Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  heavy soil
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy była próba zastosowania danych pomiarowych uzyskanych za pomocą urządzenia Equi-pF do oceny zdolności retencyjnych i hydraulicznych gleby ciężkiej z wykorzystaniem zadania odwrotnego. Badanie wykonano w pracowni Fizyki Ośrodków Porowatych Centrum Wodnego SGGW w Warszawie, wykorzystując urządzenie Equi-pF. Zakresem badań objęto dwie próbki gleb ciężkich pochodzących z obiektu Lidzbark Warmiński. Do oceny zdolności retencyjnych i hydraulicznych badanych gleb na podstawie danych pomiarowych dotyczących odpływu wody z próbek glebowych w funkcji czasu wykorzystano procedurę zadania odwrotnego zawartą w modelu HYDRUS-1D. Przeprowadzone badania wykazały, że dane pomiarowe uzyskane za pomocą urządzenia Equi-pF umożliwia ocenę właściwości retencyjnych i hydraulicznych gleb za pomocą zadania odwrotnego.
Plants growing in ruderal habitats can produce from ten to twenty million seeds per speci­men. Seed production is not only a species-specific property. It is also determined by several habitat factors such as soil and climate conditions. The study was conducted from 2000 to 2002 in Bezek, a locality in the eastern part of the Lublin Region. The plants under study originated from ruderal habitats. The observations conducted encompassed two types of soil: humic rendzina and light podzolic soil. The study takes into consideration medicinal plant species occurring in great number or in masses on both types of soil. In order to determine seed production, plants were collected at random from various loca­tions within the sites studied, representing various habitat conditions. The data were sta­tistically processed by calculating confidence intervals using Student's test, with a margin of error of 0.05. In each vegetation season, Plantago major was definitely the most productive species. High seed production in each year of research was also exhibited by Daucus carota and Leonurus cardiaca, whereas the lowest seed production in 2000, 2001 and 2002 was shown by Galium aparine and Clechoma hederacea.
The aim of this study was to compare chemical composition of covered and naked oat cultivars grown on light and heavy soil. Generally, both forms yielded better on heavy soil. When compared with a covered oat cultivar, naked oat grain had higher content of Cd, Ni, Zn, Mn, Fe, P and Na. The content of Cd, Pb and Zn exceeded acceptable safety levels.
Średnie wskaźniki odpływu wody z drenów odwadniających czarne ziemie pyrzyckie, uprawiane tradycyjnie (orka do głębokości 0,3 m) i zasilane wyłącznie wodą opadową były niewielkie, bo przy standardowej rozstawie drenów kształtowały się w granicach 6,5-6,9 mm·rok-1, co stanowiło 1,3-1,4% opadu. Wykonanie orki głębokiej na 0,5 m zwiększyło odpływy o 48% (z 6,5 do 9,6 mm·rok-1), a spulchnianie na 0,7 m zmniejszyło o 11% do 5,8 mm·rok-1. Średnie roczne ładunki N-NO3 odprowadzane z wodą drenarską wynosiły 0,53 kg·ha-1 w przypadku orki tradycyjnej, a wzrosły do 0,85 kg·ha-1 po zastosowaniu orki głębokiej i spadły na 0,35 kg·ha-1 po spulchnieniu na 0,7 m. Ładunki odprowadzanego fosforu (P-PO4) na kolejnych wariantach, to 0,004, 0,012 i 0,003 kg·ha-1. Gdy nie stosowano zabiegów agromelioracyjnych, odpływy po zwiększeniu rozstawy drenów o 50% zmniejszyły się o 38%, a po zwiększeniu o 100% obniżyły się o 43%. Ładunki N-NO3 odprowadzane z wodami drenarskimi wynosiły 1,46 kg·ha-1 przy rozstawie standardowej, 0,75 kg·ha-1 przy powiększonej o 50% i 0,57 kg·ha-1 przy większej o 100%, a P-PO4 wynosiły kolejno 0,006, 0,001 i 0,001 kg·ha-1. Ładunki azotu wynoszone z wodami drenarskimi z czarnych ziem pyrzyckich (gleby gliniaste) stanowiły 0,09-5,4% zastosowanego nawożenia mineralnego azotem, a stężenie związków nawozowych w wodach drenarskich nie było związane z poziomem nawożenia. Na obszarze mad cedyńskich zasilanych z opadów atmosferycznych i dodatkowo wodami dopływającymi gruntem z obszarów sąsiednich odpływy wody i ładunków zanieczyszczeń drenami były wielokrotnie wyższe niż na czarnych ziemiach pyrzyckich zasilanymi tylko wodami opadowymi.
13
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Agromelioracje w ksztaltowaniu srodowiska rolniczego

59%
Praca przedstawia zagadnienia dotyczące ograniczenia urodzajności gleb w wyniku zagęszczenia, charakterystykę zabiegów agromelioracyjnych stosowanych na glebach mineralnych oraz ich wpływ na poprawę właściwości fizyczno-wodnych i biochemicznych gleb, a także na rozwój korzeni roślin uprawnych. Ponadto omówiono opłacalność stosowania zabiegów agromelioracyjnych na glebach ciężkich. Słowa kluczowe: zagęszczenie, zabiegi agromelioracyjne, właściwości fizyczno-wodne gleby, właściwości biochemiczne gleby, korzenie roślin
Doświadczenie wazonowe zrealizowano w laboratorium szklarniowym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (53°46'26" N; 20°29'30" E) w latach 2003-2005 w trzech seriach, na podłożu gleby lekkiej i ciężkiej. Badano konkurencję pomiędzy jęczmieniem jarym a grochem siewnym w pięciu okresach wyznaczonych przez rytm rozwojowy jęczmienia w siewie czystym, tj. w fazach: wschodów (10-13 – według Zadoksa), krzewienia (25), strzelania w źdźbło (32), kłoszenia (55) i dojrzewania (87-91). Doświadczenie założono według schematu addytywnego w 4. powtórzeniach. W wyznaczonych okresach określono plony suchej masy różnych części roślin (łodyg, liści, kłosów, strąków, korzeni). Dane posłużyły również do wyliczenia szybkości wzrostu łanu. Współrzędna uprawa obu gatunków, na tle siewów czystych, już od początku wegetacji powodowała redukcję masy nadziemnej i korzeni. Proces ten w miarę upływu czasu ulegał pogłębieniu. Konkurencja najmniej ograniczała przyrost suchej masy w łodygach, a najbardziej w kłosach i strąkach. Rodzaj podłoża glebowego nie miał wpływu na akumulację suchej masy w roślinach jęczmienia jarego i w częściach nadziemnych grochu siewnego, w przeciwieństwie do jego korzeni, gdzie większą redukcję biomasy odnotowano w glebie ciężkiej. W mieszance obu gatunków stwierdzono spowolnienie tempa gromadzenia biomasy w całym okresie wegetacji.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.