Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  hiperycyna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Opracowano procedurę ekstrakcji do fazy stałej na mikrokolumnach C-18 (Sep-Pak, Waters). Sproszkowany materiał H. perforatum ekstrahowano za pomocą MeOH. Rozpuszczalnik odparowano, a zawiesinę wodną ekstraktu załadowano na Sep-Pak, przemyto 50% MeOH, a następnie wymyto hiperycynę stosując 70% MeOH. Próbkę odparowano w 40°C, rozpuszczono w MeOH i poddano analizie HPLC. System HPLC był wyposażony w Diode Array Detector (DAD) produkcji Waters. Próbki rozdzielano na kolumnie C-18 (Saulentechnik, 4.6 x 250 mm, 10 |im) z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników H3P04-acetonitryl podawanej w następujący sposób: liniowy gradient 50% acetonitrylu do 100% w ciągu 10 min, a następnie acetonitryl (izokratycznie przez 10 min). Jako standard zastosowano hiperycynę (Sigma). Zarówno standard hiperycynowy, jak i próbki z H. perforatum wykazały dwa piki przy czasach retencji około 13 i 15 minut (prawdopodobnie hiperycyna oraz pseudohiperycyna) z prawie identycznymi widmami absorpcyjnymi w zakresie 200-600 nm. Powierzchnie obu pików zostały zsumowane i określono całkowite stężenie hiperycyny z krzywej kalibracyjnej. Przeanalizowano 20 próbek H. perforatum, w których całkowite stężenie hiperycyny wahało się między 1,16 a 9,34 mg/g s.m. Stosunek powierzchni pików hiperycyny do pseudohiperycyny mieścił się w granicach 1,36-3,49.
Przedmiotem badań było 9 ekotypów dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum L.) z terenu Polski. Badane ekotypy różniły się pod względem zawartości olejku eterycznego (0,08-0,22%) oraz jego składem chemicznym. Zawartość flawonoidów w zielu wahała się od od 0,85 do 2,99%, a hiperycyny od 13,5 do 33,5 mg%.
Rozwój badań nad molekularnymi mechanizmami fitoterapii pozwala na coraz lepszą identyfikację mechanizmów neurochemicznych prowadzących do występowania interakcji pomiędzy lekami roślinnymi a syntetycznymi na poziomie receptorów ośrodkowego układu nerwowego (OUN). W naszej pracy podjęliśmy próbę podsumowania oraz krytycznej analizy doniesień o tego rodzaju interakcjach pomiędzy wybranymi roślinami leczniczymi: Ginkgo biloba (Ginkgo), Hypericum perforatum (St. John’s Worth) (część I cyklu artykułów), Valeriana officinalis (Valerian) oraz Panax ginseng (Ginseng) (część II) a lekami syntetycznymi (np. benzodiazepiny i barbiturany, opioidy) na poziomie receptorów OUN (między innymi: receptorów GABA-ergicznych, glutaminianergicznych, dopaminergicznych, adenozynowych) zarówno wynikających z badań in vitro, jak i z in vivo. Analiza danych bibliograficznych wykazała, że ginkgolidy oraz bilobalid wiążą się z receptorami GABA-ergicznymi (jako antagoniści niekompetycyjni), a także skracają czas snu indukowanego heksobarbitalem oraz uretanem. Inne badania pozwoliły na stwierdzenie, że hiperforyna, hiperycyna oraz amentoflawon wpływają na aktywność różnych receptorów ośrodkowego układu nerwowego (NMDA, DA, GABA, 5-HT). Kilka badań wykazało wiązanie kwasu walerenowego do receptorów GABA, co potwierdziło, że ekstrakty Valeriane radix mogą powodować interakcje z anestetykami, anksjolitykami oraz lekami uspokajającymi i nasennymi oraz mogą nasilać sedatywny efekt działania tych leków. Ponadto stwierdzono, że ginsenozydy mogą powodować interakcje z morfiną oraz apomorfiną na poziomie receptorów dopaminergicznych. Wydaje się, że w celu wyjaśnienia dokładnej natury receptorowych mechanizmów interakcji pomiędzy lekami roślinnymi a syntetycznymi konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań neurochemicznych i farmakologicznych.
Leki roślinne mogą być ważną alternatywą dla syntetyków działających na ośrodkowy układ nerwowy. Wiek i stan zdrowia chorego niejednokrotnie wymagają szukania takiego sposobu leczenia, który jest dobrze tolerowany i w jak najmniejszym stopniu obciąża organizm działaniami niepożądanymi. To znane atuty leków roślinnych, które bardzo często są co najmniej tak samo skuteczne jak lek syntetyczny. W artykule przedstawiono surowce roślinne o udokumentowanym działaniu na ośrodkowy układ nerwowy.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.