Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  fosforan potasu
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W badaniach zastosowano elektrodialityczną metodę porównawczą do określenia właściwości jonów fosforanowych występujących w wodnych roztworach KH2PO4, K2HPO4 i K3PO4 oraz w anionicie Zerolit FF, w którym jony fosforanowe wprowadzone były uprzednio z tych soli potasowych. Wszystkie doświadczenia prowadzono w takich samych warunkach. Stwierdzono, że zachowanie się jonów fosforanowych w anionicie uzależnione jest od charakteru soli, z której one pochodziły i od ilości jonów. Przy danej energii najwięcej (najszybciej) przetransportowanych jonów fosforanowych z anionitu do komory anodowej było wtedy, gdy do anionitu wprowadzono je z KH2PO4, mniej gdy z K2HPO4, a najmniej z K3PO4.
Dwie odmiany pszenicy (Triticum aestivum L. odm. Opatka i Korynta) rosły przez 4 tygodnie na podłożach: z łatwo dostępnym, nieorganicznym źródłem fosforu - KН2РO4 (+P, kontrola), trudno rozpuszczalnym nieorganicznym fosforanem - FePO4 (FeP), organicznym źródłem fosforu w postaci kwasu fitynowego (F) oraz bez fosforu (-P). Badano wpływ zróżnicowanego żywienia fosforowego roślin rosnących w obecności partnera grzybowego (Glomus intraradices) jak i roślin nie zainfekowanych grzybem, na parametry wzrostowe i zawartość fosforu całkowitego w tkankach. U obu badanych odmian stwierdzono raczej negatywny wpływ mikoryzacji na wzrost roślin w warunkach zróżnicowanego żywienia fosforowego. Wyższą suchą masę pędów (w porównaniu do roślin niezainfekowanych) obserwowano jedynie u roślin odmiany Korynta rosnących na podłożu zawierającym fitynę. Zaobserwowano niskie stężenie fosforu całkowitego w pędach i korzeniach obu odmian rosnących na podłożach bez fosforu oraz z fosforanem żelaza. Deficyt fosforu w tkankach spowodował zmiany relacji wzrostowych zarówno roślin rosnących na podłożach bez fosforu z fosforanem żelaza jak i kwasem fitynowym. Nie zaobserwowano istotnych różnic pomiędzy badanymi odmianami pszenicy.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.