Cel pracy. Celem pracy była ocena związku między gęstością mineralną kości promieniowej dorosłych kobiet a ich aktywnością fizyczną. Materiał i metody. Badaniami objęto 67 kobiet w wieku 48,5-61 lat, w tym 30 kobiet aktywnych fizycznie (grupa badana) i 37 kobiet charakteryzujących się siedzącym stylem życia i nie uprawiających żadnej aktywności ruchowej (grupa kontrolna). Zastosowano badanie densytometryczne kości przedramienia (w dwóch punktach pomiaru: proksymalnym i ultradystalnym), metodą p-DEXA, podwójnej wiązki, za pomocą aparatu firmy NORLAND. W interpretacji wyników pomiarów BMD uwzględniono wskaźnik T-score, odnoszący wynik pomiaru do szczytowej masy kostnej z kryteriami World Health Organization (WHO). Skład ciała kobiet oceniono metodą bioelektrycznej impedancji (BIA Tanita BC 418). Wyniki opracowano przy użyciu programu Statistica z wykorzystaniem statystyk opisowych i analizy wariancji ANOVA (jednowymiarowe testy istotności dla BMI i T-score) oraz MANOVA (wielowymiarowe testy istotności dla BMD, test Wilksa). Wyniki. Na podstawie wskaźnika Body Mass Indeks (BMI) prawidłową masę ciała stwierdzono u 73,3% kobiet aktywnych i u 54% nie podejmujących żadnej aktywności fizycznej. Lepszą gęstość mineralną tkanki kostnej (wyrażoną w g/cm2) we wszystkich punktach pomiaru stwierdzono u kobiet systematycznie podejmujących wysiłek fizyczny w stosunku do biernych fizycznie. Na podstawie wyników pomiaru BMD w odniesieniu do szczytowej masy kostnej T-score stwierdzono znacznie mniej przypadków osteopenii, czyli zaniżonej gęstości mineralnej kości w grupie aktywnej fizycznie w porównaniu z grupą kontrolną. Istotne różnice w zmineralizowaniu tkanki kostnej wykazano tylko wśród kobiet przed menopauzą uczęszczających na zajęcia fitness w stosunku do kobiet nie podejmujących żadnej aktywności ruchowej. Wnioski. Aktywność kobiet zwiększona dopiero w wieku perimenopauzalnym była podejmowana zbyt późno, żeby zniwelować zwiększony ubytek masy kostnej związany ze zmianami hormonalnymi. Badania wskazały na konieczność rozważenia, przez kluby fitness i organizacje zajmujące się propagowaniem aktywności fizycznej wśród kobiet, dostosowania zajęć ruchowych odpowiednio do potrzeb wynikających zarówno z zasad prewencji osteoporozy, jak i wieku lub stanu hormonalnego kobiet.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.