Badania przeprowadzono na torfowisku Siódmak (547 ha), położonym w zlewni rzeki Sawicy, na Pojezierzu Mazurskim. Stwierdzono, że w warunkach ekstensywnego użytkowania, z uwagi na różnorodność złoża torfowego oraz podłoża (piasek, gytia), powierzchnia torfowiska uległa wyraźnemu skonfigurowaniu o deniwelacji do 1 m. W płytkich glebach torfowo-murszowych (MtIIIc1) oraz w glebach mineralno-murszowych (Mr11) osiadanie wyniosło 6-9 cm na przestrzeni 22 lat, czyli średnio rocznie 0,3-0,4 cm. Największe obniżenie powierzchni (od 16 do 22 cm) stwierdzono w glebach torfowo-murszowych silnie i średnio zmurszałych (MtIII, MtII). Tempo obniżania się ich powierzchni wyniosło 0,7-1,0 cm·rok⁻¹. Na tak znaczące osiadanie mogły mieć wpływ nie tylko pokłady torfu, ale także podścielające, głębokie złoże gytii organicznej.