Celem badań było określenie podatności folii polietylenowej modyfikowanej poliestrem Bionolle®, na biodegradację przez wybrane bakterie glebowe. Oznaczano ubytek masy polimerów, obserwowano powierzchnię próbek w skaningowym mikroskopie elektronowym oraz analizowano folie w podczerwieni Stwierdzono różne mechanizmy degradacyjne folii u zastosowanych szczepów bakterii. Bacillus cereus, posiadający wewnątrzkomórkową depolimerazę PHB, degradował tworzywo po jego wcześniejszej hydrolizie abiotycznej do niskocząsteczkowych fragmentów. Inicjacja degradacji polimerów przez zewnątrzkomórkową depolimerazę Pseudomonas stutzeri nie wymagała wcześniejszego rozkładu wielkocząsteczkowego substratu. Folia polietylenowa, modyfikowana syntetycznym poliestrem Bionolle®, podlegała przyspieszonej bakteryjnej biodegradacji w porównaniu do polietylenu niemodyfikowanego.
В соответствующем полевом опыте учитывали объекты с типичной обработкой (контроль), рыхлением на глубину 60 см без нарушения природной структуры почвенного профиля, фольгой помещенной на глубине 60 см, а также два уровня минерального удобрения - средний и высокий. Установлено, что глубокое рыхление почвы существенно повышало урожаи растений в рамках 4-летнего севооборота. Прослойка с использованием фольги способствовала небольшому повышению урожая картофеля (на 9%) в сравнении с глубоким рыхлением (только в первом, влажном году опыта). В дальнейших годах опыта поочередно возделываемые растения (яровой ячмень, озимый рапс, рожь) реагировали заметным снижением урожаев в связи с быстрым исчерпыванием запасов влаги над фольговой прослойкой и повышением копактности почвы.