Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  geotechnical investigation
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Normy europejskie (Eurokody) zakładają, że wdrażane są odpowiednie działania na każdym etapie procesu inwestycyjnego – od badań wstępnych, poprzez fazę projektu, wykonawstwa, aż po użytkowanie i obsługę obiektu. Głównym celem tych działań jest ograniczanie możliwych zagrożeń, w tym związanych ze zmiennością warunków w podłożu (georyzyko). Pierwszym krokiem jest poprawne rozpoznanie warunków geotechnicznych podłoża budowlanego. Artykuł ma na celu przypomnienie o losowej zmienności ośrodka gruntowego, wymagań związanych z poprawnym rozpoznaniem i badaniem podłoża według PN-EN 1997-2 jako elementy wyjściowe do projektowania geotechnicznego oraz o konsekwencjach wynikających z błędów w opisie analizowanego modelu budowy geologicznej. Szczególnie obiekty budownictwa podziemnego (tunele, obiekty realizowane w głębokich wykopach) są narażone na wszelkie georyzyka i wymagają większej uwagi oraz świadomości potrzeby ich identyfikacji. Na przykładzie realizacji głębokich wykopów w zróżnicowanych warunkach gruntowo-wodnych w artykule zostaną przedstawione aspekty związane z rolą dokładności rozpoznania geotechnicznego oraz tworzeniem wiarygodnego i użytecznego modelu podłoża, jako elementy pozwalające na identyfikację i minimalizację georyzyka, a także odpowiednie nim zarządzanie.
Rozpoznanie warunków geotechnicznych na potrzeby posadowienia wysokich budynków wymaga odpowiedniego doboru metod badań, istotnie różniących się od metod stosowanych dla obiektów standardowych. W artykule przedstawiono ograniczenia standardowych metod badań geotechnicznych w odniesieniu do rozpoznania podłoża wysokościowców. Podano również formuły określające parametry sztywności mocnych gruntów spoistych i niespoistych, które mogą być wykorzystane na etapie projektowania fundamentu. Wykorzystując przykłady wykonanych badań dla najwyższych budynków wybudowanych w ostatnich latach w Warszawie, przedstawiono możliwości wiarygodnego wyznaczenia parametrów stanu i sztywności niezbędnych dla sprawdzenia stanu granicznego użytkowalności.
Celem artykułu jest ocena wpływu rozpoznania podłoża gruntowego na posadowienie konstrukcji. Podstawą do opracowania były dokumentacje archiwalne (pierwotna i wtórna), między którymi stwierdzono znaczne rozbieżności. Projekt posadowienia analizowanego obiektu wykonano według pierwotnej dokumentacji, w której nie uwzględniono występowania w podłożu gruntów organicznych. W celu określenia znaczenia rozpoznania podłoża gruntowego przy wyborze posadowienia dokonano weryfikacji stanów granicznych posadowienia w obu dokumentacjach. Największe różnice stwierdzono przy obliczonym osiadaniu, które wynikły z uwzględnienia wpływu ściśliwości gruntów organicznych.
W artykule przedstawiono problemy projektowania geotechnicznego dla przypadku awarii zbiornika retencyjno-odparowującego. Szczególną uwagę zwrócono na jakość rozpoznania warunków gruntowych i rozpoznanie geotechniczne. Dla inwestycji nie przeprowadzono oceny warunków geologiczno-inżynierskich wraz z prognozą wpływu inwestycji i robót geotechnicznych na środowisko. Projekt obiektu wykonano poprawnie na poziomie standardowych rozwiązań. Zniszczenie konstrukcji zbiornika nastąpiło nagle w fazie końcowej realizacji, bezpośrednio przed zakończeniem prac. Brak informacji geologiczno- inżynierskich wykazuje, że geotechniczne warunki posadowienia powinny być w analizowanym przypadku opracowywane ściśle z wymogami Eurokodu 7 i obowiązującymi przepisami, stosownie do charakteru obiektu.
5
88%
Na rzece Nysie Kłodzkiej w mieście Nysie zaprojektowano trzyprzęsłowy jaz piętrzący wodę na potrzeby energetyczne. Dokumentacja projektowa nie zawierała przewidzianego Eurokodem 7 projektu geotechnicznego, a w tym badań podłoża gruntowego, spełniających wymagania III kategorii geotechnicznej. Wykonano jedynie niewystarczające wiercenia geologiczne i sondowania dynamiczne. W konsekwencji do projektu przyjęto niezgodny z rzeczywistością układ warstw i parametry geotechniczne niemogące być podstawą do poprawnego posadowienia i wykonania jazu. Nie wykazano także, że pod dnem szerokoprzestrzennego wykopu fundamentowego zamiast podanych w dokumentacji gruntów spoistych w stanie twardoplastycznym występowały tylko ich nieliczne przewarstwienia w sufozyjnych piaskach drobnych i pylastych o miąższości ponad 4,5 m. Przyjęcie do projektowania tych nieprawdziwych cech podłoża spowodowało, że ściankę szczelną zakończono w piaskach zaledwie 2,5 m poniżej poziomu posadowienia jazu. W wykonywanym początkowo w żwirach, a następnie w warstwie gruntów spoistych wykopie na głębokości 7 m powstało przebicie hydrauliczne. Nastąpiło gwałtowne wyparcie dolnego końca ścianki, jej deformacja, a wykop zapełnił się sufozyjnym gruntem. Spowodowało to także rozluźnienie podłoża pod zaprojektowanym fundamentem budowli.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.