Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  grass community
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Xeromesophilous grasslands of the alliance Cirsio-Brachypodion pinnati were studied in valleys of the Lower Odra and Płonia rivers. These ecosystems have been included in the Habitats Directive. The preservation state of vegetation, threats to it and the methods of its protection are presented. Results of this study show that Cirsio-Brachypodion in the examined area is represented by the association Adonido-Brachypodietum, and plant community with Salvia pratensis. Adonido-Brachypodietum develops in a typical form and in two variants: Anthericum liliago and A. ramosum. The major threat to these grasslands is posed by plant succession. An effective method of their protection is a return to traditional methods of farming, i.e. to moderate, alternate grazing or hay harvesting.
Celem badań była ocena przydatności zbiorowisk trawiastych do pobierania i gromadzenia w biomasie składników zawartych w wodach pościekowych. Badania z wykorzystaniem wód pościekowych z oczyszczalni ścieków Hajdów przeprowadzono w latach 1996-2000 na specjalnie przygotowanym polu doświadczalnym o pow. około 8 ha w dolinie rzeki Bystrzycy. W badaniach uwzględniono trzy dawki nawadniania (a - kontrola bez nawadniania; b - nawadnianie w ilości 600 mm i c - w ilości 1200 mm), które stosowano w 10 równych dawkach oraz dwie mieszanki trawiaste. Ruń łąkową koszono 3-krotnie w sezonie wegetacyjnym w terminach optymalnych dla łąk wyczyńcowych. Analizy chemiczne materiału roślinnego (zawartość makroelementów: N, P, K, Ca, Mg, mikroelementów: Cu, Zn, Mn oraz metali ciężkich: Cd, Pb) wykonano w laboratorium Okręgowej Stacji Chemiczno-Rolniczej w Lublinie. Nawadnianie wodami pościekowymi wpłynęło na wzrost zawartości fosforu i potasu w biomasie zbiorowisk trawiastych oraz zmniejszenie zawartości wapnia, magnezu, kadmu, miedzi, cynku i manganu. Siano z pierwszego odrostu charakteryzowało się najwyższą zawartością potasu, natomiast z trzeciego - najwyższą zawartością wapnia i magnezu.
Nadwieprzański Park Krajobrazowy znajduje się w środkowej części doliny Wieprza, w województwie lubelskim. Na obszarze parku jest realizowana działalność rolnicza, ale nadal mało jest poznana funkcja turystyczna tego terenu. Celem badań była ocena przydatności wybranych zbiorowisk trawiastych dla rekreacji i turystyki. W ocenie chłonności turystycznej badanych użytków wykorzystano wyniki badań fitosocjologicznych oraz wskaźniki Kostrowickiego, charakteryzujące odporność pędów poszczególnych gatunków roślin na deptanie. W środkowej części doliny Wieprza najczęściej występowały zbiorowiska trawiaste z klasy Molinio-Arrhenatheretea, rzędów; Plantaginetalia majoris i Trifolio fragiferae-Agrostietalia stoloniferae, ale przydatność do organizowania czynnej turystyki wykazywały tylko niektóre zbiorowiska w obrębie klasy Molinio-Arrhenatheretea. Najwyższą odpornością na uszkodzenia mechaniczne odznaczała się roślinność zbiorowisk z Poa annua, a najniższą roślinność zespołu Ranunculo-Alopecuretum geniculati.
W środkowej części doliny Wieprza objęto badaniami nadbrzeżne i łąkowe zbiorowiska trawiaste, występujące na terenie Nadwieprzańskiego Parku Krajobrazowego. W latach 2005-2007 przeprowadzono badania florystyczne metodą Braun-Blanqueta. Celem badań było poznanie szaty roślinnej, określenie zawartości makroelementów w glebie i materiale roślinnym oraz fitoindykacyjna charakterystyka badanych siedlisk, uwzględniająca wilgotność gleb, ich trofizm oraz zawartość materii organicznej. Skład gatunkowy wybranych zbiorowisk trawiastych oraz liczby wskaźnikowe stanowiły podstawę do określenia właściwości siedlisk badanych użytków zielonych. Nadrzeczne i łąkowe zbiorowiska trawiaste z klasy Phragmitetea występowały łanowo w siedliskach wilgotnych, w pobliżu koryta rzeki oraz w zagłębieniach doliny (wskaźnik wilgotności 4,9-5,4) i reprezentowały zespoły: Glicerietum maximae, Phragmitetum australis, Phalaridetum arundinaceae i Sparganio-Glycerietum fluitantis. Warunki występowania zbiorowisk z klasy Phragmitetea sprzyjały gromadzeniu substancji organicznej w glebie, a skład florystyczny badanych zbiorowisk świadczył o zasobności siedlisk. Następstwem występowania tych fitocenoz w żyznych siedliskach było gromadzenie przez roślinność znaczącej ilości składników pokarmowych. Jednakże, wyniki analiz chemicznych materiału roślinnego świadczą o zróżnicowaniu zdolności pobierania tych składników z gleby przez roślinność szuwarową. Najwyższą zdolnością kumulacji biogenów w badanych siedliskach charakteryzowała się roślinność zespołów Glicerietum maximae i Phragmitetum australis. Ta zdolność kumulacji dużej ilości składników pokarmowych przez zbiorowiska z klasy Phragmitetea jest dowodem, że pełnią one funkcję fitosanitarną w środowisku przyrodniczym.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.