Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  gmina Ladek-Zdroj
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
100%
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy stanowi jeden z najważniejszych dokumentów planistycznych sporządzanych na szczeblu lokalnym. Jako instrument kształtowania polityki przestrzennej gminy jest dokumentem wyjściowym do formułowania prawa lokalnego. Stanowi niejako akt przewodni, określającym zamierzenia planistyczne organów gminy, dlatego zawarte w nim ustalenia muszą być jednoznaczne, czytelne i zrozumiałe. Przedmiotem analizy jest studium gminy Lądek Zdrój, w województwie dolnośląskim. W dokumencie odnajduje się wiele niejasności. Autorzy stosują pojęcia, które są niezrozumiałe, niezdefiniowane i często mylące. Niektóre zapisy studium są na tyle niejednoznaczne, że o transformacji do prawa lokalnego, trudno wyrokować. Istnieje obawa, że nie wystąpi korelacja pomiędzy ustalenia i zawartymi w studium, a przyszłym aktami sporządzanymi na niższym szczeblu.
Problemem badawczy to istotność współczesnej niematerialnej kultury regionalnej obszarów wiejskich gminy Lądek Zdrój i Stronie Śląskie. Ludność dotychczas zamieszkująca teren musiała opuścić swoje domy. Historycznie ukształtowany zasób tradycji i wzorców zachowania się stał się ich bagażem. Tylko w pojedynczych przypadkach, ale jako nieznany, obcy dla ludności przyjeżdżającej, został zaniechany. Analizy koncentrują się na określeniu pochodzenia etnicznego imigrantów, a więc i zasobu nowych elementów kultury behawioralnej. Wyniki wskazują, że do końca lat pięćdziesiątych XX wieku, główny napływ nastąpił z dzisiejszej Ukrainy oraz woj. małopolskiego. Szczegółowe ujęcie określa, że chodzi o okolice Tarnopola, Stanisławowa, Lwowa oraz pasmo Beskidów. Powstał szeroki, niejednorodny, słabszy znaczeniowo konglomerat kultur. Późniejszy bardzo istotny napływ ludności z regionu etnicznie zróżnicowanego (woj. dolnośląskie) pogłębił już istniejącą złożoność. Efekt – to osłabienie, a z czasem – niemalże zanik istotności kultury reprezentowanej przez ludność napływową. Region został kulturowo zubożony, a jednoznaczna tożsamość miejsca – zminimalizowana. Gdyby został określony element strukturalny, który byłby przez ludność a) postrzegany, b) zrozumiały i gdyby konsolidował społeczeństwo, to istnieje szansa, aby powstały nowe formy kultury niematerialnej.
Celem rozważań jest próba odpowiedzi na pytanie: czy współczesna jakość i poziom charakterystyk gmin Lądek Zdrój i Stronie Śląskie kwalifikuje teren jako obszar marginalny, czy może już jako peryferyjny. Gdy dystans jest niewielki, a efektem są wyraźne deformacje, to terytorium posiada cechy obszaru marginalnego. Jeśli wielość, istotność i różnorodność problemów powoduje zwiększenie dystansu, gdy następuje odizolowanie czy odseparowanie, gdy występują formy patologiczne, a efektem są postacie zdegradowane, to osiągany jest już poziom obszaru peryferyjnego. Dystans to wypadkowa dostępności terenu (możliwości skomunikowania), tożsamość obszaru oraz zagadnienie: użytkowanie a funkcja obiektów. Zidentyfikowane charakterystyki lokalne parametrów, kwalifikują teren jako obszar marginalny. Dalsza kontynuacja dotychczasowej opcji rozwoju, to zwiększenie dystansu i w konsekwencji niebezpieczeństwo peryferyjności.
Istniejące walory uzdrowiska Lądek Zdrój oraz obszarów wiejskich, to ogromny kapitał dla rozwoju różnych kierunków turystyki. Aktualny system funkcjonowania, gdzie priorytetem jest turystyka medyczna, musi zmienić swoje znaczenie. Charakter potencjału oraz przewidywane trendy troski o zdrowie, wskazują, że determinującą rozwój winna być turystyka wypoczynkowa. Swym zakresem obejmuje turystykę wiejską i turystykę uzdrowiskową, gdzie konsumentem jest zarówno osoba chociażby tylko przebywająca w uzdrowisku, jak i też korzystająca z infrastruktury uzdrowiskowej i to niezależnie czy w celu regeneracji zdrowia; czy też w celach leczniczo - rehabilitacyjnych. Produktem turystycznym winna być tożsamość miejsca. Można, więc tak zainteresować klienta walorami, że jest on nie tylko zachęcony do przyjazdu, ale podejmuje decyzję o przybyciu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.