Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  frekwencja
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W niniejszym artykule przedstawione zostały wyniki porównania charakterystyki fitosocjologicznej zespołu P eucedano-Pinetum głównie na podstawie niepublikowanych zdjęć wykonanych przez różnych autorów w latach 50-tych i 60-tych ubiegłego wieku oraz materiałów współczesnych wykonanych przez autora. Zdjęcia współczesne nawiązywały lokalizacją do zdjęć historycznych. Zmiany, jakie zaszły w ramach zespołu, nieco inaczej przedstawiają się w Puszczy Augustowskiej, gdzie zaobserwowano zanikanie podzespołu sasankowego i wycofywanie się gatunków borowych, głównie z rodziny gruszyczkowatych oraz wzrost udziału traw. W Puszczy Piskiej główna zmiana dotyczyła zmniejszenia się przeciętnej liczby gatunków w płacie i wzrostu udziału gatunków z klasy Querco-Fagetea. W obu puszczach zaobserwowano zmiany wskaźników ekologicznych Zarzyckiego obrazujące głównie zanik gatunków ciepłolubnych a zwiększenie udziału gatunków mezotroficznych i wilgociolubnych. Bardzo wyraźnym aspektem zmian, jakie zaszły w zespole boru świeżego było ich ześwierczenie, czyli wzrost frekwencji świerka praktycznie we wszystkich warstwach (drzewostan, podszyt, runo).
Porównywano bogactwo gatunkowe, zasiedlane podłoża, frekwencję, porostów epifitycznych i epiksylicznych w zbiorowiskach leśnych w rezerwatach i lasach gospodarczych. Wyodrębniono i scharakteryzowano trzy grupy gatunków: rosnące w rezerwatach i lasach gospodarczych (99 gat., 58%), tylko w rezerwatach (59 gat., 35%), i wyłącznie w lasach gospodarczych (12 gat., 7%). W tabeli 2 zestawiono wybrane, szczególnie cenne, gatunki rosnące w rezerwatach i lasach gospodarczych. Zbiorowiska leśne w rezerwatach, w porównaniu z lasami gospodarczymi, wyróżniają się zdecydowanie większym bogactwem bioty porostów, poszczególne gatunki osiągają w nich wyższe klasy frekwencji i większą możliwość wykorzystywania zakresu amplitudy ekologicznej w odniesieniu do gatunków drzew. Ubożenie bioty porostów w lasach gospodarczych jest następstwem zmniejszania się różnorodności gatunkowej i wiekowej drzew w zbiorowisku leśnym. Wskazano na znaczenie sędziwych drzew, głównie dębów w zachowaniu bogactwa gatunkowego porostów epifitycznych. Z badań wynika, że system ochrony rezerwatowej w Puszczy Kozienickiej w znacznym stopniu zabezpiecza biotę porostów epifitycznych i epiksylicznych jaka zachowała się do obecnych czasów.
Celem artykułu jest wskazanie na aktualne tendencje w dostępności do studiów uniwersyteckich młodzieży wiejskiej oraz główne kierunki alokacji tej młodzieży w strukturze wyższej uczelni. Przez lata młodzież wiejska relatywnie rzadko trafiała na studia wyższe. Było to uwarunkowane tak czynnikami społeczno-ekonomicznymi, kulturowymi, jak i oświatowymi. Sytuację tą zmieniła dopiero transformacja systemowa, która sprawiła, iż studenci wiejskiego pochodzenia są coraz częściej obecni na studiach wyższych. Jak pokazują zaprezentowane dane, nie oznacza to jednak, że młodzież wiejska ma równy – porównaniu z młodzieżą miejską – dostęp do poszczególnych wydziałów i kierunków studiów. Okazuje się bowiem, że o ile w skali całego uniwersytetu wskaźniki obecności młodzieży wiejskiej wyraźnie wzrastają, o tyle uwydatniają się one na poziomie wydziałów i kierunków studiów poprzez zróżnicowany skład społeczny młodzieży. Głównymi czynnikami różnicującymi obecność młodzieży wiejskiej na studiach uniwersyteckich jest proces autoselekcji przejawiający się poprzez wybór określonych, głównie nauczycielskich, kierunków studiów, popularność danego kierunku studiów (m.in. społeczny prestiż kierunku studiów, popyt na pewne kompetencje) oraz usytuowanie danego kierunku w obrębie konkretnego wydziału, za czym idzie określona polityka rekrutacyjna (m.in. liczba przyjęć na studia, ewentualne egzaminy wstępne, itp.).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.