizować również ich wpływ na mikroflorę glebową. W przedstawionych badaniach przetestowano wpływ wybranych środków grzybobójczych: Acrobat MZ 69 WG (substancje czynne: dimetomorf 90 g•kg-1 i mankozeb 600 g•kg-1) i Gwarant 500 SC (substancja czynna: chlorotalonil 500 g•l-1) na właściwości powierzchniowe mikroorganizmów glebowych Rahnella aquatilis oraz Raoultella planticola. Uzyskane wyniki wykazały, że zarówno Acrobat MZ 69 WG, jak i Gwarant 500 SC modyfikowały powierzchnię komórek szczepów R. aquatilis i R. planticola, zwiększając ich hydrofobowość. Ponadto dodatek Acrobatu MZ 69 WG powodował zwiększenie przepuszczalności wewnętrznej błony komórkowej obu wybranych szczepów glebowych, czego nie zaobserwowano w przypadku preparatu Gwarant 500 SC. Wzrost stężenia obu środków grzybobójczych obniżał wartość potencjału zeta komórek szczepu R. planticola aż do wartości -26,2 mV (w obecności Gwarantu 500 SC), a zwiększał – szczepu R. aquatilis (do -16,9 mV, wobec Acrobatu MZ 69 WG). Uzyskane wyniki wskazują na znaczące modyfikacje powierzchni komórek bakterii glebowych pod wpływem badanych preparatów grzybobójczych. Kierunek oraz intensywność wywołanych zmian zależały od rodzaju oraz dawki stosowanego preparatu. Jednocześnie analiza statystyczna nie wykazała bezpośredniej korelacji między zmianami stężenia a wszystkimi analizowanymi parametrami.
Właściwości hydrofobowe drobnoustrojów są jednym z ważnych niespecyficznych czynników adhezji, która ma znaczenie w namnażaniu mikroorganizmów na stałych powierzchniach. W niniejszej pracy wykazano wpływ warunków hodowli na zmianę właściwości hydrofobowych powierzchni komórek pałeczek Serratia sp.
Hydrofobowe właściwości powierzchni komórkowej uznawane są za czynnik wirulencji drobnoustrojów. Są niespecyficznym czynnikiem adhezji patogenów do komórek gospodarza i powierzchni biomateriałów oraz warunkują oporność mikroorganizmów na fagocytozą. W niniejszej pracy dokonano oceny powierzchniowych właściwości gatunków Candida sp. w zależności od warunków wzrostu.
The aim of the study was to evaluate the hydrophobicity of 88 Pseudomonas aeruginosa strains isolated from humans and various animals. The hydrophobicity of the strains was defined by the BATH (Bacterial Adhesion to Hydrocarbon Test) method of Rosenberg et al. and by the SAT (Salt Aggregation Test) method of Lindhal et al. Bacteria were grown for 24 h at 37°C in tryptic soy broth (Difco). Nearly half of the strains demonstrated hydrophobic properties. 46.6% strains of Pseudomonas aeruginosa adhered to para-xylene and 45.46% strains aggregated at low salt concentration. Most of the strains showed weak hydrophobicity. A strong hydrophobicity was found amongst strains isolated from minks and fish in particular.
Zbadano hydrofobowe oraz inwazyjne właściwości szczepów P. vulgaris należących do różnych grup serologicznych, wytwarząjących hemolizynę HlyA, a także szczepów P. penneri wytwarząjących różnego typu fimbrie. Stwierdzono, że rodzaj wytwarzanych fimbrii nie wpływa na inwazyjne zdolności badanych szczepów. Bakterie wytwarząjące hemolizyny działały cytotoksycznie wobec komórek HCV T-29.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.